Hoe u Vulvar-varicositeiten kunt identificeren en behandelen

Wat zijn vulvaire varicositeiten?

Spataderen komen voor wanneer delen van je aderen vergroot, verwijdend, bochtig worden en te vol raken met poolingbloed. Dit kan pijn, druk en ongemak in het getroffen gebied veroorzaken.

Vulvar-varicositeiten (VV's) zijn spataderen die zich in uw vulva hebben ontwikkeld. De vulva is het externe genitale gebied van een vrouw.

Veel vrouwen ervaren VV's tijdens de zwangerschap. Dit komt omdat veranderingen in de bloedstroom en verhoogde hormoonspiegels ervoor kunnen zorgen dat de aders in de vulva groter worden. Het resulteert in sommigen voor pijn of andere symptomen.

Voor vrouwen die zwanger zijn, verdwijnen VV's meestal zonder behandeling na de bevalling. Als ze na de bevalling niet verdwijnen - of als u ze ervaart buiten de zwangerschap - zijn er behandelingsopties beschikbaar om uw symptomen te minimaliseren.

Blijf lezen voor meer informatie.

Hoe vulvaire varicositeiten te identificeren

Het is mogelijk om VV's te hebben en het niet eens te kennen. Het kan moeilijk zijn om de vulva te zien en veranderingen aan te brengen, vooral tijdens de zwangerschap.

VV's komen voor op de grote en kleine hoofdlippen, de lippen en huidplooien van de vulva. Enkele visuele symptomen van VV's zijn onder meer:

• aderen die verwrongen lijken en uit je huid puilen
• aderen die zacht en blauw of paars van kleur zijn

Sommige vrouwen ervaren meer dan alleen zichtbare veranderingen in de vulva. VV's kunnen ook veroorzaken:

• druk of pijn in je vulva
• zwaarte of een vol gevoel in je vulva
• ongemak tijdens het lopen
• pijn tijdens seks
• jeuk

VV's kunnen een geïsoleerde toestand zijn. U kunt echter ook spataderen op uw benen of elders in uw bekkengebied ervaren.

Vrouwen die zwanger zijn kunnen merken dat VV's verschijnen tijdens het midden van de zwangerschap.

Wat veroorzaakt een vulvaire varicositeit en wie loopt er risico?

Spataderen in de benen ontstaan ​​wanneer delen van de ader verzwakken. Wanneer dit gebeurt, wordt het lichaam minder goed in staat om op efficiënte wijze het bloed van je onderste ledematen terug naar je hart te laten circuleren. Bloed in uw benen zwelt dan samen, resulterend in uitpuilende, kronkelige, uitstekende en soms pijnlijke aderen.

Veroudering is vaak een factor bij het ontwikkelen van spataderen. Na verloop van tijd worden de aderen minder efficiënt in structuur en functie, waardoor de veneuze bloedcirculatie te vertragen. U kunt ook vatbaarder zijn voor deze aandoening als u een familiegeschiedenis van spataderen heeft of als u overgewicht heeft.

Dat gezegd hebbende, zult u waarschijnlijk VV's ervaren tijdens de zwangerschap. Gedurende deze tijd produceert je lichaam meer bloed, dat langzamer van je benen naar je bekken stroomt. De veranderende niveaus van oestrogeen en progesteron hormonen in je lichaam zorgen er ook voor dat de wanden van je aderen ontspannen.

Het hebben van bekken spataderen verhoogt ook je kansen op het ontwikkelen van VV's. Deze aandoening kan leiden tot pijn in uw bekken en de omliggende gebieden, zoals de onderrug en de bovenbenen.

Volgens een onderzoek uit 2017, schat men dat 18 tot 22 procent van de vrouwen die zwanger zijn en 22 tot 34 procent van de vrouwen met bekken spataderen VV's hebben. Deze cijfers kunnen zelfs hoger zijn. Veel vrouwen krijgen nooit de diagnose VV's omdat ze de spataderen in hun vulva niet kunnen zien of voelen. Anderen kiezen ervoor om geen medische hulp te zoeken.

Hoe wordt deze aandoening gediagnosticeerd?

Uw arts kan VV's mogelijk diagnosticeren na een lichamelijk onderzoek. Naast het stellen van vragen over uw symptomen, kan uw arts u vragen op te staan ​​zodat zij eventuele bijbehorende zwelling kunnen onderzoeken.

In sommige gevallen kan een echografie nodig zijn om VV's te diagnosticeren. Deze imaging-test kan uw arts helpen om spataderen te identificeren en de ernst ervan te beoordelen. Het kan uw arts ook helpen bij het vaststellen van stolling of bloed dat in de verkeerde richting stroomt.

Er zijn ook andere tests beschikbaar om de reikwijdte van de aandoening te bepalen. Uw arts kan bijvoorbeeld een grotere veneuze aandoening verdenken, zoals het bekkencongestiesyndroom, gekoppeld aan bekkenvaataders.

Als dat het geval is, kunnen ze een van de volgende tests gebruiken om een ​​diagnose te stellen:

• hart-CT-scan
• magnetische resonantie angiografie (MRA)
• selectieve venografie

Welke behandelingsopties zijn beschikbaar?

Uw arts zal waarschijnlijk thuisgebaseerde managementmethoden aanbevelen als een eerstelijnsaanpak.

Jij kan

• Breng ijsjes aan op het getroffen gebied.
• Steek je heupen omhoog als je gaat liggen om je bloed te laten stromen
• Ontlast de druk op uw lichaam door regelmatig van houding te veranderen.
• Draag steunkleding of compressiekousen.

Als uw symptomen ernstiger zijn of in verband worden gebracht met aanvullende aandoeningen, kan uw arts u ook aanbevelen dat u:

• Gebruik slechts een kleine hoeveelheid zachte zeep om de vulvaire regio te baden. Breng een lokale corticosteroïdencrème aan na je bad om jeuk te verlichten.
• Neem voorgeschreven medicijnen met heparine met laag molecuulgewicht als er een bloedstolsel in de VV zit. Dit voorkomt dat zich verdere bloedstolsels vormen en stelt het lichaam in staat om de VV-bloedstolsel af te breken. Vrouwen die deze aandoening hebben terwijl ze zwanger zijn, kunnen een vijfdaagse kuur van dit medicijn nemen tijdens het latere trimester van de zwangerschap.
• In zeldzame gevallen een poliklinische medische procedure hebben die sclerotherapie wordt genoemd. Uw arts injecteert uw spataderen met een oplossing die ervoor zorgt dat ze litteken en zich sluiten. Hierdoor zullen de aders na verloop van tijd vervagen. Als het wordt uitgevoerd, heeft het de voorkeur om het gedaan te hebben als het niet zwanger is.

Vrouwen die ernstige symptomen hebben en niet zwanger zijn, kunnen baat hebben bij agressievere behandelmethoden. Dit bevat:

• Sclerotherapie.
• Echosclerosis. Dit is een uitgebreide versie van sclerotherapie met echografie.
• Phlebectomy. Deze behandeling verwijdert de aangetaste aderen, waarbij een paar kleine incisies op het huidoppervlak vereist zijn.
• Transcatheter embolisatie. Deze behandeling maakt gebruik van fluoroscopische beeldvorming (een soort röntgenfoto) om uw arts te helpen een katheter in de spatader te geleiden. Uw arts plaatst dan een spoel- of sclerotherapieoplossing om de ader te behandelen.

Zijn er mogelijke complicaties?

Het ontwikkelen van deze aandoening tijdens de zwangerschap kan je zorgen maken over de bevalling. Hoewel er een kans is dat uw aderen bloeden tijdens de bevalling, hoeft dit niet te leiden tot een significant risico op complicaties of te voorkomen dat u een vaginale bevalling krijgt.

Als u vragen of opmerkingen heeft over uw leveringsmogelijkheden, neem dan contact op met uw arts. Ze kunnen je door je opties leiden en je geruststellen.

Wat zijn de vooruitzichten?

VV's kunnen onaangenaam zijn om te ervaren. Tijdens de zwangerschap kan deze aandoening ongemak veroorzaken dat thuis of door uw arts moet worden behandeld. VV's vervagen meestal binnen een paar maanden na de bevalling. Het ontwikkelen van de conditie buiten de zwangerschap kan uitgebreidere behandelingen vereisen, maar er zijn verschillende procedures die u kunnen helpen om uw symptomen te verlichten.

Kun je vulvavarataties voorkomen?

Het is misschien niet mogelijk om VV's te voorkomen, vooral tijdens de zwangerschap. Maar er zijn dingen die u kunt doen om uw algehele risico op spataderen te verminderen.

Je kunt een goede bloedcirculatie in je benen stimuleren door:

• uitoefenen
• gezond eten
• let op je gewicht
• je benen op de grond verhoogd houden als je zit
• vaak van zit naar staan ​​gaan
• plat schoeisel dragen
• compressiekousen dragen, zoals een Jobst- of TED-slang
• wegblijven van kleding die te strak in de taille of in de lies is