Loeys-Dietz-syndroom

Overzicht

Het Loeys-Dietz-syndroom is een genetische aandoening die het bindweefsel aantast. Het bindweefsel is belangrijk voor het verschaffen van kracht en flexibiliteit aan de botten, ligamenten, spieren en bloedvaten.

Het Loeys-Dietz-syndroom werd voor het eerst beschreven in 2005. De kenmerken ervan zijn vergelijkbaar met het syndroom van Marfan en het Ehlers-Danlos-syndroom, maar het Loeys-Dietz-syndroom wordt veroorzaakt door verschillende genetische mutaties. Aandoeningen van het bindweefsel kunnen het hele lichaam beïnvloeden, inclusief het skeletsysteem, de huid, het hart, de ogen en het immuunsysteem.

Mensen met het Loeys-Dietz-syndroom hebben unieke gezichtskenmerken, zoals wijd uit elkaar geplaatste ogen, een opening in het dak in de mond (gespleten gehemelte) en ogen die niet in dezelfde richting wijzen (strabismus) - maar geen twee mensen met de stoornissen zijn hetzelfde.

Types

Er zijn vijf soorten Loeys-Dietz-syndroom, aangeduid met I tot en met V. Het type hangt af van welke genetische mutatie verantwoordelijk is voor het veroorzaken van de stoornis:

• Type I wordt veroorzaakt door transformerende groeifactor bèta-receptor 1 (TGFBR1) genmutaties
• Type II wordt veroorzaakt door transformerende groeifactor bèta-receptor 2 (TGFBR2) genmutaties
• Type III wordt veroorzaakt door moeders tegen decapentaplegische homoloog 3 (Smad3) genmutaties
• Type IV wordt veroorzaakt door transformerende groeifactor bèta-2-ligand (TGFB2) genmutaties
• Type V wordt veroorzaakt door transformerende groeifactor bèta-3-ligand (TGFB3) genmutaties

Omdat Loeys-Dietz nog steeds een relatief nieuw gekarakteriseerde aandoening is, leren wetenschappers nog steeds over de verschillen in de klinische kenmerken tussen de vijf typen.

Welke delen van het lichaam worden beïnvloed door het Loeys-Dietz-syndroom?

Als een aandoening van het bindweefsel kan het Loeys-Dietz-syndroom bijna elk deel van het lichaam beïnvloeden. De volgende zijn de meest voorkomende zorgpunten voor mensen met deze aandoening:

• hart-
• bloedvaten, vooral de aorta
• ogen
• gezicht
• skeletaal systeem, inclusief de schedel en de wervelkolom
• gewrichten
• huid
• immuunsysteem
• spijsvertering
• holle organen, zoals de milt, baarmoeder en darmen

Het syndroom van Loeys-Dietz verschilt van persoon tot persoon. Dus niet iedereen met het Loeys-Dietz-syndroom heeft symptomen in al deze delen van het lichaam.

Levensverwachting en prognose

Vanwege de vele levensbedreigende complicaties die verband houden met iemands hart, skelet en immuunsysteem lopen mensen met het Loeys-Dietz-syndroom een ​​groter risico op een kortere levensduur. Er worden echter voortdurend verbeteringen in de medische zorg aangebracht om de complicaties voor degenen die door de stoornis zijn getroffen te verminderen.

Omdat het syndroom pas recent is erkend, is het moeilijk om de werkelijke levensverwachting in te schatten voor iemand met het Loeys-Dietz-syndroom. Vaak komen alleen de meest ernstige gevallen van een nieuw syndroom onder medische aandacht. Deze gevallen weerspiegelen niet het huidige succes in de behandeling. Tegenwoordig is het voor mensen die met Loeys-Dietz leven mogelijk om een ​​lang, vol leven te leiden.

Symptomen van het Loeys-Dietz-syndroom

De symptomen van het Loeys-Dietz-syndroom kunnen op elk moment ontstaan ​​tijdens de kindertijd tot de volwassenheid. De ernst varieert sterk van persoon tot persoon.

De volgende zijn de meest kenmerkende symptomen van het Loeys-Dietz-syndroom. Het is echter belangrijk op te merken dat deze symptomen niet bij alle mensen worden waargenomen en niet altijd leiden tot een nauwkeurige diagnose van de stoornis:

Hart- en bloedvatenproblemen

• vergroting van de aorta (het bloedvat dat bloed aflevert van het hart naar de rest van het lichaam)
• een aneurysma, een bobbel in de bloedvatwand
• aortadissectie, plotselinge scheuring van de lagen in de aortawand
• arteriële tortuosity, draaiende of spiraalvormige slagaders
• andere aangeboren hartafwijkingen

Verschillende gezichtskenmerken

• hypertelorisme, ruimtelijk gezien ogen
• gespleten (gespleten) of brede huig (het kleine stukje vlees dat achter in de mond hangt)
• platte jukbeenderen
• een lichte neerwaartse helling naar de ogen
• craniosynostosis, vroege fusie van de schedelbotten
• gespleten gehemelte, een gat in het dak van de mond
• blauwe sclerae, een blauwe tint voor het wit van de ogen
• micrognathia, een kleine kin
• retrognathia, terugwijkende kin

Symptomen van het skelet

• lange vingers en tenen
• contracturen van de vingers
• horrelvoet
• scoliose, kromming van de wervelkolom
• instabiliteit van de cervicale wervelkolom
• gezamenlijke laksheid
• pectus excavatum (een verzonken borst) of pectus carinatum (een vooruitstekende kist)
• artrose, gewrichtsontsteking
• pes planus, platte voeten

Huid symptomen

• doorschijnende huid
• zachte of fluweelachtige huid
• gemakkelijk blauwe plekken
• gemakkelijk bloeden
• eczeem
• abnormale littekens

Oog problemen

• bijziendheid, bijziendheid
• oog spieraandoeningen
• scheelzien, ogen die niet in dezelfde richting wijzen
• netvliesloslating

Andere symptomen

• voedsel- of omgevingsallergieën
• gastro-intestinale ontstekingsziekte
• astma

Wat veroorzaakt het Loeys-Dietz-syndroom?

Loeys-Dietz-syndroom is een genetische aandoening veroorzaakt door een genetische mutatie (fout) in een van de vijf genen. Deze vijf genen zijn verantwoordelijk voor het maken van receptoren en andere moleculen in de transformerende groeifactor-bèta (TGF-bèta) -route. Deze route is belangrijk voor de juiste groei en ontwikkeling van het bindweefsel van het lichaam. Deze genen zijn:

• TGFBR1
• TGFBR2
• SMAD-3
• TGFBR2
• TGFBR3

De aandoening heeft een autosomaal dominant overervingpatroon. Dit betekent dat slechts één kopie van het gemuteerde gen voldoende is om de stoornis te veroorzaken. Als u het Loeys-Dietz-syndroom heeft, is er een kans van 50 procent dat uw kind ook de stoornis zal krijgen. Ongeveer 75 procent van de gevallen van het Loeys-Dietz-syndroom komt echter voor bij mensen zonder familiegeschiedenis van de stoornis.In plaats daarvan treedt het genetische defect spontaan op in de baarmoeder.

Loeys-Dietz-syndroom en zwangerschap

Voor vrouwen met het Loeys-Dietz-syndroom is het raadzaam om uw risico's bij een geneticus te bespreken voordat u zwanger wordt. Er zijn testopties uitgevoerd tijdens de zwangerschap om te bepalen of de foetus de aandoening heeft.

Een vrouw met het Loeys-Dietz-syndroom heeft ook een groter risico op aortadissectie en baarmoederruptuur tijdens de zwangerschap en direct na de bevalling. Dit komt omdat zwangerschap verhoogde druk uitoefent op het hart en de bloedvaten.

Vrouwen met een aorta of hartafwijkingen moeten de risico's bespreken met een arts of een verloskundige voordat ze een zwangerschap overwegen. Uw zwangerschap wordt overwogen? Hoog risico? en zal waarschijnlijk speciale monitoring vereisen. Sommige van de geneesmiddelen die worden gebruikt bij de behandeling van het Loeys-Dietz-syndroom mogen ook niet tijdens de zwangerschap worden gebruikt vanwege een risico op aangeboren afwijkingen en verlies van de foetus.

Hoe wordt het Loeys-Dietz-syndroom behandeld?

In het verleden werden veel mensen met het Loeys-Dietz-syndroom ten onrechte gediagnosticeerd met het Marfan-syndroom. Het is nu bekend dat het Loeys-Dietz-syndroom voortkomt uit verschillende genetische mutaties en op een andere manier moet worden beheerd. Het is belangrijk om een ​​arts te ontmoeten die bekend is met de stoornis om een ​​behandelplan te bepalen.

Er is geen remedie voor de aandoening, dus de behandeling is gericht op het voorkomen en behandelen van symptomen. Vanwege het grote risico van scheuren, moet iemand met deze aandoening nauwlettend worden gevolgd om de vorming van aneurysma's en andere complicaties te controleren. Monitoring kan omvatten:

• jaarlijkse of halfjaarlijkse echocardiogrammen
• jaarlijkse computertomografie-angiografie (CTA) of magnetische resonantie-angiografie (MRA)
• cervicale wervelkolom X-stralen

Afhankelijk van uw symptomen kunnen andere behandelingen en preventieve maatregelen omvatten:

• medicijnen om de druk op de belangrijkste slagaders van het lichaam te verminderen door hartslag en bloeddruk te verlagen, zoals angiotensine-receptorblokkers of bètablokkers
• vaatchirurgie zoals aortawortelvervanging en arteriële reparaties voor aneurysma's
• oefen beperkingen, zoals het vermijden van competitieve sporten, contactsporten, uitputting en oefeningen die de spieren belasten, zoals pushups, pullups en situps
• lichte cardiovasculaire activiteiten zoals wandelen, fietsen, joggen en zwemmen
• orthopedische chirurgie of bracing voor scoliose, voetafwijkingen of contracturen
• allergiemedicatie en overleg met een allergoloog
• fysiotherapie om de instabiliteit van de cervicale wervelkolom te behandelen
• overleg met een voedingsdeskundige voor gastro-intestinale problemen

Afhalen

Geen twee mensen met het Loeys-Dietz-syndroom zullen dezelfde kenmerken hebben. Als u of uw arts vermoedt dat u het Loeys-Dietz-syndroom heeft, is het raadzaam een ​​geneticus te ontmoeten die bekend is met bindweefselaandoeningen. Omdat het syndroom pas in 2005 werd erkend, weten veel artsen het misschien niet. Als een genmutatie wordt gevonden, wordt gesuggereerd om ook familieleden op dezelfde mutatie te testen.

Naarmate wetenschappers meer over de ziekte leren, wordt verwacht dat eerdere diagnoses in staat zullen zijn om de medische uitkomsten te verbeteren en tot nieuwere behandelingsopties kunnen leiden.