Bloedplaatjesaggregatietest

Bloedplaatjesaggregatietest

Een plaatjesaggregatietest controleert hoe goed uw bloedplaatjes samenklonteren om bloedstolsels te vormen. Bloedplaatjes zijn een soort bloedcellen. Ze helpen bij het vormen van bloedstolsels door aan elkaar te plakken. Een stolsel is wat het bloeden stopt als je een wond hebt. Zonder bloedplaatjes zou je dood kunnen bloeden.

Voor een bloedplaatjesaggregatietest is een bloedmonster vereist. Het monster wordt aanvankelijk onderzocht om te zien hoe de bloedplaatjes worden verdeeld door het plasma, het vloeibare deel van het bloed. Vervolgens wordt een chemische stof aan uw bloedmonster toegevoegd om te testen hoe snel uw bloedplaatjes stollen.

Deze test kan ook een plaatjesaggregometrietest of een bloedplaatjesaggregatietest worden genoemd.

Waarom wordt de test uitgevoerd?

Uw arts bestelt deze test als u symptomen van een bloedingsaandoening, een abnormale bloedplaatjesfunctie of een laag aantal bloedplaatjes ervaart. Symptomen kunnen zijn:

• enorm bloeden
• overmatige blauwe plekken
• bloeden uit de neus of tandvlees
• overmatig menstrueel bloeden
• bloed in de urine of ontlasting

Uw arts kan deze test ook bestellen als u in het verleden last heeft van bloedingsproblemen.

De resultaten van deze test kunnen uw arts helpen de oorzaak van bloedingsproblemen te achterhalen. Het kan ook helpen bij de diagnose:

• een auto-immuunziekte (zoals systemische lupus erythematosus)
• genetische aandoeningen (waaronder Bernard-Soulier-syndroom, de ziekte van Von Willebrand, de trombasthenie van Glanzmann of de ziekte van de bloedplaatjesopslagpool)
• medicatie bijwerkingen (die de bloedplaatjesfunctie beïnvloeden)
• myeloproliferatieve aandoeningen (zoals bepaalde vormen van leukemie)
• uremie (een aandoening veroorzaakt door een significante nierziekte)

Hoe voor te bereiden op de test

Tenzij u anders wordt verteld, kunt u vóór deze test eten en drinken. U kunt het op elk moment van de dag inplannen, tenzij uw arts anders aangeeft. Je moet 20 minuten voor je test niet oefenen.

Een aantal medicijnen kan de resultaten van deze test beïnvloeden. Breng uw arts op de hoogte van alles wat u gebruikt, inclusief vrij verkrijgbare medicijnen en geneesmiddelen op recept. Uw arts zal u vertellen of u moet stoppen met het innemen van een medicijn of de dosering moet wijzigen voordat u uw test uitvoert.

Medicijnen die een bloedplaatjesaggregatietest kunnen verstoren zijn:

• niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), waaronder aspirine (of combo-medicijnen die aspirine bevatten)
• antihistaminica
• antibiotica (inclusief penicillines, bepaalde cefalosporines en nitrofurantoïne)
• tricyclische antidepressiva
• thienopyridine antibloedplaatjesgeneesmiddelen (inclusief prasugrel, clopidogrel, dipyridamol en ticlopidine)
• theofylline (een medicijn dat wordt gebruikt om luchtwegspieren te ontspannen)

Wat gebeurt er tijdens de test

Voor een bloedplaatjesaggregatietest is een bloedmonster vereist. Het monster kan worden genomen op het kantoor van een arts of in een medisch laboratorium.

Om te beginnen, zal de technicus handschoenen aantrekken en het gebied rond uw ader reinigen. Bloed wordt meestal getrokken uit een ader aan de voorkant van de arm bij de elleboogplooi of de rug van de hand.

Vervolgens zal de technicus een elastische band rond uw bovenarm binden. Dit helpt de bloedplas in je aderen. Het maakt het voor de technicus gemakkelijker om bloed af te nemen.

De technicus zal een steriele naald in uw ader steken en bloed afnemen. U kunt lichte tot matige pijn ervaren terwijl ze de naald inbrengen of het bloed tekenen. Het kan een prikkend of brandend gevoel zijn. Je arm ontspannen kan helpen de pijn te verminderen.

Wanneer de technicus klaar is, zullen ze de naald verwijderen en druk uitoefenen op de punctie om het bloeden te stoppen. U moet druk uitoefenen op het gebied om blauwe plekken te voorkomen.

Uw bloedmonster wordt naar een laboratorium gestuurd om te testen.

Wat zijn de risico's?

Bloedonderzoek wordt beschouwd als een procedure met een laag risico. Een bloedplaatjesaggregatietest wordt echter meestal uitgevoerd bij mensen met bloedingsproblemen. Het risico op overmatig bloeden is iets hoger.

Als u weet dat u een bloedingsprobleem heeft, vertel dit dan aan de technicus zodat ze voorbereid zijn. U moet ook de technicus op de hoogte brengen als u tijdens een eerdere bloedtest duizeligheid, flauwvallen of misselijkheid heeft gehad.

Mogelijke risico's van bloedafname zijn onder andere:

• meerdere punctie wonden (als gevolg van problemen bij het vinden van een ader)
• zich licht in het hoofd voelen of flauwvallen
• enorm bloeden
• hematoom (een verzameling bloed onder de huid)
• infectie op de plek van de naaldboom

Spreek met uw arts

Neem contact op met uw arts om een ​​afspraak te maken als u last heeft van overmatig bloeden, blauwe plekken of andere tekenen van een bloedingsaandoening. Uw arts kan uw symptomen beoordelen en bepalen of de behandeling op orde is.

Als uw arts besluit dat u een bloedplaatjesaggregatietest nodig hebt, moet u hen vertellen welke medicijnen u momenteel gebruikt. Dit kan ongewenste interacties voorkomen en de mogelijkheid van overmatig bloeden uitsluiten.