Mijn levenslange metgezel, angst en hoe het me sterker heeft gemaakt

Ik heb met angst geleefd zolang ik me kan herinneren - voordat ik er zelfs een naam voor had. Als kind was ik altijd bang in het donker. Maar in tegenstelling tot mijn vrienden, ben ik er niet uit gegroeid.

Ik had mijn eerste angstaanval tijdens een logeerpartij bij een vriend thuis. Ik wist niet wat er gebeurde. Ik wist alleen dat ik niet kon stoppen met huilen, en ik wilde meer dan wat dan ook naar huis gaan. Ik begon met therapie terwijl ik nog op de lagere school zat en begon te leren wat angst was en hoe het me beïnvloedde.

Er is veel dat ik niet leuk vind aan mijn angst, en gedurende vele jaren was ik gefocust op de negatieve aspecten ervan. Ik concentreerde me op het afweren van paniekaanvallen, het gronden in de realiteit en het ondersteunen van mijn eigen mentale gezondheid.

Maar op mijn reis om mezelf als een persoon met angst te accepteren, ben ik enkele van de positieve manieren gaan zien die mijn worstelingen me hebben gevormd in de vrouw die ik nu ben.

Ik merk details op

Mijn angst kan me hyper bewust maken van mijn omgeving, vooral als er een reële (of waargenomen) betekenis is voor een verandering in mijn omgeving. Als dit niet wordt aangevinkt, kan dit leiden tot paranoia.

Maar als ik de lijn van het onbeheerste denken kan vasthouden, blijf ik achter met een heel duidelijk gevoel van wat er om me heen gebeurt. Ik weet wanneer mijn buren komen en gaan, ik zal dat vreemde zoemende geluid opmerken dat de lamp op het punt staat uit te branden, en ik zal de eerste zijn om het te vermelden wanneer de secretaresse in mijn spreekkamer een nieuwe heeft kapsel.

Ik heb een levendige verbeelding

Zolang ik me kan herinneren, is mijn verbeelding met mij weggelopen. Toen ik jong was, had dit duidelijke nadelen. De meest onfatsoenlijke vermelding van een monster, geest of goblin was genoeg om mijn verbeelding te laten racen door een donker, schaduwrijk pad vol met genoeg gruwelen om me doodsbang en wakker te houden, uren na mijn bedtijd.

Aan de andere kant bracht ik vele lange zomerdagen door op mijn bandschommel, verzonnen verhalen over hoe ik heimelijk een prinses was die op magische wijze met een gewoon meisje was overgestapt en nu alles over haar nieuwe leven moest achterhalen, gewoon door de wereld om haar heen observeren.

Als volwassene heb ik mijn angsten voor 'dingen die' s nachts tegen zijn, overwonnen? en ik kan nog steeds genieten van de beloningen van schijnbaar grenzeloze creativiteit. Dit betekent onder andere dat ik me zelden - of nooit - verveel. En ik zal nooit opraken van verhaaltjes voor het slapengaan om het mijn dochter te vertellen. En dat ik mezelf echt kan verliezen in boeken, tv-shows en films - wat een geweldige release kan zijn.

Ik kan beide kanten van elk verhaal zien

Mijn angst is het grootste deel van mijn leven hand in hand gegaan met twijfel aan mezelf. Elke positie die ik zou kunnen nemen, of de koers die ik zou kunnen overwegen, heb ik in twijfel getrokken. In het extreme geval kan deze ernstige twijfel verlammend werken.

Ik heb meer vertrouwen in mijn beslissingen en opvattingen, wetende dat ik ze al heb onderworpen aan onderzoek en uitdaging. En ik kan empathie tonen voor diegenen wiens opvattingen tegen het mijne zijn, door tijd te besteden aan hun perspectieven.

Ik ben een goede planner

Planning is het grootste deel van mijn leven een verdediging geweest tegen zorgen. Zich kunnen voorstellen hoe en wanneer iets zal gebeuren, helpt me mezelf te isoleren tegen de angst van een nieuwe of uitdagende ervaring.

Natuurlijk kan niet elke ervaring in het leven tot op de letter worden gepland en ik heb geleerd mezelf kalm te houden wanneer spontaniteit vereist is. Meestal. Maar als plannen nodig is, ben ik jouw meisje.

Als we naar een nieuwe stad reizen, breng ik graag de routebeschrijving in kaart, boek ik het hotel, kijk ik bij restaurants in de buurt en zoek ik uit welke metrohaltes op loopafstand liggen. Ik bereken de tijd die het kost om van het vliegveld naar het hotel te gaan, naar het restaurant, zonder zelfs maar te zweten.

Ik draag mijn hart op mijn mouw

Zorgen worden meestal geassocieerd met angst, maar voor mij betekent angst dat veel andere gevoelens - woede, angst, vreugde en verdriet - ook in grote hoeveelheden aanwezig zijn. Meer dan eens heb ik het lezen van een kinderboek voor mijn dochter moeten aftappen omdat het verhaal me emotioneel liet overkomen. Ik kijk naar jou, ik zal voor altijd van je houden.?

Een aangrijpend stuk muziek kan mijn hart bonzen en tranen van vreugde stromen uit mijn ogen. En alles wat ik voel staat helemaal over mijn gezicht geschreven. Ik betrap mezelf erop dat ik de gezichtsuitdrukkingen van personages op tv weerspiegeld, omdat ik voel wat ze voelen - of ik het wil of niet.

Ik heb een gezonde scepsis

Angst is een beruchte leugenaar. De verhalen die mijn bezorgde brein bedenkt zijn niet van deze wereld - en ik heb geleerd zeer sceptisch over hen te zijn.

Zoals meegesleept op golven van emotie als ik kan krijgen, weet ik nog steeds dat zelfs het beste verhaal feit-gecontroleerd moet worden, en als een verhaal te mooi lijkt - of te slecht! - Om waar te zijn, het is waarschijnlijk niet waar. Deze vaardigheid heeft me goed gediend als journalist, maar ook als een consument van nieuws.

Ik respecteer de kracht van de geest

Er gaat niets boven het ervaren van een angstaanval om je te laten ontzag krijgen voor de verbazingwekkende kracht van de geest. Het feit dat louter gedachten en ideeën mij zo hulpeloos konden laten voelen, liet me ook de andere kant van de medaille zien - dat door controle te krijgen over mijn gedachten, ik een deel van mijn kracht kon herwinnen.

Simpele technieken zoals lichaamsscans, affirmaties en visualisaties hebben me enorme macht gegeven over mijn angst. En terwijl ik misschien nooit zal overwinnen? of? nederlaag? mijn angst, ik heb veel hulpmiddelen gebouwd om me te helpen de negatieve invloed op mijn leven te beheersen.

Angst is een deel van wie ik ben

Angst kan een levenslange uitdaging zijn, maar het is ook een deel van wie ik ben. Dus in plaats van me te concentreren op angst als een zwakte, kies ik ervoor om me te concentreren op de sterke punten die ik ermee heb opgedaan.

Als je met angst leeft, vertel me dan hoe het jou machtigt!

---

Emily F.Popek is een krantenredacteur en communicatiespecialist wiens werk is verschenen in Civil Eats, Hello Giggles en CafeMom. Ze woont in het noorden van New York met haar man en dochter. Vind haar op tjilpen.