Atriale fibrillatie (AFib) is een abnormale of snelle hartslag. Dit is een veel voorkomende maar ernstige vorm van aritmie. Het komt voor wanneer de bovenste en onderste kamers van het hart uit elkaar slaan. Dit veroorzaakt een slechte doorbloeding en verhoogt het risico op bloedstolsels, beroerte en hartfalen.
Bij de meeste mensen veroorzaakt AFib een hartaandoening of een hartafwijking. Maar u kunt AFib hebben zonder enige onderliggende hartaandoening. Dit staat vaak bekend als alleenstaande atriale fibrillatie (alleenstaande AF).
Er is enige discussie tussen artsen over de definitie van alleenstaande AF. De term is gebruikt om verschillende kenmerken te beschrijven sinds het voor het eerst werd geïdentificeerd in 1953. Sommige artsen denken dat het helemaal niet als een type AFib moet worden onderscheiden. Volgens medische richtlijnen van het American College of Cardiology en de American Heart Association, wordt de term momenteel gebruikt voor mensen met AFib die geen geschiedenis of echocardiografisch bewijs van cardiovasculaire of pulmonaire ziekte hebben. Ook inbegrepen zou het volgende zijn:
Andere richtlijnen van de European Society of Cardiology zeggen dat artsen de term moeten vermijden totdat er meer wordt begrepen over de verschillende oorzaken en typen AFib.
AFib kan asymptomatisch zijn, wat betekent dat u geen symptomen ervaart. Dit betekent dat u AFib kunt hebben en het niet weet. Uw arts kan tijdens een routine lichamelijk onderzoek een onregelmatige hartslag ontdekken. Wanneer de symptomen zich voordoen, kunnen ze omvatten:
Lone AF-symptomen zijn vaak sporadisch. Hartkloppingen of andere gerelateerde symptomen duren slechts enkele minuten. Symptomen kunnen uren, dagen, weken of maanden later terugkeren.
AFib wordt meestal gekoppeld aan een geassocieerde of onderliggende hartaandoening of afwijkingen, zoals:
Het risico op AFib neemt toe met de leeftijd. Er is ook een groter risico als u zwaarlijvig bent of als u familiegeschiedenis van AFib heeft.
Maar alleenvoudige AF wordt gedefinieerd door AFib zonder een van deze andere voorwaarden. De exacte oorzaak van alleen AF is onduidelijk. Maar artsen geloven dat de volgende factoren kunnen bijdragen aan deze onregelmatige hartritmes:
Mannen hebben ook meer kans dan alleenstaande AF te hebben.
Als u een onregelmatig hartritme heeft of last heeft van AFib, kan uw arts de volgende tests aanbevelen:
Deze tests zullen uw arts helpen bij het vinden van een hartaandoening of andere gerelateerde aandoeningen die uw AFib zouden kunnen veroorzaken. Uw arts kan u diagnosticeren met alleen AF als u:
De behandeling voor AFib is meestal gebaseerd op de onderliggende oorzaak. Maar omdat de oorzaak van alleen AF vaak onbekend is, kan het een uitdaging voor u en uw arts zijn om de juiste behandeling te bepalen.
Soms veroorzaakt een overactieve schildklier of slaapapneu alleen AF. In dit geval omvat het herstellen van het normale ritme een juiste diagnose en behandeling van deze aandoeningen. Als uw arts denkt dat alcohol, nicotine of koffie de boosdoener is die u mogelijk nodig heeft om deze triggers te verminderen om aritmieën te stoppen.
Als u zwaar traint, kan uw arts u vragen om te bezuinigen op lichamelijke activiteit om te zien of uw toestand verbetert. Fysieke stress kan alleen AF activeren. Emotionele stress kan ook, dus uw arts kan vragen over uw geestelijke gezondheid. Indien nodig kan uw arts aanbevelingen doen om emotionele stress te verminderen.
Sommige therapieën en geneesmiddelen die worden gebruikt voor andere soorten AFib behandelen geen eenzame AF. Deze omvatten therapieën zoals elektrische cardioversie en magnesiuminjecties.
Bloedverdunnende medicijnen worden vaak gegeven aan mensen met AFib. Maar mensen met alleen AF hebben meestal geen antistollingstherapie nodig omdat ze een lager risico hebben op een beroerte.
Blijf lezen: een complete lijst van atriale fibrillatie medicijnen "
De langetermijnvooruitzichten voor alleen AF zijn positief. Mensen met alleen AF hebben een lager risico op een beroerte, een veel voorkomende complicatie bij andere soorten AFib.
Maar mensen met alleenstaande AF kunnen nog steeds hartproblemen krijgen, waardoor ze uit de enige AF-categorie komen. U dient periodiek contact op te nemen met uw arts als u alleen AF heeft. Hierdoor kan uw arts controleren op zich ontwikkelende hartproblemen.
Als u symptomen van AFib hebt, is het belangrijk om medische hulp te zoeken, eventuele onderliggende oorzaken te achterhalen en aanpassingen in de levensstijl uit te voeren om triggers van atriale fibrillatie te voorkomen. Deze maatregelen kunnen helpen hartritmestoornissen te verminderen.