Renale biopsie

Wat is een nierbiopsie?

Een nierbiopsie is een procedure die wordt gebruikt om nierweefsel te extraheren voor laboratoriumanalyse. Het woord? Nier? beschrijft de nieren, dus een nierbiopsie wordt ook wel een nierbiopsie genoemd.

De test helpt uw ​​arts om het type nierziekte dat u heeft te identificeren, hoe ernstig het is en de beste behandeling ervoor. Een nierbiopsie kan ook worden gebruikt om de effectiviteit van nierbehandelingen te controleren en na te gaan of er complicaties zijn na een niertransplantatie.

Er zijn twee manieren om een ​​nierbiopsie uit te voeren:

• Percutane biopsie (nier-naaldbiopsie). Dit is het meest voorkomende type nierbiopsie. Voor deze procedure brengt een arts een dunne biopsienaald door de huid om uw nierweefsel te verwijderen. Ze kunnen een echografie of CT-scan gebruiken om de naald naar een specifiek deel van de nier te leiden.
• Open biopsie (chirurgische biopsie). Voor deze procedure maakt uw arts een snee in de huid nabij de nieren. Hierdoor kan de arts naar de nieren kijken en het gebied bepalen waaruit de weefselmonsters moeten worden genomen.

Doel van een nierbiopsie

Een nierbiopt kan vaststellen wat uw normale nierfunctie verstoort. Gezonde individuen hebben twee nieren die veel functies vervullen. Het is de taak van de nieren om:

• verwijder ureum (vloeibaar afval) uit het bloed door urine te produceren
• behoud een balans van chemicaliën, zoals natrium en kalium, in het bloed
• leveren het hormoon erytropoëtine, dat de groei van rode bloedcellen ondersteunt
• beheers de bloeddruk door het hormoon renine te produceren
• helpen bij het activeren van het hormoon calcitriol, dat de calciumabsorptie en calciumbloedspiegels reguleert

Als uit uw routinematige bloed- en urinetests blijkt dat uw nieren hun werk niet goed doen, kan uw arts besluiten een nierbiopsie uit te voeren. Uw arts kan deze test ook bestellen om:

• zoek naar de reden voor een abnormaal niveau van afvalproducten in het bloed
• kijk of een niertumor kwaadaardig of goedaardig is
• schat hoe goed een getransplanteerde nier werkt
• onderzoek naar de oorzaak van hematurie (bloed in de urine)
• de oorzaak van proteïnurie bepalen (hoog eiwitgehalte in de urine)
• zie de ernst van progressief nierfalen en hoe snel de nieren falen
• maak een behandelplan voor een zieke nier

Nierbiopsieprocedure

Meestal wordt een nierbiopsie uitgevoerd als een poliklinische procedure in een ziekenhuis. Het kan echter ook op een afdeling radiologie worden gedaan als een echografie of CT-scan nodig is tijdens de procedure.

• Een percutane biopsie is het meest voorkomende type nierbiopsie. Een arts steekt een dunne biopsienaald door de huid om nierweefsel te verwijderen.
• In een open biopsie maakt een arts een snee in de huid nabij de nieren om het gebied te bepalen van waaruit de weefselmonsters moeten worden genomen.

Lees verder om te leren hoe deze twee methoden van nierbiopsie verschillen.

Percutane biopsieën

Typisch, een percutane biopsie wordt gedaan door een arts en duurt ongeveer een uur.

Vlak voor de procedure verander je in een ziekenhuisjas. Uw arts kan u een kalmerend middel toedienen via een intraveneuze (IV) lijn in uw hand of arm om u te helpen ontspannen. U krijgt echter geen algemene anesthesie voor deze procedure, wat betekent dat u overal wakker zult zijn.

Je wordt zo geplaatst dat je op je buik ligt. Hierdoor blijven uw nieren gemakkelijk bereikbaar vanaf uw rug. U krijgt mogelijk een kussen of een handdoek, aangezien u stil moet blijven en ongeveer 30 minuten in deze positie moet blijven. Als u al een niertransplantatie heeft gehad, krijgt u te horen dat u op uw rug moet liggen.

Vervolgens injecteert een arts een lokaal anestheticum op de toegangsplaats om het gebied te verdoven. Ze maken daar een kleine incisie en steken de naald door de incisie en in de nieren. Uw arts kan een echografie of een CT-scan gebruiken om de naald te richten.

Je moet diep ademhalen en vasthouden terwijl je arts het weefselmonster pakt. Dit kan ongeveer 30 tot 45 seconden duren. U kunt wat ongemak voelen wanneer het weefselmonster wordt geëxtraheerd.

Als er meer dan één weefselmonster nodig is, wordt het proces verschillende keren herhaald. Elke keer wordt de naald ingebracht door dezelfde incisie. Je zult je adem moeten inhouden terwijl elk monster wordt opgehaald.

Typen percutane biopsieën

Er zijn eigenlijk twee soorten percutane biopsieën. De procedure die uw arts gebruikt, bepaalt het instrument dat nodig is om het weefsel te verwijderen:

• Fijne naaldafzuiging biopsie. In deze procedure haalt uw arts een klein stukje weefsel uit uw nier met een kleine, dunne naald die aan een spuit is bevestigd.
• Naaldkernbiopsie. Voor grotere weefselmonsters kan uw arts een naaldkernbiopsie gebruiken. In deze procedure verwijdert de arts een groter monster nierweefsel met een veerbelaste naald. Als u een biopsie in de naald heeft, hoort u een hard klik- of ploffend geluid wanneer het weefselmonster wordt verwijderd.

Nadat het monster is teruggehaald, wordt er druk uitgeoefend op de biopsielocatie totdat een bloeding is gestopt. Een verband zal worden aangebracht over de incisieplaats.

Open biopsieën

Afhankelijk van uw fysieke conditie en medische geschiedenis, kan uw arts een open biopsie aanbevelen. Meestal heeft u dit type biopsie als u in het verleden problemen heeft gehad met bloedingen of bloedstolling of als u slechts één nier heeft.

Als u een open biopsie heeft, krijgt u algemene anesthesie. Dit betekent dat je tijdens de procedure in slaap zult blijven. Terwijl u buiten bewustzijn bent, maakt uw arts een incisie en verwijdert chirurgisch een weefselmonster uit uw nieren. Sommige chirurgische biopsieën vereisen een incisie van maximaal vijf centimeter lang.

Deze procedure kan ook laparoscopisch worden uitgevoerd.Voor deze procedure maakt uw arts een kleine incisie en gebruikt een laparoscoop, een dunne, verlichte buis, om de biopsie uit te voeren. De laparoscoop heeft aan het einde een videocamera die beelden van de nier naar een videomonitor stuurt. Met behulp van een laparoscoop kan uw arts de nier observeren en het grotere weefselmonster door een kleinere incisie extraheren.

Herstel van een nierbiopsie

Na uw nierbiopsie heeft u tijd nodig voor herstel en observatie voordat u uit het ziekenhuis wordt vrijgelaten. De timing van uw vrijlating varieert, afhankelijk van uw algehele fysieke conditie, de praktijken van uw arts en uw reactie op de procedure.

Over het algemeen wordt u naar een herstelruimte gebracht voor rust en observatie. Gedurende deze tijd zul je ongeveer zes tot acht uur op je rug liggen - of op je buik als je een niertransplantatie hebt gehad.

Een verpleegkundige of arts houdt uw vitale functies bij, inclusief bloeddruk, temperatuur, hartslag en ademhalingsfrequentie. Een complete bloedtellingstest en urinetest worden uitgevoerd om te zien of er interne bloedingen of andere problemen zijn. Je krijgt ook medicijnen om de pijn op de biopsiesite te verminderen.

Wanneer uw vitale functies stabiel zijn, wordt u uit het ziekenhuis ontslagen om naar huis te gaan. Dit gebeurt meestal 12 tot 24 uur na de procedure. Het is normaal dat u tot 24 uur na de biopsie helder rood bloed in uw urine hebt. Maar als deze aandoening langer dan een dag aanhoudt, moet u dit aan uw arts melden.

Meestal kun je teruggaan naar het eten van je normale dieet als je honger hebt. Uw arts kan u vragen om gedurende 12 tot 24 uur na uw biopsie in bed te rusten en zware inspanningen en zwaar tillen gedurende twee weken te vermijden.

Je moet ook twee weken na je biopsie joggen, aerobics of andere activiteiten waarbij je stuitert vermijden. Misschien wilt u een pijnstiller nemen voor enig ongemak dat u heeft op de biopsiesite.

Risico's van een nierbiopsie

Een nierbiopsie kan waardevolle informatie opleveren die uw arts in staat stelt om nierafwijkingen te diagnosticeren en om passende behandelingen te bepalen.

Het ontwikkelen van een infectie na de ingreep is een serieus risico. Dit komt echter zelden voor. Wees altijd alert op symptomen die kunnen wijzen op een infectie na uw nierbiopsie. Neem contact op met uw arts als u:

• langer dan 24 uur na uw biopsie helder rood bloed of bloedstolsels in uw urine hebben
• kan niet urineren
• heb rillingen of koorts
• pijn ervaren op de biopsiesite die in intensiteit toeneemt
• roodheid, zwelling, bloeding of andere afscheiding van de biopsiesite hebben
• ik voel me zwak of zwak

Naast een infectie heeft een nierbiopsie - net als bij elke invasieve ingreep - het risico van mogelijke interne schade aan het beoogde orgaan of de nabijgelegen gebieden.

Voorbereiding voor een nierbiopsie

Meestal hoeft u niet veel te doen om u voor te bereiden op een nierbiopsie.

Zorg ervoor dat u uw arts op de hoogte stelt van geneesmiddelen op recept, vrij verkrijgbare medicijnen en kruiden-supplementen die u gebruikt. U moet met hen bespreken of u moet stoppen vóór en tijdens de test, of dat u de dosering moet veranderen.

Uw arts kan speciale instructies geven als u medicijnen gebruikt die de resultaten van de nierbiopsie kunnen beïnvloeden. Deze medicijnen omvatten:

• anticoagulantia (bloedverdunners)
• niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, waaronder aspirine of ibuprofen
• alle medicijnen die de bloedstolling beïnvloeden
• kruiden- of dieetsupplementen

Vertel het uw arts als u zwanger bent of denkt dat u zwanger bent. Ook krijgt u voor uw nierbiopsie een bloedonderzoek en een urinemonster. Dit zorgt ervoor dat u geen reeds bestaande infecties heeft.

U moet ten minste acht uur voorafgaand aan uw nierbiopt vasthouden aan eten en drinken.

Als u een kalmerend middel krijgt om thuis te nemen voor de biopsie, zult u niet in staat zijn om uzelf naar de procedure te rijden en moet u voor transport zorgen.

Resultaten van een nierbiopsie

Het weefselmonster dat werd opgehaald tijdens uw nierbiopsie, wordt naar een laboratorium gestuurd voor onderzoek. Een patholoog, een arts die is gespecialiseerd in de diagnose van ziekten, onderzoekt het weefsel.

Uw monster wordt geanalyseerd onder microscopen en met reactieve kleurstoffen. De patholoog identificeert en beoordeelt eventuele afzettingen of littekens die verschijnen. Infecties en andere abnormale omstandigheden zullen ook worden gedetecteerd.

De patholoog zal de resultaten samenstellen en een rapport voorleggen aan uw arts. Resultaten zijn meestal binnen ongeveer een week klaar.

Als het nierweefsel een normale structuur vertoont die vrij is van afzettingen en andere defecten, worden de resultaten als normaal beschouwd.

De resultaten van een nierbiopsie worden als abnormaal beschouwd als er veranderingen zijn in het nierweefsel. Er zijn talloze oorzaken voor dit resultaat. Soms kunnen ziekten die in andere delen van uw lichaam beginnen schade aan de nieren veroorzaken.

Als de resultaten abnormaal zijn, kan dit aangeven:

• nierinfectie
• beperkingen of tekortkomingen in de bloedstroom naar de nieren
• bindweefselziekten
• afwijzing van een niertransplantatie
• nierkanker
• gecompliceerde urineweginfectie
• talloze andere ziekten die een negatief effect hebben op de nierfunctie

Uw arts kan besluiten aanvullende tests te bestellen om te gebruiken om een ​​behandelplan te maken. Zij zullen uw resultaten en uw toestand grondig met u bespreken en alle volgende stappen na uw nierbiopsie bespreken.