Thanatofobie wordt vaak de angst voor de dood genoemd. Meer specifiek kan het een angst voor de dood zijn of een angst voor het stervensproces.
Het is normaal dat iemand zich zorgen maakt over hun eigen gezondheid naarmate ze ouder worden. Het komt ook vaak voor dat iemand zich zorgen maakt over hun vrienden en familie als ze weg zijn. Bij sommige mensen kunnen deze zorgen zich echter ontwikkelen tot meer problematische zorgen en angsten.
Thanatofobie wordt niet officieel erkend door de American Psychiatric Association als een aandoening. In plaats daarvan wordt de angst waarmee iemand vanwege deze angst wordt geconfronteerd vaak toegeschreven aan algemene angst.
Tekenen en symptomen van thanatofobie zijn angst, angst en angst. De behandeling richt zich op het leren focussen van de angsten en praten over je gevoelens en zorgen.
Symptomen van thanatofobie zijn mogelijk niet altijd aanwezig. In feite kun je alleen tekenen en symptomen van deze angst opmerken wanneer en als je begint na te denken over je dood of de dood van een geliefde.
De meest voorkomende symptomen van deze psychische aandoening zijn onder meer:
Wanneer episodes van thanatofobie beginnen of verergeren, kunt u ook verschillende emotionele symptomen ervaren. Deze kunnen zijn:
Sommige mensen hebben meer kans om een angst voor de dood te ontwikkelen of voelen angst bij de gedachte aan sterven. Deze gewoonten, gedragingen of persoonlijkheidsfactoren kunnen uw risico op het ontwikkelen van thanatofobie vergroten:
Doodangst piekt in iemands jaren '20. Het vervaagt naarmate ze ouder worden.
Zowel mannen als vrouwen ervaren in de jaren twintig thanatofobie. Vrouwen ervaren echter een secundaire piek van thanatofobie in hun vijftiger jaren.
Er is gesuggereerd dat oudere personen minder vaak danatrofobie ervaren dan jongere mensen. Ouderen kunnen echter bang zijn voor het sterfproces of de falende gezondheid. Hun kinderen zijn echter eerder bang voor de dood. Ze zullen ook eerder zeggen dat hun ouders bang zijn om te sterven vanwege hun eigen gevoelens.
Mensen die minder nederig zijn, maken zich meer zorgen om hun eigen dood. Mensen met hogere niveaus van nederigheid voelen zich minder eigenbelang en zijn meer bereid om de reis van het leven te accepteren. Dat betekent dat ze minder snel angst hebben voor de dood.
Personen met meer lichamelijke gezondheidsproblemen ervaren meer angst en angst bij het overwegen van hun toekomst.
Thanatofobie is geen klinisch erkende aandoening. Er zijn geen tests die artsen kunnen helpen om deze fobie te diagnosticeren. Maar een lijst met uw symptomen geeft artsen meer inzicht in wat u ervaart.
De officiële diagnose zal waarschijnlijk angst zijn. Uw arts zal echter opmerken dat uw angst voortkomt uit angst voor de dood of voor doodgaan. Sommige mensen met angst ervaren symptomen langer dan zes maanden. Ze kunnen ook angstig zijn of zich zorgen maken over andere problemen. De diagnose voor deze bredere angststoornis kan gegeneraliseerde angststoornis zijn.
Als uw huisarts niet zeker is van een diagnose, kan hij u doorverwijzen naar een specialist in de geestelijke gezondheidszorg. Dit kan een therapeut, een psycholoog of een psychiater zijn. Als de specialist in de geestelijke gezondheidszorg een diagnose stelt, kunnen ze ook een behandeling geven. Meer informatie over het vinden en kiezen van een arts om angst te behandelen.
Behandeling van angst en fobieën zoals thanatofobie richten zich op het verlichten van de angst en zorgen die verband houden met dit onderwerp. Om dit te doen, kan uw arts een of meer van deze opties gebruiken:
Het delen van wat je ervaart met een therapeut kan je helpen om beter om te gaan met je gevoelens. Je therapeut zal je ook helpen manieren te leren om het hoofd te bieden aan deze gevoelens.
Dit type behandeling richt zich op het creëren van praktische oplossingen voor problemen. Het doel is om uiteindelijk je denkpatroon te veranderen en je op je gemak te stellen wanneer je het over dood of sterven hebt.
Meditatie, beeldspraak en ademhalingstechnieken kunnen helpen de fysieke symptomen van angst te verminderen wanneer ze zich voordoen. In de loop van de tijd kunnen deze technieken je helpen om je specifieke angsten in het algemeen te verminderen.
Uw arts kan medicijnen voorschrijven om angst en paniekgevoelens te verminderen die vaak voorkomen bij fobieën. Medicatie is echter zelden een oplossing voor de lange termijn. Het kan gedurende een korte periode worden gebruikt terwijl u werkt aan het onder ogen zien van uw angst in therapie.
Piekeren over je toekomst, of de toekomst van een geliefde, is normaal. Hoewel we in het moment kunnen leven en van elkaar kunnen genieten, kan de angst voor de dood of sterven nog steeds iedereen aangaan.
Als de zorg in paniek raakt of als je het te extreem vindt om er zelf mee om te gaan, zoek dan hulp. Een arts of therapeut kan je helpen manieren te leren om met deze gevoelens om te gaan en hoe je je gevoelens kunt omleiden.
Als je zorgen over de dood te maken hebben met een recente diagnose of de ziekte van een vriend of familielid, kan het nuttig zijn om met iemand te praten over wat je ervaart.
Laat deze angst of zorgen je niet overweldigen. Vraag om hulp en leer hoe je op een gezonde manier omgaat met deze gevoelens en angsten.