Cerebrale parese (CP) verwijst naar een groep stoornissen die de spierbeweging en coördinatie beïnvloeden. In veel gevallen worden ook het gezichtsvermogen, gehoor en gevoel beïnvloed.
Het woord? Cerebraal? betekent te maken met de hersenen. Het woord? Verlamming? betekent zwakte of problemen met lichaamsbeweging.
CP is de meest voorkomende oorzaak van motorische handicaps in de kindertijd. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC), treft het minstens 1,5 tot 4 van elke 1000 kinderen wereldwijd.
De symptomen van CP variëren van persoon tot persoon en variëren van mild tot ernstig. Sommige mensen met CP kunnen moeite hebben met lopen en zitten. Andere mensen met CP kunnen moeite hebben met het grijpen van objecten.
De symptomen kunnen na verloop van tijd ernstiger of minder ernstig worden. Ze variëren ook afhankelijk van het deel van de hersenen dat is aangetast.
Enkele van de meer voorkomende tekens zijn onder meer:
De meeste kinderen worden geboren met CP, maar ze mogen pas maanden of jaren later tekenen van een stoornis vertonen. Symptomen verschijnen meestal voordat een kind de leeftijd van 3 of 4 bereikt.
Bel uw arts als u vermoedt dat uw kind CP heeft. Vroegtijdige diagnose en behandeling zijn erg belangrijk.
Abnormale hersenontwikkeling of letsel aan de zich ontwikkelende hersenen kan CP veroorzaken. De schade beïnvloedt het deel van de hersenen dat de bewegingen, coördinatie en houding van het lichaam regelt.
De hersenbeschadiging treedt meestal op vóór de geboorte, maar het kan ook gebeuren tijdens de geboorte of de eerste levensjaren. In de meeste gevallen is de exacte oorzaak van CP niet bekend. Enkele van de mogelijke oorzaken zijn:
Bepaalde factoren zetten baby's op een verhoogd risico voor CP. Waaronder:
Er zijn verschillende soorten CP die verschillende delen van de hersenen beïnvloeden. Elk type veroorzaakt specifieke bewegingsstoornissen. De soorten CP zijn:
Spastische CP is het meest voorkomende type CP en treft ongeveer 80 procent van mensen met CP. Het veroorzaakt stijve spieren en overdreven reflexen, waardoor het moeilijk is om te lopen.
Veel mensen met spastische CP lopen afwijkingen, zoals het kruisen van hun knieën of het maken van schaarachtige bewegingen met hun benen tijdens het lopen. Spierzwakte en verlamming kunnen ook aanwezig zijn.
De symptomen kunnen het hele lichaam of slechts één kant van het lichaam aantasten.
Mensen met dyskinetische CP hebben moeite om hun lichaamsbewegingen te beheersen. De aandoening veroorzaakt onvrijwillige, abnormale bewegingen in de armen, benen en handen.
In sommige gevallen worden ook het gezicht en de tong aangetast. De bewegingen kunnen langzaam en kronkelend of snel en schokkerig zijn. Ze kunnen het de getroffene moeilijk maken om te lopen, zitten, slikken of praten.
Hypotonic CP veroorzaakt verminderde spiertonus en overdreven ontspannen spieren. De armen en benen bewegen heel gemakkelijk en lijken slap, net als een lappenpop.
Baby's met dit type CP hebben weinig controle over hun hoofd en kunnen moeite hebben met ademhalen. Naarmate ze ouder worden, kunnen ze moeite hebben om rechtop te zitten vanwege hun verzwakte spieren. Ze kunnen ook moeite hebben met spreken, slechte reflexen en loopafwijkingen.
Ataxic CP is het minst voorkomende type CP. Ataxic CP wordt gekenmerkt door vrijwillige spierbewegingen die vaak ongeorganiseerd, onhandig of schokkerig lijken.
Mensen met deze vorm van CP hebben meestal problemen met balans en coördinatie. Ze kunnen moeite hebben met lopen en fijne motorische functies uitvoeren, zoals voorwerpen vastgrijpen en schrijven.
Sommige mensen hebben een combinatie van symptomen van de verschillende soorten CP. Dit wordt gemengde CP genoemd.
In de meeste gevallen van gemengde CP, ervaren mensen een mix van spastische en dyskinetische CP.
Cerebrale parese is geclassificeerd volgens het Gross Motor Function Classification System (GMFCS). De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en de Surveillance of Cerebral Palsy in Europa ontwikkelden de GMFCS als een universele standaard voor het bepalen van de fysieke mogelijkheden van mensen met CP.
Het systeem richt zich op:
De vijf niveaus van de GMFCS nemen toe met afnemende mobiliteit:
Niveau 1 CP wordt gekenmerkt door het kunnen lopen zonder beperkingen.
Een persoon met CP van niveau 2 kan zonder beperkingen lange afstanden lopen, maar ze kunnen niet rennen of springen.
Ze hebben mogelijk hulpmiddelen nodig, zoals been- en armschoren, wanneer ze voor het eerst leren lopen. Ze kunnen ook een rolstoel gebruiken om zich buiten hun huis te verplaatsen.
Een persoon met niveau 3 CP kan met weinig steun zitten en staan zonder enige steun.
Ze hebben handapparatuur nodig, zoals een rollator of een wandelstok, terwijl ze binnenshuis lopen. Ze hebben ook een rolstoel nodig om zich buitenshuis te verplaatsen.
Een persoon met niveau 4 CP kan lopen met behulp van hulpmiddelen.
Ze kunnen zelfstandig in een rolstoel bewegen en hebben wat steun nodig als ze zitten.
Een persoon met niveau 5 CP heeft ondersteuning nodig om zijn hoofd- en nekpositie te behouden.
Ze hebben ondersteuning nodig om te zitten en staan, en ze kunnen mogelijk een gemotoriseerde rolstoel besturen.
Een arts zal CP diagnosticeren door een volledige medische geschiedenis te nemen, een lichamelijk onderzoek uit te voeren dat een gedetailleerd neurologisch onderzoek omvat en de symptomen te evalueren. Aanvullende tests kunnen ook worden uitgevoerd:
Als uw arts CP bevestigt, kunnen zij u doorverwijzen naar een specialist die kan testen op neurologische problemen die vaak met de aandoening worden geassocieerd. Deze tests kunnen het volgende detecteren:
Mensen met CP kunnen andere problemen hebben, zoals:
Het doel van de behandeling is om de beperkingen te verbeteren en complicaties te voorkomen. De behandeling kan hulpmiddelen, medicijnen en operaties omvatten.
Hulpmiddelen zijn onder meer:
Orale anticonvulsiva en spierverslappers worden vaak gebruikt als eerstelijnsbehandeling voor CP. Uw arts kan u voorschrijven:
Uw arts kan ook lokale injecties met botulinumtoxine type A (Botox) of intrathecale baclofen-therapie voorstellen, waarbij het medicijn wordt afgeleverd door een implanteerbare pomp.
Orthopedische chirurgie kan worden gebruikt om pijn te verlichten en de mobiliteit te verbeteren. Het kan ook nodig zijn om strakke spieren los te laten of botafwijkingen veroorzaakt door spasticiteit te corrigeren.
Selectieve dorsale rhizotomie (SDR) kan als laatste redmiddel worden aanbevolen om chronische pijn of spasticiteit te verminderen. Het omvat het snijden van zenuwen nabij de basis van de wervelkolom.
Andere soorten behandeling voor CP zijn onder andere:
Hoewel stamceltherapie wordt onderzocht als een mogelijke behandeling voor CP, bevindt het onderzoek zich nog in een vroeg stadium.
De meeste problemen die CP veroorzaken, zijn niet altijd te voorkomen. Als u zwanger bent of van plan bent zwanger te worden, kunt u echter bepaalde preventieve maatregelen nemen om complicaties te minimaliseren.
Het is belangrijk om gevaccineerd te worden tegen ziekten die foetale hersenbeschadiging kunnen veroorzaken, zoals rodehond. Het is ook cruciaal om voldoende prenatale zorg te krijgen. Het bijwonen van regelmatige afspraken met uw arts tijdens de zwangerschap kan helpen bij het voorkomen van vroeggeboorte, laag geboortegewicht en infecties.
Er is geen remedie voor CP, maar de aandoening kan vaak effectief worden behandeld en beheerd. Het specifieke type behandeling varieert van persoon tot persoon. Sommige mensen met CP hebben mogelijk niet veel hulp nodig en anderen hebben mogelijk langdurige langdurige zorg voor hun symptomen nodig.
Ongeacht de ernst van de aandoening kan behandeling de levens van mensen met CP verbeteren. Het volgende kan veel mensen helpen hun motoriek en communicatievermogen te verbeteren: