urineonderzoek

Wat is urineanalyse?

Een urineonderzoek is een laboratoriumtest. Het kan uw arts helpen bij het opsporen van problemen die kunnen worden veroorzaakt door uw urine.

Veel ziekten en aandoeningen beïnvloeden hoe uw lichaam afval en gifstoffen verwijdert. De organen die hierbij betrokken zijn, zijn uw longen, nieren, urinewegen, huid en blaas. Problemen met een van deze kunnen het uiterlijk, de concentratie en de inhoud van uw urine beïnvloeden.

Urinalyse is niet hetzelfde als een drug screening of zwangerschapstest, hoewel alle drie de testen een urinemonster bevatten.

Waarom urinalyse is voltooid

Urineonderzoek wordt vaak gebruikt:

• voorafgaand aan de operatie
• als preventieve screening tijdens een zwangerschapscontrole
• als onderdeel van een routine medisch of fysiek onderzoek

Uw arts kan deze test ook bestellen als zij vermoedt dat u bepaalde aandoeningen heeft, zoals:

• suikerziekte
• nierziekte
• leverziekte
• urineweginfectie

Als u al een diagnose hebt voor een van deze aandoeningen, kan uw arts urinalyse gebruiken om de voortgang van behandelingen of de aandoening zelf te controleren.

Uw arts kan ook een urineonderzoek willen uitvoeren als u bepaalde symptomen ondervindt, waaronder:

• buikpijn
• rugpijn
• bloed in uw urine
• pijnlijk urineren

Voorbereiding op urineonderzoek

Zorg ervoor dat u vóór uw test voldoende water drinkt, zodat u een adequaat urinemonster kunt geven. Het drinken van overmatige hoeveelheden water kan echter onnauwkeurige resultaten veroorzaken.

Een of twee extra glazen vloeistof, waaronder sap of melk als uw dieet het toelaat, is alles wat u nodig hebt op de dag van de test. Je hoeft niet te vasten of je eetpatroon te wijzigen voor de test.

Vertel uw arts ook over alle medicijnen of supplementen die u gebruikt. Enkele van deze die van invloed kunnen zijn op de resultaten van uw urinalyse zijn:

• vitamine C-supplementen
• metronidazole
• riboflavine
• anthrachinon laxeermiddelen
• methocarbamol
• nitrofurantoïne

Sommige andere medicijnen kunnen ook van invloed zijn op uw resultaten. Vertel uw arts over stoffen die u gebruikt voordat u een urineonderzoek uitvoert.

Over het urineonderzoekproces

U geeft uw urinemonster af op het kantoor van de dokter, in het ziekenhuis of op een gespecialiseerde testfaciliteit. Je krijgt een plastic bekertje om naar de badkamer te brengen. Daar kunt u privé in de beker urineren.

Mogelijk wordt u gevraagd om een ​​schoon vangsturummonster te nemen. Deze techniek helpt voorkomen dat bacteriën uit de penis of vagina in het monster komen. Begin met het schoonmaken rond je urinebuis met een vooraf schoongemaakt schoonmaakdoekje dat door de arts is geleverd. Urineer een kleine hoeveelheid in het toilet en verzamel het monster vervolgens in de beker. Raak de binnenkant van de beker niet aan, zodat u geen bacteriën van uw handen naar het monster overbrengt.

Als je klaar bent, plaats je het deksel op het kopje en was je je handen. U haalt het kopje uit de badkamer of bewaart het in een daarvoor bestemde ruimte in de badkamer.

In sommige gevallen kan uw arts u vragen om de urineanalyse uit te voeren met behulp van een katheter die via uw urethra in uw blaas wordt ingebracht. Dit kan een licht ongemak veroorzaken. Als u zich niet op uw gemak voelt bij deze methode, vraag dan uw arts of er alternatieve methoden zijn.

Nadat u uw voorbeeld hebt verstrekt, heeft u uw deel van de test voltooid. Het monster wordt vervolgens naar een laboratorium gestuurd of blijft in het ziekenhuis als ze over de benodigde apparatuur beschikken.

Methoden voor urineanalyse

Uw arts zal dan een of meer van de volgende methoden gebruiken om uw urine te onderzoeken:

Microscopisch onderzoek

Bij het microscopisch onderzoek bekijkt uw arts de druppels van uw urine onder een microscoop. Ze zoeken naar:

• afwijkingen in uw rode of witte bloedcellen, die tekenen kunnen zijn van infecties, nieraandoeningen, blaaskanker of een bloedaandoening
• kristallen die kunnen wijzen op nierstenen
• infectieuze bacteriën of gisten
• epitheliale cellen, die een tumor kunnen aangeven

Peilstoktest

Voor de peilstaaftest brengt uw arts een chemisch behandelde plastic staafje in uw monster. De stick verandert van kleur op basis van de aanwezigheid van bepaalde stoffen. Dit kan uw arts helpen om te zoeken naar:

• bilirubine, een product van de dood van rode bloedcellen
• bloed
• eiwit
• concentratie of soortelijk gewicht
• veranderingen in pH-waarden of zuurgraad
• suikers

Hoge concentraties van deeltjes in uw urine kunnen erop wijzen dat u uitgedroogd bent. Hoge pH-waarden kunnen wijzen op urineweg- of nierproblemen. En elke aanwezigheid van suiker kan op diabetes wijzen.

Visueel examen

Uw arts kan het monster ook op abnormaliteiten onderzoeken, zoals:

• een vertroebeld uiterlijk, wat op een infectie kan duiden
• abnormale geuren
• roodachtig of bruinachtig uiterlijk, dat kan duiden op bloed in uw urine

De resultaten behalen

Wanneer uw resultaten voor urineonderzoek beschikbaar zijn, zal uw arts ze samen met u beoordelen.

Als uw resultaten abnormaal lijken, zijn er twee opties.

Als u eerder bent gediagnosticeerd met nierproblemen, urinewegproblemen of andere gerelateerde aandoeningen, kan uw arts verdere tests of een andere urineanalyse vragen om de oorzaak van de abnormale inhoud van uw urine te achterhalen.

Als u geen andere symptomen van een onderliggende aandoening heeft en een lichamelijk onderzoek aantoont dat uw algehele gezondheid normaal is, heeft uw arts mogelijk geen follow-up nodig.

Eiwit in uw urine

Je urine bevat normaal gesproken een verwaarloosbaar eiwitniveau. Soms kunnen eiwitniveaus in uw urine sterk zijn als gevolg van:

• extreme hitte of kou
• koorts
• stress, zowel fysiek als emotioneel
• overmatige oefening

Deze factoren zijn meestal geen teken van grote problemen. Maar abnormaal hoge niveaus van eiwit in uw urine kunnen een teken zijn van onderliggende problemen die nieraandoeningen kunnen veroorzaken, zoals:

• suikerziekte
• hart conditie
• hoge bloeddruk
• lupus
• leukemie
• sikkelcelanemie
• Reumatoïde artritis

Uw arts kan follow-uptests bestellen om eventuele aandoeningen te identificeren die abnormaal hoge eiwitniveaus in uw urine veroorzaken.

Volgen na een urinalyse

Als de resultaten van uw urineonderzoek abnormaal zijn, kan uw arts aanvullende tests nodig hebben om de oorzaak te achterhalen. Deze kunnen zijn:

• bloedtesten
• beeldvormingstests zoals CT-scans of MRI's
• uitgebreid metabolisch paneel
• urinecultuur
• compleet aantal bloedcellen
• lever- of nierpaneel