Dystonie is een aandoening die onvrijwillige of ongebruikelijke bewegingen veroorzaakt.
Er zijn verschillende soorten dystonie. Focale dystonie beïnvloedt een enkel lichaamsdeel, meestal vingers of handen. Bijkomende namen die artsen focale dystonie kunnen noemen zijn:
Dystonie die optreedt bij atleten staat bekend als de? Yips.?
Muzikanten ervaren de grootste incidentie van focale dystonie. Naar schatting 1 tot 2 procent van alle professionele muzikanten ervaart focale dystonie. Mannen zijn ook vaker dan vrouwen om focale dystonie te ervaren.
Dystonie komt ook veel voor in:
Focal dystonie kan vaak voorkomen op verschillende delen van het lichaam. Voorbeelden van typen en symptomen van focale dystonie zijn onder meer:
Als een muzikant focale dystonie heeft, kunnen ze merken dat hun handen niet reageren zoals bedoeld wanneer ze een instrument proberen te bespelen.
Voorbeelden van de symptomen zijn:
Meestal zijn de vingers die het meest worden getroffen de vierde en vijfde vinger.
Focal dystonie is het resultaat van veranderingen in de manier waarop de zenuwen van de lichaamsdelen met de hersenen communiceren. Als gevolg hiervan komen instructies uit de hersenen niet overeen met de gewenste bewegingen. De Dystonia Medical Research Foundation vergelijkt de aangetaste zenuwoverdracht met een? Computervirus? of? vasteschijfongeval? van iemands interne programmering en bewegingen.
Veel oorzaken van focale dystonie zijn primair, wat betekent dat een arts een onderliggende medische aandoening die de focale dystonie veroorzaakt niet kan identificeren. Sommige soorten focale dystonie zijn echter secundair. Dit betekent dat een persoon hun focale dystonie kan koppelen aan een medische aandoening of oorzaak. Voorbeelden kunnen zijn:
Muzikanten die focale dystonie ervaren, kunnen mogelijk de oorzaak terugbrengen in een verandering in hun gewoonten, zoals:
Omgevingsfactoren en genetische achtergrond kunnen beide een rol spelen in de focale dystonie van een persoon. Onderzoekers hebben echter geen specifiek gen of specifieke genen geïdentificeerd die focale dystonie veroorzaken. Naar schatting 10 procent van de mensen met focale dystonie heeft een familiegeschiedenis van de aandoening.
Op uw afspraak zal uw arts vragen stellen over uw medische geschiedenis, activiteiten en medicijnen die u neemt. Ze zullen ook een onderzoek van het aangetaste lichaamsdeel uitvoeren.
De symptomen van focale dystonie kunnen vaak die van overbelastingsblessures nabootsen, zoals de carpale tunnel. Focus dystonie treedt echter op als gevolg van veranderingen in de hersenen, niet door verwondingen aan de zenuwen of handen. Soms kan focale dystonie verkeerd worden gediagnosticeerd als een overbelastingsblessure.
Uw arts zal proberen zenuwinvang en overbelastingsverwondingen als oorzaak van uw symptomen uit te sluiten.
Ze kunnen verschillende tests bestellen, waaronder:
Focal dystonie beïnvloedt de sensorische verwerkingsinformatie die de hersenen gebruiken om bewegingen uit te voeren. Kleine veranderingen in de manier waarop een persoon een instrument vasthoudt of een verandering in textuur onder de vingertoppen kan de incidentie van focale dystonie verminderen.
Een gitarist met focale dystonie kan bijvoorbeeld verlichting vinden van hun symptomen door tijdens het spelen een dunne handschoen te dragen.
Een andere benadering zou de hoek van een computertoetsenbord kunnen veranderen. Sommige pianisten vinden misschien dat ze op een elektrisch toetsenbord kunnen spelen in plaats van op een traditionele piano, omdat de toetsen een iets andere textuur hebben.
Het uitrekken van de getroffen gebieden kan helpen om ongemak in verband met focale dystonie te verminderen. Raadpleeg een fysiotherapeut om de beste en veiligste oefeningen voor uw focale dystonie-type te bepalen.
Er is momenteel geen remedie voor focale dystonieën, hetzij door medische of thuisbehandelingen. Er zijn echter enkele behandelmethoden die met succes zijn bereikt. Deze omvatten het nemen van medicijnen die bekend staan als anticholinergica. Artsen kunnen een medicijn voorschrijven genaamd Artane (trihexyphenidyl), een anticholinergicum. Dit medicijn helpt de zenuwtransmissie van de aangedane spieren te blokkeren. Ze kunnen echter bijwerkingen veroorzaken zoals een droge mond en moeite met urineren. Andere medicijnen, zoals tetrabenazine, kunnen ook worden gebruikt, maar bijwerkingen zijn slaperigheid, angst of depressie.
Injecties met botulinumtoxine (BOTOX) kunnen de aangetaste spieren van de hand op subtiele wijze verzwakken. Dit kan helpen bij het verminderen van de incidentie van dystonie-gerelateerde spasmen.
In ernstige gevallen kan uw arts chirurgische ingrepen aanbevelen. Chirurgische procedures voor focale dystonie omvatten:
Elektroden worden geïmplanteerd in de hersenen die de getroffen spieren controleren. Deze elektroden zijn verbonden met een generator die in uw borst is geïmplanteerd. De generator zendt elektrische signalen uit om spiercontracties te controleren.
Deze operatie zou worden gereserveerd voor mensen die hun symptomen niet met een andere behandeling hebben kunnen behandelen. In deze procedure zouden de zenuwen die de spierspasmen regelen, worden doorgesneden.
De focale dystonie van een persoon kan zich uitbreiden naar andere delen van het lichaam. Gesegmenteerde dystonie beïnvloedt twee aangrenzende lichaamsdelen. Multifocale dystonie treft veel lichaamsdelen. Naar schatting 16 procent van de focale dystonie verspreidde zich naar een ander deel van het lichaam. Als u met uw arts werkt, kunt u de symptomen van focale dystonie verminderen.
Artsen weten dat focale dystonie meestal voorkomt in bepaalde populaties, zoals muzikanten. Ze hebben echter moeite om precies te voorspellen wie getroffen kan worden, omdat ze niet begrijpen waardoor het wordt veroorzaakt. Maar ze weten wel dat bepaalde factoren dystonie verergeren. Waaronder:
Het vermijden van deze uitersten kan helpen om de aandoening te beheersen en te voorkomen dat dystonie erger wordt.