Waarom we over depressie moeten praten tijdens de zwangerschap

Toen Sepideh Saremi, 32, regelmatig begon te huilen en zich tijdens haar tweede trimester van de zwangerschap humeurig en moe voelde, heeft ze het gewoon opgekrabbeld met verschuivende hormonen.

En als eerste keer moeder, haar onbekendheid met zwangerschap. Maar naarmate de weken vorderden, merkte Saremi, een psychotherapeut in Los Angeles, een piek op in haar angst, diepbedroefde gemoedstoestanden en een algemeen gevoel dat het er niet toe deed. Toch, ondanks haar klinische training, veegde ze het af als dagelijkse stress en als onderdeel van de zwangerschap.

Tegen het derde trimester werd Saremi overgevoelig voor alles om haar heen en kon de rode vlaggen niet langer negeren. Als haar arts routinematige vragen stelde, voelde ze alsof hij haar aan het uitkleden was. Ze begon te worstelen met alle sociale interacties die niet met het werk te maken hadden. Ze huilde de hele tijd - en niet op die clichématige, hormonale-zwangere vrouw-manier ,? Zegt Saremi.

Depressie tijdens de zwangerschap is niet iets dat je gewoon kunt 'afschudden'

Volgens het Amerikaanse College van Verloskundigen en Gynaecologen (ACOG) en de American Psychiatric Association (APA), zal tussen de 14 en 23 procent van de vrouwen tijdens de zwangerschap enkele symptomen van depressie ervaren. Maar misvattingen over perinatale depressie - depressie tijdens de zwangerschap en na de bevalling - kunnen het voor vrouwen moeilijk maken om de antwoorden te krijgen die ze nodig hebben, zegt dr. Gabby Farkas, een in New York gevestigde therapeut die zich specialiseert in kwesties van reproductieve geestelijke gezondheid.

? Patiënten vertellen ons de hele tijd dat hun familieleden hen zeggen dat ze het 'moeten afschudden' en zichzelf moeten laten samenkomen? Zegt Farkas. ? De maatschappij in het algemeen denkt dat zwangerschap en het hebben van de baby de gelukkigste periode in het leven van een vrouw is en dat is de enige manier om dit te ervaren. In feite ervaren vrouwen in deze periode een hele reeks emoties.?

Schaamte heeft me belet om hulp te krijgen

Voor Saremi was de weg naar een goede verzorging lang. Tijdens een van haar bezoeken aan het derde trimester zei ze dat ze haar gevoelens met haar OB-GYN besprak en ze kreeg te horen dat ze een van de slechtste scores had op de Edinburgh Postnatal Depression Scale (EPDS) die hij ooit had gezien.

Maar daar is hulp bij depressie tijdens de zwangerschap, zegt Catherine Monk, PhD en universitair hoofddocent Medische Psychologie (Psychiatrie en Obstetrie en Gynaecologie) aan Columbia University. Naast de therapie, zegt ze, is het veilig om bepaalde antidepressiva in te nemen, zoals selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's).

Saremi zegt dat ze de resultaten van de test heeft besproken met haar therapeut, die ze al eerder had gezien voordat ze zwanger werd. Maar, voegt ze eraan toe, haar doktoren schreven het allebei af.

? Ik rationaliseerde dat de meeste mensen op screeners liggen, dus mijn score was waarschijnlijk zo hoog omdat ik de enige eerlijke persoon was - en dat is belachelijk als ik er nu aan denk. En ze dacht dat ik niet zo depressief leek, omdat ik het van buitenaf niet leek.

? Het voelde als een lamp in mijn hoofd?

Het is onwaarschijnlijk dat een vrouw die tijdens haar zwangerschap een depressie heeft gehad, zich op magische wijze anders zal voelen als haar baby is geboren. In feite kunnen de gevoelens blijven samengaan. Toen haar zoon werd geboren, zei Saremi dat het snel duidelijk werd voor haar dat ze in een onhoudbare situatie verkeerde wat haar geestelijke gezondheid betreft.

? Bijna onmiddellijk na zijn geboorte - terwijl ik nog in de verloskamer was - voelde het alsof alle lichten in mijn hoofd waren uitgezet. Ik voelde me alsof ik volledig gehuld was in een donkere wolk en ik kon erbuiten kijken, maar niets zag ik logisch. Ik voelde me niet verbonden met mezelf, laat staan ​​met mijn baby.?

Saremi moest pasgeboren foto's annuleren omdat ze zegt dat ze niet kon stoppen met huilen, en toen ze thuiskwam, werd ze overweldigd door? Enge, opdringerige gedachten.?

Bang om alleen te zijn met haar zoon of met hem alleen het huis te verlaten, bekent Saremi dat ze zich hopeloos en moedeloos voelt. Volgens Farkas komen deze gevoelens vaak voor bij vrouwen met perinatale depressie en is het belangrijk om ze te normaliseren door vrouwen aan te moedigen hulp te zoeken. ? Velen van hen voelen zich schuldig omdat ze zich in deze periode niet 100% gelukkig voelen? Zegt Farkas.

? Veel worstelen met de enorme verandering met een baby betekent (bijv. mijn leven gaat niet meer over mij) en de verantwoordelijkheid van wat het betekent om voor een ander mens te zorgen die volledig van hen afhankelijk is? zij voegt toe.

Het was tijd om hulp te krijgen

Tegen de tijd dat Saremi een maand postpartum raakte, was ze zo uitgeput en moe dat ze zegt: "Ik wilde niet leven."

Ze begon eigenlijk manieren te onderzoeken om haar leven te beëindigen. De zelfmoordgedachten waren met tussenpozen en niet langdurig. Maar zelfs nadat ze voorbij waren, bleef de depressie. Ongeveer vijf maanden na de bevalling had Saremi haar allereerste paniekaanval tijdens een Costco-shoppingtrip met haar baby. ? Ik besloot dat ik klaar was om wat hulp te krijgen? ze zegt.

Saremi praatte met haar huisarts over haar depressie, en was blij om te ontdekken dat hij zowel professioneel als onbevooroordeeld was. Hij verwees haar naar een therapeut en stelde een recept voor een antidepressivum voor. Ze koos ervoor om eerst de therapie te proberen en gaat nog steeds een keer per week.

Bottom line

Vandaag zegt Saremi dat ze zich zoveel beter voelt. Naast bezoeken aan haar therapeut, weet ze zeker dat ze voldoende slaapt, goed eet en tijd vrijmaakt om te trainen en haar vrienden te zien.

Ze startte zelfs de in Californië gevestigde Run Walk Talk, een praktijk die een behandeling voor de geestelijke gezondheid combineert met aandachtig rennen, wandelen en praten. En voor andere aanstaande moeders voegt ze eraan toe:

Denk je dat je te maken hebt met perinatale depressie? Leer hoe u symptomen kunt identificeren en de hulp kunt krijgen die u nodig hebt.

---

Het schrijven van Caroline Shannon-Karasik is opgenomen in verschillende publicaties, waaronder: Good Housekeeping, Redbook, Prevention, VegNews en Kiwi-magazines, evenals SheKnows.com en EatClean.com. Ze schrijft momenteel een verzameling essays. Meer is te vinden op carolineshannon.com. Je kunt haar ook tweeten @CSKarasik en volg haar op Instagram @CarolineShannonKarasik.