Een gebroken been is een pauze of barst in een van de botten in je been. Het wordt ook wel een beenbreuk genoemd.
Een breuk kan optreden in de:
Je botten met drie benen zijn de langste botten in je lichaam. Het dijbeen is het langst en het sterkst.
Omdat het zoveel kracht kost om het te breken, is een femurfractuur meestal duidelijk. Breuken op de andere twee botten in je been kunnen minder voor de hand liggen. Symptomen van pauzes in alle drie kunnen zijn:
De drie meest voorkomende oorzaken van een gebroken been zijn:
Het type en de ernst van een botbreuk is afhankelijk van de hoeveelheid kracht die de schade heeft veroorzaakt.
Een kleinere kracht die net het breekpunt van het bot overschrijdt, kan gewoon het bot breken. Een extreme kracht kan het bot versplinteren.
Veel voorkomende soorten gebroken botten zijn onder meer:
Hoe uw arts uw gebroken been behandelt, is afhankelijk van de locatie en het type fractuur. Een deel van de diagnose van uw arts is het bepalen van welke classificatie de breuk valt. Waaronder:
De primaire behandeling voor een gebroken bot is om ervoor te zorgen dat de uiteinden van het bot goed zijn uitgelijnd en vervolgens om het bot te immobiliseren zodat het goed kan genezen. Dit begint met het instellen van de poot.
Als het een verplaatste breuk is, moet uw arts mogelijk de stukken bot in de juiste positie manoeuvreren. Dit positioneringsproces wordt reductie genoemd. Zodra de botten op de juiste manier zijn gepositioneerd, wordt het been meestal geïmmobiliseerd met een spalk of gips gemaakt van gips of glasvezel.
In sommige gevallen moeten interne fixatieapparaten, zoals staven, platen of schroeven, chirurgisch worden geïmplanteerd. Dit is vaak nodig bij blessures zoals:
In sommige gevallen kan uw arts een extern fixatieapparaat aanbevelen. Dit is een frame dat zich buiten je been bevindt en via het weefsel van je been in het bot wordt bevestigd.
Uw arts kan vrij verkrijgbare pijnstillers zoals acetaminophen (Tylenol) of ibuprofen (Advil) aanbevelen om pijn en ontsteking te helpen verminderen.
Als er hevige pijn is, kan uw arts een sterker pijnstillend medicijn voorschrijven.
Als uw been eenmaal buiten zijn spalk, cast of extern fixatieapparaat is, kan uw arts fysiotherapie aanbevelen om stijfheid te verminderen en beweging en kracht terug te brengen naar uw helende been.
Er zijn complicaties die kunnen optreden tijdens en na het genezingsproces voor uw gebroken been. Deze kunnen zijn:
Het kan enkele weken tot enkele maanden duren voordat uw gebroken been genezen is. Uw hersteltijd is afhankelijk van de ernst van de verwonding en hoe u de aanwijzingen van uw arts opvolgt.
Als u een spalk of cast heeft, kan uw arts u adviseren krukken of een wandelstok te gebruiken om het aangedane been gedurende zes tot acht weken of langer van het gewicht af te houden.
Als u een extern fixatieapparaat heeft, zal uw arts het waarschijnlijk na ongeveer zes tot acht weken verwijderen.
Tijdens deze herstelperiode is de kans groot dat uw pijn stopt lang voordat de fractuur stevig genoeg is om de normale activiteit aan te kunnen.
Nadat uw cast, brace of ander immobilisatie-apparaat is verwijderd, kan uw arts u aanraden de beweging te beperken totdat het bot stevig genoeg is om terug te keren naar uw normale activiteitenniveau.
Als uw arts fysiotherapie en lichaamsbeweging aanbeveelt, kan het enkele maanden of zelfs langer duren om de genezing van een ernstige beenonderbreking te voltooien.
Uw hersteltijd kan ook worden beïnvloed door:
Als u denkt of weet dat u uw been heeft gebroken, zoek dan onmiddellijk medische hulp.
Een been breken en uw hersteltijd hebben een grote impact op uw mobiliteit en levensstijl. Bij een snelle en juiste behandeling is het echter normaal om de normale functie terug te krijgen.