Gezondheid en welzijn raken ieder van ons anders. Dit is het verhaal van één persoon.
Onderzoek suggereert dat een kwalitatief dieet bepaalde symptomen van MS verbetert. De effecten van het Wahls-protocol zijn echter nog niet volledig vastgesteld.
Een gebruiker van een kantelrolstoel voor vier jaar achter elkaar, zegt dr. Terry Wahls over het feit dat ze nu elke dag op haar fiets rijdt naar haar baan aan het University of Iowa Carver College of Medicine.
Hoewel Wahls symptomen opmerkte tijdens haar medische opleiding in 1980, ontving ze geen diagnose van relapsing-remitting multiple sclerose tot 2000. In 2003 ging de ziekte verder met de secundair-progressieve fase. Ze begon een rolstoel te gebruiken vanwege rugpijn en vermoeidheid.
Omdat Wahls in het middenwesten woonde, zocht ze een behandeling bij het Mellen Center for Multiple Sclerosis in Cleveland in Cleveland.
? Ik geloofde in de beste medicijnen ,? ze zegt. ? Het probleem was ik gestaag afgenomen? Ik kon zien dat conventionele medicijnen waarschijnlijk niet zouden stoppen met mijn verval in een bedlegerig, mogelijk dement leven, dus begon ik de dierstudies te lezen.?
Omdat dierproeven ongeveer 10 tot 20 jaar vóór klinische onderzoeken worden uitgevoerd, begon Wahls met het onderzoeken van geneesmiddelenstudies die waren gebaseerd op diermodellen.
? Toen in 2005, bedacht ik dat ik op zoek moest naar vitaminesupplementstudies? herinnert Wahls.
Op basis van studies naar vitamines en supplementen voor andere hersengerelateerde ziekten begon ze te experimenteren met wat ze noemt: vitaminecocktails.?
? Ik kwam erachter dat mijn vermoeidheid iets minder is met deze vitaminecocktail die ik aan het ontwikkelen ben, gericht op mijn mitochondria ,? ze zegt.
Een paar jaar eerder verwees haar artsen in de Cleveland Clinic naar het onderzoek van Dr. Loren Cordain naar de voordelen van het paleodieet. Na 20 jaar vegetariër te zijn, schakelde Wahls over op dit dieet, wat betekende dat ze granen, peulvruchten, bessen en nog veel meer moest opgeven - en terugging naar het eten van vlees.
? Ik had al heel lang geen vlees gegeten, dus het was een hele grote beslissing om terug te gaan naar het eten van vlees en om dat te verzoenen ,? ze zegt.
? Maar ik bleef achteruitgaan. Ik bleef bij [het paleodieet] omdat ik dacht dat de wetenschap die [Cordain] had aangelegd en de papieren waarnaar hij refereerde logisch waren, en ik deed tenminste iets.?
Terwijl ze het paleodieet volgde, bleef ze experimenteren met vitaminesuppletie. Tegen 2007, na het volgen van een cursus neuroprotectie bij het Instituut voor Functionele Geneeskunde, voegde Wahls nog meer vitamines en supplementen aan haar cocktail toe, waardoor het totaal op ongeveer 17 vitaminen en supplementen komt.
? Ik kon vertellen dat mijn vermoeidheid een beetje geholpen, dus dat was zeer bemoedigend om te blijven lezen en te experimenteren ,? Wahls zegt.
In de herfst van 2007 had Wahls haar groot ha moment: Ze besloot het paleodieet opnieuw te ontwerpen om de voedingsstoffen die ze nam in pilvorm te maximaliseren.
? In drie maanden tijd was mijn vermoeidheid opmerkelijk verminderd, mijn mentale helderheid opmerkelijk verbeterd. In zes maanden loop ik weer rond - met een slap en met een wandelstok - maar ik loop rond.?
Als gevolg hiervan ontstond het Wahls-protocol. Het dieet dat ze creëerde, richt zich op het benadrukken van bepaalde voedingsmiddelen in plaats van alleen voedsel te verwijderen.
? Dit dieet is echt het enige dieet dat er is dat opzettelijk is ontworpen voor de voedingsbehoeften van mitochondria en hersencellen ,? Wahls legt uit.
Ze ontwierp het dieet zodat mensen die vleeseters, vegetariërs of degenen die een ketogeen dieet volgen, het kunnen volgen.
? Al deze andere diëten concentreren zich op wat jij kan niet hebben. Ze vertellen je niet hoe je de micronutriënten en voedingsbehoeften voor je hersenen en cellen kunt maximaliseren? volgens Wahls.
Binnen een jaar na het volgen van het Wahls-protocol wandelde Wahls zonder stok en voltooide hij zelfs een fietstocht van 18 mijl.
Ze herinnert zich de eerste keer dat ze vrijuit op haar fiets stapte.
? Ik pedaal rond het blok. Mijn zoon jogt aan de linkerkant, mijn dochter aan de rechterkant en mijn vrouw is aan het joggen. En we huilen allemaal omdat het zes jaar geleden was dat ik gefietst had, en we hadden allemaal geloofd wat artsen me sinds de diagnose verteld hadden: dat functioneert een keer verloren als je progressieve MS hebt is voorgoed verdwenen en dat er nooit iets terug zou komen .?
Hoewel ze de wetenschap achter haar protocol begrijpt, zegt Wahls dat de effecten die het op haar heeft gehad nog steeds wonderbaarlijk zijn.
? Als je een progressieve ziekte hebt, is een van de dingen die je doet uiteindelijk het verwerken van het feit dat je een progressieve ziekte hebt, en leert je gewoon elke dag te nemen zoals het komt zonder duidelijke verwachtingen over wat er gebeurt ,? ze zegt.
? Dus, terwijl ik gestaag aan het verbeteren was, en ik in de buurt met mijn vrouw wandel, wist ik nog steeds niet echt wat dit allemaal betekende, omdat ik het nog steeds op een dag tegelijk gebruikte? Wahls onthoudt het. Het was de dag dat ik op mijn fiets reed dat [Jackie] en ik zeiden dat we niet wisten wat dit zou kunnen betekenen en hoeveel herstel mogelijk zou zijn.?
Tot dat moment geeft Wahls toe dat het moeilijke tijden waren om haar kinderen te helpen omgaan met haar toestand.
Een van de dingen waar ik erg van onder de indruk was geweest, was 'Man's Search for Meaning' van Victor Frankl. Dat tussen elke gebeurtenis die in je leven gebeurt, jij je reactie kiest en ik zou kunnen kiezen om op te geven en toe te geven, en hulpeloosheid te modelleren naar mijn kinderen, of ik zou kunnen modelleren dat je het beste doet wat je kunt, wat er ook gebeurt, dus ze zouden veerkrachtig kunnen zijn ondanks de verschrikkelijke uitdagingen die ze zouden hebben ,? zegt Wahls.
Haar kinderen bouwden hun eigen veerkracht door intensiever te zijn en hun ouders te helpen met klusjes zoals was en andere verantwoordelijkheden die Wahls zelf niet kon doen.
? En al vroeg, terwijl ik naar dingen aan het kijken was die steeds moeilijker werden, waren mijn kinderen ongelooflijk behulpzaam, omdat [ze] me veel doel gaven ,? Wahls zegt. ? Ik ben aan het modelleren voor hen. Ik kon destructieve hulpeloosheid of veerkracht modelleren, en familie was dus absoluut de sleutel.?
Ze voegt eraan toe dat een ander belangrijk onderdeel van haar herstel het vermogen was om terug te geven aan de MS-gemeenschap door medische studenten voor te lichten over haar toestand.
? Het is familie en de grotere gemeenschap die zo belangrijk zijn voor onze veerkracht ,? noteert ze.
Bijna 20 jaar na haar diagnose voedt Wahls zich nog steeds op veerkracht en bloeit zowel persoonlijk als professioneel. Hoewel ze erkent dat het Wahls-protocol, of welk dieet dan ook, MS niet voor iedereen kan genezen, is er ongetwijfeld in haar hoofd dat voeding haar gezondheid en het vermogen om te genieten van haar favoriete hobby - op haar fiets brengen - heeft teruggebracht.
Cathy Cassata is een freelance schrijver die is gespecialiseerd in verhalen over gezondheid, geestelijke gezondheid en menselijk gedrag. Ze heeft een talent om met emotie te schrijven en op een inzichtelijke en boeiende manier contact te maken met de lezers. Lees meer over haar werk hier.