perichondrium

Het perichondrium is een dichte laag van vezelig bindweefsel dat kraakbeen in verschillende delen van het lichaam bedekt.

Perichondriumweefsel bestrijkt gewoonlijk deze gebieden:

• elastisch kraakbeen in delen van het oor
• neus-
• hyaline kraakbeen in het strottenhoofd
• hyaline kraakbeen in de luchtpijp
• strotklep
• gebied waar de ribben verbinding maken met het borstbeen
• gebied tussen de wervelkolomwervels

Bij volwassenen dekt perichondriumweefsel geen gewrichtskraakbeen in de gewrichten af ​​of waar de ligamenten zich aan bot hechten. Bij kinderen is perichondrium te vinden in gewrichtskraakbeen, samen met gemeenschappelijke delen van het lichaam. Dit is vaak de reden waarom cellulaire regeneratie waarschijnlijker is bij kinderen versus volwassenen.

Perichondrium bestaat uit twee lagen:

• Buitenste vezelachtige laag. Dit dichte membraan van bindweefsel bevat fibroblastcellen die collageen produceren.
• Innerlijke chondrogene laag. Deze laag bevat fibroblastcellen die chondroblasten en chondrocyten produceren (kraakbeencellen).

Perichondriumweefsel helpt botten te beschermen tegen verwonding, met name diegene die nog groeien of zich ontwikkelen. Als een vorm van bescherming stimuleert het celregeneratie om de hersteltijd te verkorten. Dit geldt met name voor kinderen, maar is mogelijk niet waar voor volwassenen.

Uw perichondriumweefsel biedt ook elasticiteit aan delen van uw lichaam door wrijving te verminderen. Dit kan botbeschadiging, letsel en langdurige verslechtering voorkomen.

De vezelachtige aard van perichondriumweefsel zorgt ervoor dat de bloedstroom gemakkelijk door je lichaam kan stromen. Deze gestage doorbloeding helpt de voedingsstoffen verspreiden die nodig zijn om uw kraakbeen te versterken en te voeden. Vezelachtig weefsel van perichondrium zorgt ervoor dat zuurstof en voedingsstoffen zonder belemmering kunnen stromen.

Aandoeningen die van invloed zijn op het perichondrium

Trauma aan uw kraakbeen kan uw perichondriumweefsel beschadigen. Veel voorkomende verwondingen zijn onder andere:

• Perichondritis. Deze aandoening zorgt ervoor dat uw perichondriumweefsel ontstoken en geïnfecteerd raakt. Insectenbeten, piercings of trauma zijn veel voorkomende oorzaken van dit letsel. Als u de diagnose van deze aandoening heeft, kunt u pijn, roodheid en zwelling ervaren. In meer ernstige gevallen kunt u koorts ontwikkelen of pus in uw letsel oplopen. Perichondritis kan een terugkerende aandoening worden. Het kan worden behandeld met antibiotica.
• Bloemkool oor. Dit vaak voorkomende letsel, dat vaak voorkomt bij atleten, zorgt ervoor dat het oor opzwelt. Ernstig trauma of een harde slag in het oor kan uw perichondrium beschadigen en de bloedstroom verminderen. Hierdoor lijkt het aangetaste gedeelte van uw oor op een bloemkool. Bloemkooloor kan worden behandeld met antibiotica of steken als uw arts de obstructie verwijdert om de bloeddoorstroming te verhogen.