Als iemand die leeft met plaque psoriasis, heeft u veel behandelingsmogelijkheden. De meeste mensen beginnen met lokale behandelingen, zoals corticosteroïdencrèmes of -zalven of fototherapie, voordat ze zich ontwikkelen tot systemische medicatie.
Systemische medicijnen werken in het lichaam en tasten de fysiologische processen aan die psoriasis veroorzaken. In contrast, topische behandelingen werken aan de symptomen van psoriasis op de plaats van uitbraak op de huid.
Systemische behandelingen zijn voor mensen met matige tot ernstige plaque psoriasis. Typisch vallen deze geneesmiddelen in een van de twee groepen: biologische geneesmiddelen en orale behandelingen. Momenteel worden biologische geneesmiddelen alleen gegeven door intraveneuze (IV) infusie of injectie. Orale medicijnen zijn verkrijgbaar in pillen, vloeistoffen en alternatieve injecteerbare vormen.
Dit is wat u moet weten over lokale, injecteerbare en orale medicatie voor plaque psoriasis.
Topische behandelingen worden rechtstreeks op uw huid toegepast. Ze zijn meestal de eerste behandeling die uw arts zal voorschrijven als u milde tot matige psoriasis heeft. Als uw symptomen ernstig zijn, kan uw arts u een plaatselijke behandeling voorschrijven, samen met een oraal of injecteerbaar geneesmiddel.
Corticosteroïde zalven of crèmes zijn een van de meest voorkomende lokale behandelingen. Ze werken door het verminderen van de zwelling en jeuk veroorzaakt door uw psoriasis. De sterkte van de corticosteroïdenzalf hangt af van de locatie van uw psoriasis.
Gebruik geen sterke crèmes op gevoelige plekken, zoals uw gezicht. Uw arts zal beslissen wat het beste is voor uw aandoening.
Anders dan steroïden, kan uw arts plaatselijke retinoïden aanbevelen. Deze komen van vitamine A en kunnen zwelling verminderen. Maar ze kunnen je ook gevoeliger maken voor zonlicht, dus je moet onthouden dat je zonnebrandcrème moet aanbrengen.
Fototherapie of lichttherapie is een andere actuele behandelingsoptie. Deze behandeling houdt in dat de huid op gezette tijden wordt blootgesteld aan ultraviolet licht. Het wordt meestal onder toezicht van een arts gegeven in een kantoor of kliniek. Het kan ook thuis worden gegeven met een fototherapie-eenheid.
Zonnebanken worden niet aanbevolen omdat ze een ander soort licht uitstralen dat psoriasis niet effectief kan behandelen. Het verhoogt ook het risico-melanoom met 59 procent, volgens de American Academy of Dermatology en de World Health Organization.
Biologieën verschillen van traditionele medicijnen omdat ze zijn gemaakt van biologische cellen of componenten. Traditionele medicijnen worden gemaakt van chemicaliën in een laboratorium en zijn veel minder complex.
Biologie is ook anders omdat ze gericht zijn op specifieke delen van het immuunsysteem, in plaats van dat ze het immuunsysteem als geheel beïnvloeden. Ze doen dit door de werking van een specifieke immuuncel die een belangrijke rol speelt bij de ontwikkeling van psoriasis of psoriatische artritis te blokkeren.
Er zijn verschillende biologische geneesmiddelen op de markt die zijn ontwikkeld voor de behandeling van psoriasis. Sommige worden ook voorgeschreven voor artritis psoriatica. De medicijnen worden gecategoriseerd door de specifieke component van het immuunsysteem waarop ze zich richten.
Tumor necrose factor alfa (TNF-alfa) cel remmers omvatten:
Interleukine 12, 17 en 23 eiwitremmers omvatten:
T-celremmers omvatten:
Deze biologische geneesmiddelen worden allemaal gegeven door injectie of intraveneuze infusie. Mensen die deze medicijnen gebruiken, geven de injectie thuis meestal zelf toegediend. Infliximab (Remicade) wordt daarentegen toegediend via een IV-infusie door een zorgaanbieder.
Deze biologische geneesmiddelen werken meestal door bepaalde eiwitten te stoppen die ontstekingen veroorzaken. Omdat ze het immuunsysteem aanpakken, kunnen ze een aantal ernstige bijwerkingen veroorzaken, zoals een infectie.
Biosimilars zijn een nieuw type biologisch medicijn. Ze zijn gemodelleerd naar biologische geneesmiddelen die al zijn goedgekeurd door de Amerikaanse federale geneesmiddelenadministratie (FDA). Biosimilars lijken sterk op de biologische geneesmiddelen waarop ze zijn gebaseerd, maar bieden patiënten een meer betaalbare optie. De FDA-normen zorgen ervoor dat biosimilars veilig en effectief zijn. Bespreek met uw arts of biosimilars een goede optie voor u zijn.
Volgens een onderzoek uit 2013 van mensen met psoriasis waren patiënten die injecteerbare medicijnen innamen zeer tevreden over de behandeling omdat het zowel effectief als gemakkelijk was. Na een initiële doseringsperiode worden injecteerbare biologische geneesmiddelen volgens een minder frequent schema gegeven. Afhankelijk van het specifieke medicijn, kan de tijd tussen de doses zo kort zijn als een week of zo lang als twee tot drie maanden.
Orale medicijnen hebben een veel langere staat van dienst met betrekking tot de behandeling van psoriasis dan biologische geneesmiddelen, maar zijn mogelijk niet zo effectief. Deze omvatten cyclosporine, apremilast (Otezla) en acitretine (Soriatane). Al deze geneesmiddelen worden via de mond in pil- of vloeibare vorm ingenomen. Methotrexaat, een andere goed gevestigde behandeling, kan oraal of door injectie worden ingenomen.
Al deze medicijnen hebben ernstige bijwerkingen die u met uw arts moet bespreken. Cyclosporine verhoogt bijvoorbeeld het risico op infectie- en nierproblemen. Het risico is nog groter bij voortdurend gebruik. Volgens de Mayo Clinic kan cyclosporine vanwege deze risico's niet voor langere tijd worden gebruikt. Langdurig gebruik van methotrexaat verhoogt ook het risico op ernstige bijwerkingen, zoals leverschade.
Orale medicatie wordt meestal een- of tweemaal daags ingenomen. Methotrexaat is de enige uitzondering. Het wordt ingenomen met één wekelijkse dosis of verdeeld over drie doses gedurende een periode van 24 uur. In tegenstelling tot sommige biologische geneesmiddelen, is het niet nodig om orale medicatie voor psoriasis te nemen in een klinische omgeving.Degenen met een recept kunnen het medicijn thuis alleen innemen.
Apremilast is een nieuw oraal medicijn dat een beetje anders werkt dan traditionele medicijnen tegen psoriasis. Volgens de National Psoriasis Foundation werkt dit medicijn op moleculen in immuuncellen. Het stopt een bepaald enzym dat ontstekingen op cellulair niveau veroorzaakt.
Bij het bepalen van een behandelplan voor uw plaque psoriasis moet uw arts rekening houden met veel verschillende factoren. Naast de effectiviteit van de behandeling, moeten ze de mogelijke risico's van elk medicijn met u bespreken.
Injecteerbare behandelingen zijn meestal handiger voor mensen met ernstige psoriasis. Deze medicijnen gebruiken echter nieuwere technologie en lopen het risico op ernstige bijwerkingen.
Orale behandelingen hebben ook potentiële bijwerkingen, maar kunnen geschikt zijn voor mensen die liever een pil nemen dan een injectie te krijgen.
Zorg ervoor dat u een open gesprek heeft met uw arts voordat u beslist wat de juiste behandeling voor u is. Samen kunnen u en uw arts bepalen wat de beste manier is om uw plaque psoriasis te behandelen.