Focal startet epileptische aanvallen zijn aanvallen die in één deel van de hersenen beginnen. Ze duren meestal minder dan twee minuten. Focal-onset-aanvallen verschillen van gegeneraliseerde aanvallen, die alle gebieden van de hersenen beïnvloeden.
Artsen noemden aanvallen met focale onset op partiële aanvallen. Maar in april 2017 heeft de International League Against Epilepsy nieuwe classificaties uitgegeven die de naam veranderden van partiële aanvallen tot aanvallen met focale aanvallen.
Alles wat u moet weten over epilepsie "
Volgens Johns Hopkins Medicine zijn er drie soorten aanvallen met focale onset. Weten welk type aanvallen van focale onset een persoon heeft, helpt een arts om de beste behandeling te bepalen.
Type | symptomen |
Focal begint bewust epileptische aanvallen | Persoon handhaaft het bewustzijn, maar zal waarschijnlijk veranderingen in beweging ervaren. |
Focal begin verminderde voorlichtingsaanvallen | Persoon verliest het bewustzijn of ervaart een verandering in bewustzijn. |
Focal begin convulsies die secundair generaliseren | Aanvallen beginnen in een deel van de hersenen, maar verspreiden zich vervolgens naar andere hersengebieden. Persoon kan stuiptrekkingen, spierspasmen of een aangetaste spierspanning ervaren. |
Deze aanvallen waren voorheen bekend als eenvoudige partiële aanvallen of focale aanvallen zonder bewustzijnsverlies. Een persoon met dit type aanval verliest tijdens de aanval niet het bewustzijn. Afhankelijk van het gebied van de aangedane hersenen, kunnen ze echter veranderingen in emotie, lichaamsbewegingen of gezichtsvermogen hebben.
Jacksoniaanse aanvallen, oftewel Jacksonian-mars, zijn een soort van focale onset bewuste aanvallen die meestal slechts één kant van het lichaam beïnvloeden. Trillen begint meestal in een klein deel van het lichaam, zoals een teen, vinger of hoek van de mond, en? naar andere delen van het lichaam. De persoon is bij bewustzijn tijdens een Jacksoniaanse aanval en is zich misschien niet eens bewust dat er een aanval plaatsvindt.
Deze aanvallen waren voorheen bekend als complexe partiële aanvallen of focale dyscognitieve aanvallen. Tijdens dit type aanvallen, zal een persoon een verlies van bewustzijn of een verandering in bewustzijnsniveau ervaren. Ze zullen niet weten dat ze de aanval hebben gehad en ze kunnen stoppen met reageren op hun omgeving.
Soms kan het gedrag van een persoon worden verward met het niet opletten of zelfs negeren van anderen wanneer zij daadwerkelijk een aanval hebben.
Deze aanvallen kunnen in een deel van de hersenen beginnen en zich vervolgens naar andere delen verspreiden. Sommige artsen beschouwen de focale aanval als een aura of waarschuwing voor de gegeneraliseerde aanval die nog moet komen.
Deze aanval begint in slechts één deel van het brein, maar begint zich vervolgens te verspreiden. Als gevolg hiervan kan de persoon stuipen, spierspasmen of een aangetaste spiertonus hebben.
De symptomen van een epileptische aanval, ongeacht het type, hangen af van het gebied van de hersenen dat is aangetast. Artsen verdelen de hersenen in lobben of regio's. Elk heeft verschillende functies die worden onderbroken tijdens een aanval.
Als de temporale lob wordt beïnvloed tijdens de aanval, kan dit leiden tot:
Toevallen in de frontale kwab kunnen veroorzaken:
Een persoon met een epileptische aanval in de pariëtale kwab kan last hebben van:
Fokaanslagen in de occipitale lob kunnen veroorzaken:
Identificeren en behandelen van nachtelijke aanvallen "
Mensen die in het verleden een traumatisch hersenletsel hebben gehad, lopen een groter risico op aanvallen met focale aanvallen. Andere risicofactoren voor deze aanvallen omvatten een geschiedenis van:
Leeftijd kan ook een risicofactor zijn. Mensen hebben meer kans op een aanval in de vroege kinderjaren of na de leeftijd van 60, volgens de Mayo Clinic. Het is echter mogelijk dat een persoon geen risicofactoren kan hebben en toch een aanval met een focaal begin kan hebben.
Een arts zal beginnen met vragen over uw medische geschiedenis en het uitvoeren van een lichamelijk onderzoek. Soms zal een arts de diagnose stellen op basis van de uitleg van uw symptomen. Aanvallen van focale onset kunnen symptomen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met andere aandoeningen. Voorbeelden van deze voorwaarden zijn:
De arts zal proberen om andere aandoeningen uit te sluiten, terwijl wordt vastgesteld of uw symptomen kunnen betekenen dat u aanvallen met focale aanvallen heeft.
Een arts kan ook diagnostische tests gebruiken om te bepalen of een persoon epileptische aanvallen kan hebben. Voorbeelden van deze tests zijn:
Electroencephalogram (EEG): Deze test meet en lokaliseert het gebied met abnormale elektrische activiteit in de hersenen. Omdat een persoon met aanvallen met focale onset waarschijnlijk geen constante stoornissen in de elektrische activiteit heeft, kan deze test dit type aanval echter niet detecteren tenzij ze later worden gegeneraliseerd.
Magnetic resonance imaging (MRI) of computertomografie (CT): Deze beeldvormingsstudies kan een arts helpen potentiële onderliggenden te identificeren oorzaken geassocieerd met aanvallen met focale onset.
Fokaanvallen kunnen gedurende minuten, uren of in zeldzame gevallen dagen aanhouden. Hoe langer ze duren, hoe moeilijker ze zijn om te stoppen. In dergelijke gevallen is dringende medische zorg vaak nodig en worden IV-medicijnen gebruikt om de aanval te stoppen. Artsen zullen zich dan concentreren op het voorkomen dat de aanvallen opnieuw plaatsvinden.
Voorbeelden van behandelingen voor toevallen zijn onder andere:
Antiseizure medicatie kan alleen of in combinatie worden genomen om de kans op een epileptische aanval te verkleinen. Voorbeelden van deze medicijnen zijn lamotrigine (Lamictal) en carbamazepine (Tegretol).
Omdat aanvallen met focaal begin optreden in een deel van de hersenen, kan een arts een operatie aanbevelen om dat specifieke gebied te verwijderen om de incidentie van convulsies te verminderen. Dit wordt meestal gedaan als patiënten meerdere medicijnen nodig hebben om hun aanvallen onder controle te krijgen of als de medicijnen beperkte werkzaamheid of ondraaglijke bijwerkingen hebben. Hoewel hersenchirurgie altijd risico's met zich meebrengt, kunnen uw artsen u misschien van uw aanvallen genezen als ze een enkele oorzaak van de aanvallen duidelijk kunnen identificeren. Sommige delen van de hersenen kunnen echter niet worden verwijderd.
Een apparaat dat een vaguszenuwstimulator wordt genoemd, kan worden geïmplanteerd om bursts van elektrische energie naar de hersenen te sturen. Dit kan de incidentie van aanvallen helpen verminderen. Sommige mensen zullen hun antiseizuurmedicatie echter nog steeds moeten gebruiken, zelfs met het apparaat.
Sommige mensen met partiële aanvallen hebben succes gevonden in een speciaal dieet dat bekend staat als een ketogeen dieet. Dit dieet omvat het eten van weinig koolhydraten en grotere hoeveelheden vet. Het beperkende karakter van het dieet kan het echter moeilijk maken om te volgen, vooral voor jongere kinderen.
Een arts kan aanbevelen om al deze therapieën of een combinatie hiervan te gebruiken als middel om aanvallen met focale aanvallen te behandelen.
Natuurlijke behandelingen voor epilepsie: werken ze? "
Het kan moeilijk zijn voor een persoon om te herkennen wanneer ze een focale aanval hebben, afhankelijk van hun symptomen. Als een persoon het bewustzijn heeft verloren, of als vrienden en familie hem vertellen dat ze vaak staren of lijken alsof ze niet luisteren, kunnen dit tekenen zijn dat een persoon medische hulp moet zoeken. Als een aanval langer dan 5 minuten duurt, is het tijd om de arts te bellen of naar de eerste hulp te gaan.
Totdat een persoon hun arts ziet, moeten ze een dagboek bijhouden van hun symptomen en aangeven hoe lang ze duren om de arts te helpen de patronen van mogelijke aanvallen te volgen.