Wanneer en hoe een blister pop

Is het ooit een goed idee om een ​​blaar te laten knappen?

Blaren zijn luchtbellen die zich onder de bovenste laag van uw huid bevinden en die met vloeistof zijn gevuld. Deze vloeistof kan een heldere vloeistof, bloed of etter zijn. Ongeacht waar ze mee gevuld zijn, blaren kunnen erg ongemakkelijk zijn, vooral als ze zich op een deel van uw lichaam bevinden dat u veel gebruikt.

U hebt waarschijnlijk gehoord dat het het beste is om blisters alleen te laten. Hoewel dit waar is, is het niet altijd praktisch. Lees verder om te leren hoe u kunt zien wanneer het tijd is om het heft in eigen handen te nemen en hoe u het veilig moet doen.

Moet ik die blaar ploppen?

Voordat u een blaar aanbrengt, is het belangrijk om eerst te bepalen wat voor soort blaar u heeft. Hoewel alle blisters enkele algemene kenmerken hebben, zijn ze niet allemaal goede kandidaten om zelf te laten knallen.

Een wrijvingsblaar laten knappen

Frictieblisters worden veroorzaakt door herhaalde druk of wrijving, wat irritatie veroorzaakt. Ze kunnen worden gevormd door het dragen van schoenen die niet goed passen, vooral als ze te strak zitten. Terwijl ze zich kunnen vormen in elk gebied dat wordt blootgesteld aan wrijving, zijn de handen en voeten veelvoorkomende sites.

Zodra u de wrijvingsbron verwijdert, wordt de vloeistof gewoonlijk binnen enkele dagen vanzelf afgetapt. Je zult dan een nieuwe laag huid onder de blister ontwikkelen. Zodra de huid is ontwikkeld, zal de huid van de oorspronkelijke blister eraf vallen.

Als de blaar nog steeds wordt blootgesteld aan wrijving, kan het enkele weken duren voordat deze is genezen. In de tussentijd kan de blister vanzelf opduiken, lekkende vloeistof. Dit maakt ook de blaar kwetsbaar voor infecties. Als je een wrijvingsblaar hebt die je niet kunt beschermen tegen irritatie, zoals die op de wijsvinger van je dominante hand, kun je overwegen om hem veilig te laten knallen om infectie te voorkomen.

Een bloedblaar laten knappen

Bloedblaren zijn wrijvingsblaren die een mix van bloed en heldere vloeistof bevatten. Ze zijn meestal rood als ze voor het eerst worden gevormd. Na verloop van tijd kunnen ze paars van kleur worden. Het bloed komt van gebroken bloedvaten onder de verhoogde huidholte.

Hoewel ze er iets anders uitzien, volgen bloedblaren en wrijvingsblaren hetzelfde verloop en kunnen ze op dezelfde manier worden behandeld. Nogmaals, je zou alleen een bloedblaar moeten maken als je het getroffen gebied niet kunt vermijden.

Een blaar van koorts laten knappen

Koortsblaasjes, ook wel koortsblaasjes genoemd, zijn rode blaren gevuld met vocht. Ze vormen op het gezicht, meestal in de buurt van de mond. Ze kunnen ook op de neus, in de mond of op de vingers verschijnen. Een paar koorts blaren vormen vaak samen als een klomp.

Koortsblaasjes worden veroorzaakt door het herpes simplex-virus, dat gemakkelijk door contact met anderen wordt verspreid. Nooit een koortsblaar ploppen. Het zal het niet helpen sneller te genezen en u loopt het risico om het virus naar andere delen van uw huid of naar andere mensen te verspreiden.

Lees meer over waarom zou nooit een koorts blister knallen.

Hoe kan ik veilig een blister laten knallen?

Als u een wrijving of bloedvernauwing hebt in een vaak gebruikt gebied met een hoog risico van scheuren op zichzelf, kan het het beste zijn om het zelf te laten vallen om er zeker van te zijn dat het goed is beschermd tegen infectie.

Houd er rekening mee dat blaren meestal binnen een paar dagen vanzelf genezen. Een blisterverpakking verstoort dit natuurlijke proces en het kan betekenen dat uw blaar iets langer nodig heeft om volledig te verdwijnen. Je moet het ook goed in de gaten houden nadat je het pop-up hebt gecontroleerd op tekenen van infectie.

Als u op zoek bent naar een snelle, gemakkelijke oplossing, is het het beste om de blaar gewoon zijn gang te laten gaan. Voor extra bescherming kunt u moleskin op de blister aanbrengen. Leer hoe je het kunt toepassen.

Maar als u toch een blaar moet laten knappen, volgt u deze stappen om uw risico op infectie of andere complicaties te minimaliseren:

1. Was je handen en de blister. Was uw handen met zeep en warm water. Reinig het oppervlak van de blister grondig met alcohol, jodium of een antiseptische was.
2. Desinfecteer een naald met alcohol. Week een naald gedurende minstens 20 seconden in ontsmettingsalcohol om hem te desinfecteren.
3. Prik voorzichtig in de blister. Steek drie of vier ondiepe gaten rond de rand van de blister. Je wilt zoveel mogelijk van de huid intact houden. Laat de vloeistof weglopen.
4. Bedek de blaar met zalf. Breng een zalf, zoals vaseline, aan op de blisterverpakking.
5. Breng een verband aan. Bedek de blister goed met een verband of gaasje. U wilt dat de intacte huid van de blaar tegen de onderliggende huid drukt.
6. Herhaal indien nodig. Blisters hebben de neiging om snel te vullen. Mogelijk moet u deze stappen de eerste 24 uur elke zes tot acht uur uitvoeren. Daarna de dressing verwisselen en dagelijks zalf aanbrengen.

Hoe weet ik of het is geïnfecteerd?

Gepofte blaren staan ​​meer open voor infecties dan blaren die alleen worden geneest. Als u toch een blaar opsteekt, let dan goed op eventuele tekenen van een infectie, zoals:

• pus die uit de blister lekt
• een vieze geur uit de blister
• huid rondom de blister die warm aanvoelt
• pijn rond de blaar
• zwelling rond de blaar

Meer informatie over het herkennen van een geïnfecteerde blaar.

Als u een van deze symptomen opmerkt, raadpleeg dan zo snel mogelijk een arts om te voorkomen dat de infectie ernstiger wordt. Je moet ook een arts raadplegen als het gebied na een dag of twee helemaal niet lijkt te genezen.

het komt neer op

Blaren zijn vaak verleidelijk om te klappen, ongeacht hun grootte of locatie. Maar dit geeft meestal alleen het genezingsproces weer en verhoogt het risico op het ontwikkelen van een infectie. Maar in sommige gevallen kan een blisterverpakking voorkomen dat het scheurt onder minder dan hygiënische omstandigheden. Als u besluit om deze route te gaan, zorg dan dat u dit veilig doet en houd het gebied goed in de gaten voor tekenen van een infectie.