Hoe sociale media mij hebben geholpen tijdens mijn kankerreis

Alleen. Geïsoleerd. Overweldigd. Dit zijn gevoelens die iedereen die een diagnose van kanker heeft gekregen, waarschijnlijk zal ervaren. Deze gevoelens zijn ook triggers voor het willen van echte, persoonlijke relaties met anderen die begrijpen wat ze doormaken.

We weten al van de State of Cancer Report dat een overweldigende meerderheid - 89 procent - zich wendt tot het internet na de diagnose van kanker. En omdat de gemiddelde persoon meer dan vijf jaar van zijn leven op sociale media zal doorbrengen, is het redelijk om aan te nemen dat deze personen zich grotendeels richten op Facebook, Twitter, Instagram, Snapchat en YouTube voor advies, ondersteuning en aanmoediging.

Sociale media kunnen een tweesnijdend zwaard zijn, en velen merken dat inloggen na een traumatische gebeurtenis schadelijker is dan nuttig.

Natuurlijk is een sociaal leven niet alleen beperkt tot sociale media. Naar een discussiegroep voor kankerpatiënten gaan, een nieuwe yogales in uw gemeenschap proberen, of zelfs koffie drinken met een vriend die er echt om geeft, zijn allemaal manieren om sociaal te zijn en om hoop en inspiratie te vinden, ongeacht waar u doorheen gaat. Uiteindelijk gaat het om het maken van verbindingen - ongeacht of ze online zijn of in persoon.

Voor de volgende vier personen betekende een diagnose van kanker dat ze zich moesten wenden tot hun sociale-mediakanalen in plaats van ze te verlaten. Lees hieronder hun inspirerende verhalen.

Ondersteuning zoeken op sociale media was onvermijdelijk voor Stephanie Seban toen ze meer dan zes jaar geleden werd gediagnosticeerd.

? Google en het internet in het algemeen bleek echt beangstigend te zijn ,? ze zei. ? Omdat ik de diagnose van uitgezaaide borstkanker had, zou elke zoekopdracht negatieve en weinigbelovende verhalen en feiten met betrekking tot mijn overlevingskansen naar boven halen.?

Facebook en Instagram waren twee plaatsen waar ze heen kon gaan om contact te maken met andere vrouwen die dezelfde reis doormaakten als zijzelf. Het was een manier voor haar om zich minder geïsoleerd te voelen.

? Gemeenschap hebben kan heel helend zijn. Ik heb een aantal ongelooflijke mensen ontmoet die ik nu vrienden kan noemen op sociale media ,? ze zei.

Maar er was een nadeel aan de sociale zoekacties van Seban: ze vond het moeilijk om steun te vinden voor jongere vrouwen met stadium 4-kanker. ? Niet veel mensen praten over fase 4 gemetastaseerde ziekte, laat staan ​​erover posten? ze zei.

Dit was haar belangrijkste reden om haar eigen website te starten. Haar missie werd om alles wat ze kon te leren over zowel de preventie en behandeling van kanker, als om nuttige hulpmiddelen te bieden aan jonge volwassenen die te maken hebben met gemetastaseerde ziekten.

? Mijn omstandigheden en diagnose zijn beide zeer uniek. Dit heeft mij ertoe aangezet om het mijn levensdoel te maken om de MBC-patiënten bewust te maken en mensen te laten weten dat borstkanker geen 'one size fits all'-ziekte is. Het heeft tijd gekost om mijn verhaal daar te krijgen omdat ik er niet 'ziek' uitziet? ze zei.

Meer informatie over Seban op Facebook en Instagram, evenals haar blog.

Dickinson kreeg zijn eerste kankeroperatie op zijn 19e verjaardag. Niet iets dat elke tiener zou wensen, maar het was iets waar Dickinson bijna onmiddellijk mee te maken had gekregen, nadat hij slechts drie dagen eerder een positieve diagnose van kanker had gekregen.

In plaats van zich naar binnen te keren en privé te zijn over zijn diagnose, wendde hij zich tot zijn al populaire YouTube-kanaal om video's over zijn reis te posten.

? Ik wilde dat iedereen die mij volgde, wist waarom er geen fitnessvideo's en video's met gezondheidsthema's op een fitness- en gezondheidsthema-kanaal zouden zijn? hij zei. ? Ik wilde een voorbeeld zijn en mensen inzicht geven in wat er gebeurt als ze dezelfde kanker hebben als ik of dezelfde chemotherapie ondergaan als ik.?

Open zijn over zijn teelbalkanker was een moedige zet. Per slot van rekening ontwikkelt slechts 1 op de 263 mannen dit soort kanker tijdens hun leven. En slechts 7 procent van de gediagnosticeerde kinderen of tieners.

Dickinson vond sociale media nuttig om meer bewustzijn over de ziekte te genereren en om zijn familie - in het bijzonder zijn grootouders - op de hoogte te houden. Wat hij niet verwachtte, was het aantal vreemden dat hun hart uitstortte in blijk van steun voor hem.

? Eén persoon zou bijna elke dag motiverende citaten sturen, terwijl ik 6 maanden met de kanker te maken had ,? Zei Dickinson.

Bovendien reed zijn favoriete YouTuber en fitness influencer meer dan twee en een half uur om Dickinson te ontmoeten op de ochtend van zijn chemotherapie.

Als kanker-overlevende concentreert Dickinson zich nu weer op zijn YouTube-fitnesskanaal en bedankt diegenen die hem hebben geholpen in dat moeilijke jaar. Je vindt hem ook op Instagram.

Voor Cheyann Shaw duurde het slechts 24 uur na haar diagnose van eierstokkanker dat ze sociale media kon controleren op hulp.

? Ik had al een lagere fitnessvolgorde op sociale media, maar ik wist dat ik een strijd en een reis had die gedocumenteerd moesten worden? ze zei.

Ze filmde een videoboek van zichzelf waarin ze haar diagnose van kanker documenteerde en plaatste die op haar YouTube-kanaal. Sinds die eerste video meer dan een jaar geleden, heeft Shaw updates over haar chemotherapiebehandeling en andere motiverende video's gepost, zoals tips om positief te blijven, hoe om te gaan met worstelingen en fitnesstechnieken.

? De reden dat ik me tot sociale media wendde en mijn sociale mediakanalen veranderde in kanalen die mijn reis documenteren, is omdat ik een stem wilde zijn? ze zei.

Naast YouTube gebruikte Shaw Instagram en Facebook om contact te maken met anderen die ook met kanker kampen. Ze had echter niet altijd het beste geluk op deze kanalen.

? Ik wendde me vooral tot Instagram om contact te maken met mensen die kanker leden en te zien of ze tips of advies hadden, maar toen ik naar Instagram ging, kon ik geen mensen vinden die over hun strijd en strijd wilden praten, ? ze zei.

Toch liet ze dit niet afnemen. Ze besefte dat de gemeenschap die ze had gebouwd genoeg was om haar in leven te houden.

? Jezelf mentaal sterk houden is net zo belangrijk als je lichaam dat lichamelijk tegen kanker vecht? ze zei. ? Het gevoel van 'gemeenschap' heeft me geholpen op mijn reis met kanker, omdat ik me nooit alleen voelde. Ik wist dat er altijd iemand was die ik kon aanspreken die dezelfde ervaring had als ik en mij advies kon geven.?

Lees meer over Shaw's ervaring op Instagram en bekijk haar videologboek op haar YouTube-kanaal.

Het duurde meer dan twee jaar voordat Jessica DeCrisofaro officieel werd gediagnosticeerd met stadium 4B Hodgkin lymfoom. Meerdere artsen hadden haar symptomen verkeerd gediagnosticeerd en zelfs afgewezen wat ze ervoer als alleen maar allergieën of zure reflux. Toen ze haar diagnose ontving, ging ze online op zoek naar antwoorden.

? Aan het begin van mijn diagnose, wendde ik me onmiddellijk tot Google voor antwoorden over hoe mijn leven zou zijn en hoe ik eventueel zou kunnen omgaan met wat in die tijd leek op zo'n verschrikkelijke tragedie die ik kreeg ,? ze zei. ? Het leek niet eerlijk, en ik ontdekte dat er geen echte gids was voor kanker.?

Ze vond veel Facebook-groepen, maar de meeste waren erg negatief en het was moeilijk voor haar om berichten te lezen over het niet halen of niet geloven in behandeling. Dit was het begin van wat haar nieuwe reis zou worden: het helpen en inspireren van andere kankerpatiënten via haar blog en Instagram-account.

? Ik ben een grote fan van Instagram, omdat je de hashtag van je specifieke kanker kunt opzoeken en 'kankervrienden' kunt vinden? ze zei. ? Ik heb verrassend enkele van mijn beste vrienden ontmoet op Instagram. We hebben allemaal samen diagnose en behandeling doorgemaakt.?

Ze realiseerde zich door dit alles dat de kanker gemeenschap het echt snapt, dus besloot ze om haar eigen boek te schrijven, "Talk Cancer to Me ,? voor anderen die doorgaan met wat ze ervoer.

? Zoveel als je familie en vrienden je willen helpen, begrijpen ze niet hoe het is, tenzij ze in jouw schoenen staan? ze zei. ? De kankergemeenschap heeft het allemaal meegemaakt, de pijn, de misselijkheid, het haarverlies, in de spiegel kijken en niet in staat zijn om jezelf, de angst, de depressie, de PTSS te herkennen? alles.?

Lees meer over DeCristofaro's reis op haar blog en Instagram.