Anarthria is een ernstige vorm van dysartrie. Dysartrie is een motorische spraakstoornis die optreedt wanneer iemand de spieren die worden gebruikt om te spreken niet kan coördineren of regelen. Mensen met dysartrie hebben meestal een onduidelijke of vertraagde spraak. Mensen met anarthria kunnen echter helemaal geen spraak uitspreken. De aandoening is meestal een gevolg van een hersenletsel of een neurologische aandoening, zoals een beroerte of de ziekte van Parkinson.
Anarthria is geen probleem om de taal te begrijpen of de juiste woorden te vinden. Mensen met anarthria willen praten, maar ze hebben de controle over de spraakspieren verloren. De door anarthria aangetaste spieren kunnen spieren in de lippen, mond, tong, stemplooien en middenrif omvatten.
Dysartrie is een minder ernstige vorm van anarthria. Mensen met dysartrie hebben beperkte spreekvaardigheid. Hun spraak kan onduidelijk, vertraagd en moeilijk te begrijpen zijn, of ze kunnen alleen zachtjes fluisteren of hees praten.
Aan de andere kant hebben mensen met anarthria hun spraakvermogen volledig verloren.
Zowel mensen met anarthria als mensen met afasie kunnen niet praten, maar om verschillende redenen.
Het is mogelijk dat mensen met anarthria ook afasie hebben. Beide aandoeningen kunnen worden veroorzaakt door een hersenletsel, zoals een beroerte.
Mensen met anarthria hebben de controle verloren over de spieren die worden gebruikt voor het spreken. Dit is meestal het gevolg van een neurologische aandoening of een letsel aan de hersenen. Veel verschillende delen van het lichaam zijn betrokken bij de spraakproductie. Anarthria kan het gevolg zijn van schade aan een van deze gebieden.
Omstandigheden die kunnen resulteren in anarthria zijn onder andere:
Het belangrijkste symptoom van anarthria is het volledige verlies van het vermogen om te spreken. Een persoon met anarthria kan de spieren in de mond, het gezicht en het ademhalingssysteem niet verplaatsen. Ze kunnen een gedachte formuleren en zijn van plan om te spreken, maar hun lichaam kan de spieren die de spraakproductie regelen niet verplaatsen.
Andere symptomen kunnen zijn:
Anarthria is de ernstige vorm van dysartrie, die kan worden opgesplitst in verschillende typen. Het type dysartrie hangt af van welk deel van de hersenen of het zenuwstelsel wordt beïnvloed. Er zijn zes verschillende soorten dysartrie:
Anarthria wordt typisch gediagnosticeerd door een patholoog in de spraaktaal en een neuroloog. De patholoog-spreektaal zal je spraak beoordelen om te helpen bepalen welk type anarthria je hebt. Hij of zij zal observeren hoe je je mond, lippen en tong beweegt, en hoe goed je taal begrijpt. Een neuroloog zal je evalueren om de onderliggende oorzaak van de anarthria te bepalen.
Diagnostische tests kunnen zijn:
Uw behandeling zal afhangen van het type anarthria en de onderliggende aandoening die u heeft.
Een arts zal waarschijnlijk spraak-taaltherapie aanbevelen.Tijdens een bezoek aan de logopedist kunt u:
Indien mogelijk zal een arts ook de oorzaak van uw anarthria behandelen. Als uw symptomen bijvoorbeeld worden veroorzaakt door een hersentumor, kan uw arts zo mogelijk een operatie aanbevelen om de tumor te verwijderen.
De vooruitzichten hangen af van de oorzaak, de locatie en de ernst van hersenschade en uw algehele gezondheid. Symptomen kunnen verbeteren, hetzelfde blijven of erger worden. Veel mensen met anarthria zullen hun spraak niet kunnen herwinnen, vooral die met degeneratieve aandoeningen of een hersenletsel.
Mensen met anarthria kunnen depressief en gefrustreerd raken door hun onvermogen om te communiceren. Leren hoe te compenseren voor gebrek aan spraak kan hun algehele kwaliteit van leven verbeteren. Dit kan het gebruik van tekeningen, afbeeldingen, communicatieborden, spraakgenererende apparaten, computerondersteunde apparaten en telefooncommunicatie omvatten (bijvoorbeeld sms-, e-mail- en berichten-apps).