Het slippende ribsyndroom treedt op wanneer het kraakbeen op de onderste ribben van een persoon wegglijdt en beweegt, wat leidt tot pijn in de borst of bovenbuik. Het slippende ribsyndroom kent vele namen, waaronder klikkende ribben, verplaatste ribben, ribbottipsyndroom, zenuwknopen, pijnlijke ribsyndroom en interchondrale subluxatie.
De aandoening komt iets vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Het is gemeld bij mensen vanaf 12 jaar en zo oud als midden jaren 80, maar het treft vooral mensen van middelbare leeftijd. Over het algemeen wordt het syndroom als zeldzaam beschouwd.
De symptomen van het slippende ribsyndroom variëren van persoon tot persoon. Over het algemeen worden de symptomen beschreven als:
De meeste gevallen van slippende ribsyndroom komen aan één kant voor (eenzijdig), maar de aandoening is gemeld aan beide zijden van de ribbenkast (bilateraal).
Ga meteen naar een arts als je moeite hebt met ademhalen of intense pijn op de borst hebt, omdat dit kan wijzen op iets ernstigers, zoals een hartaanval.
De exacte oorzaak van het slippende ribsyndroom is niet goed begrepen. Slipping-ribsyndroom kan optreden na een trauma, verwonding of operatie, maar gevallen zijn gemeld zonder noemenswaardige verwondingen.
Het wordt verondersteld een gevolg te zijn van hypermobiliteit van het ribkraakbeen (costochondraal) of ligamenten, in het bijzonder ribben 8, 9 en 10. Deze drie ribben zijn niet verbonden met het sternum, maar eerder met elkaar verbonden door los vezelig weefsel. Ze worden soms valse ribben genoemd. Hierdoor zijn ze het meest vatbaar voor trauma, letsel of hypermobiliteit.
Dit slippen of bewegen irriteert de zenuwen en kan bepaalde spieren in het gebied belasten, wat leidt tot ontsteking en pijn.
Slippende ribsyndroom is moeilijk te diagnosticeren omdat de symptomen op andere aandoeningen lijken. Een arts zal eerst een medische geschiedenis nemen en naar uw symptomen vragen, ook wanneer ze zijn begonnen en als iets dat u doet, hen erger maakt. Uw arts zal willen weten over de activiteiten waaraan u deelneemt en wat u aan het doen was voordat u de borstkas of buikpijn begon te ervaren.
Er is een test genaamd de hooking-manoeuvre die het slippende ribsyndroom helpt diagnosticeren. Om deze test uit te voeren, haakt uw arts zijn vingers onder de ribmarge en verplaatst deze naar boven en naar achteren.
Als deze test positief is en hetzelfde ongemak veroorzaakt, hoeft uw arts gewoonlijk geen aanvullende tests uit te voeren, zoals een röntgenfoto of MRI-scan. Dit proces wordt een differentiaaldiagnose genoemd.
Andere mogelijke aandoeningen die uw arts wil uitsluiten zijn:
Uw arts kan u doorverwijzen naar een specialist voor verdere evaluatie. De specialist kan u vragen om bepaalde delen van uw lichaam te verplaatsen of bepaalde houdingen te handhaven om te zoeken naar een verband tussen hen en de intensiteit van uw pijn.
Bij sommige mensen kan de pijn ernstig genoeg worden om een handicap te veroorzaken. Eenvoudige handelingen zoals het naar de andere kant draaien tijdens het slapen of het dragen van een beha kan te pijnlijk zijn.
Het slippende ribsyndroom gaat niet intern schade aanrichten.
In sommige gevallen verdwijnt het slippende ribsyndroom vanzelf zonder behandeling. Thuisbehandeling kan zijn:
Als de pijn blijft bestaan ondanks het nemen van een pijnstiller, kan uw arts proberen:
Als de aandoening aanhoudt of ernstige pijn veroorzaakt, kan een operatie worden aanbevolen. De procedure, bekend als ribale kraakbeenuitsnijding, is in klinische studies aangetoond als een effectieve behandeling voor slipping-ribsyndroom.
Het slippende ribsyndroom resulteert niet in schade op de lange termijn of beïnvloedt de inwendige organen. De aandoening verdwijnt soms vanzelf, zonder behandeling.
In meer ernstige gevallen kan een enkel intercostaal zenuwblok voor sommigen blijvende verlichting bieden, maar een operatie kan nodig zijn als de pijn slopend is of niet verdwijnt. Casestudy's hebben na chirurgie positieve resultaten opgeleverd, maar slechts enkele gevallen zijn gepubliceerd.