Geschiedenis van borstkanker

Overzicht

Borstkanker is de meest voorkomende kanker bij vrouwen over de hele wereld. Het is in de loop van de geschiedenis uitgebreid bestudeerd. In feite heeft onderzoek naar borstkanker de weg geëffend voor doorbraken in andere soorten kankeronderzoek.

Hoe we borstkanker behandelen, is in veel opzichten veranderd sinds de eerste ontdekking van kanker. Maar andere bevindingen en behandelingen zijn al jaren hetzelfde. Lees verder om te leren hoe borstkankerbehandelingen zich hebben ontwikkeld tot wat we vandaag kennen.

Vroege ontdekking van borstkanker

Mensen weten al heel lang over borstkanker. De chirurgische papyrus van Edwin Smith beschrijft bijvoorbeeld gevallen van borstkanker. Deze medische tekst dateert van 3.000-2.500 B.C.E.

In het oude Griekenland maakten mensen votief offers in de vorm van een borst aan de god van de geneeskunde. En Hippocrates beschreef de stadia van borstkanker in de vroege 400s B.C.E.

In de eerste eeuw na Christus experimenteerden artsen met chirurgische incisies om tumoren te vernietigen. Ze dachten ook dat borstkanker verband hield met het einde van de menstruatie. Deze theorie kan de associatie van kanker met oudere leeftijd hebben veroorzaakt.

In het begin van de Middeleeuwen was de medische vooruitgang gekoppeld aan nieuwe religieuze filosofieën. Christenen dachten dat chirurgie barbaars was en waren voorstander van genezing van het geloof. Ondertussen bekeken islamitische artsen Griekse medische teksten om meer te leren over borstkanker.

De Renaissance zag een heropleving van de chirurgie toen artsen het menselijk lichaam begonnen te verkennen. John Hunter is bekend als de Schotse vader van onderzoeksoperaties. Hij identificeerde lymfe als een oorzaak van borstkanker. Lymfe is de vloeistof die witte bloedcellen door het hele lichaam vervoert. Lumpectomies werden ook uitgevoerd door chirurgen, maar er was nog geen anesthesie. Chirurgen moesten snel en nauwkeurig zijn om succesvol te zijn.

Borstkankeronderzoek mijlpalen

Onze moderne benadering van de behandeling en het onderzoek van borstkanker begon in de 19eth eeuw. Overweeg deze mijlpalen:

  • 1882: William Halsted voerde de eerste radicale borstamputatie uit. Deze operatie blijft de standaardoperatie om borstkanker te behandelen tot in de 20eth eeuw.
  • 1895: De eerste röntgenfoto is gemaakt. Uiteindelijk, zullen de lage-dosisröntgenstralen genoemd mammogrammen worden gebruikt om borstkanker te ontdekken.
  • 1898: Marie en Pierre Curie ontdekken de radioactieve elementen radium en polonium. Kort daarna wordt radium gebruikt bij de behandeling van kanker.
  • 1932: een nieuwe benadering van de borstamputatie wordt ontwikkeld. De chirurgische procedure is niet zo ontsierend en wordt de nieuwe standaard.
  • 1937: Stralingstherapie wordt gebruikt naast een operatie om de borst te sparen. Na het verwijderen van de tumor worden naalden met radium in de borst en in de buurt van lymfeklieren geplaatst.
  • 1978: De drug tamoxifen is goedgekeurd door de Food and Drug Administration (FDA) voor gebruik bij de behandeling van borstkanker. Tamoxifen is een anti-oestrogeen medicijn oorspronkelijk ontwikkeld voor anticonceptie. Het is de eerste in een nieuwe klasse van geneesmiddelen die selectieve oestrogeenreceptormodulatoren (SERM's) worden genoemd en die tegen kanker worden gebruikt.
  • 1984: Onderzoekers ontdekken een nieuw gen bij ratten. De menselijke versie, HER2 genaamd, bleek te zijn verbonden met agressievere borstkanker wanneer het tot overexpressie werd gebracht. Deze kanker wordt HER2-positieve borstkanker genoemd en reageert minder op behandelingen.
  • 1985: Onderzoekers ontdekken dat vrouwen met borstkanker in een vroeg stadium die werden behandeld met een lumpectomie en bestraling een vergelijkbare overlevingskans hadden voor vrouwen die alleen met een mastectomie werden behandeld.
  • 1986: Wetenschappers zoeken naar het kloon van het HER2-gen.
  • 1995: Wetenschappers kunnen de tumoronderdrukkers BRCA1 en BRCA2 klonen. Overerfde mutaties in deze genen kunnen een verhoogd risico op borstkanker voorspellen.
  • 1996: FDA keurt anastrozol goed als een behandeling voor borstkanker. Dit medicijn blokkeert de productie van oestrogeen.
  • 1998: Tamoxifen blijkt het risico op het ontwikkelen van borstkanker bij vrouwen die risico lopen te verminderen met 50 procent. Het is nu goedgekeurd door de FDA voor gebruik als preventieve therapie. Trastuzumab, een medicijn tegen kankercellen dat HER2 te veel produceert, is ook goedgekeurd door de FDA.
  • 2006: Het medicijn raloxifene blijkt het risico op borstkanker te verminderen voor postmenopauzale vrouwen met een hoger risico. Het medicijn heeft een lagere kans op ernstige bijwerkingen in vergelijking met tamoxifen.

21ste-eeuwse behandelingen tegen borstkanker

Borstkankerbehandeling wordt steeds persoonlijker naarmate artsen meer over de ziekte leren. Het wordt nu gezien als een ziekte met subtypen die verschillende patronen en manieren hebben om op het lichaam in te werken. Het vermogen om specifieke genen te isoleren en borstkanker te classificeren, is het begin van meer aangepaste behandelingsopties.

Speciale tests kunnen artsen ook meer vertellen over borstkanker. De Oncotype DX-test kan bijvoorbeeld een deel van de tumor onderzoeken om erachter te komen welke genen daarin actief zijn. Artsen kunnen informatie over deze groep genen gebruiken om te voorspellen hoe de kanker van een persoon op verschillende behandelingen zal reageren. Artsen kunnen dan beslissen over de beste behandelingsmethode voor die persoon.

vooruitzicht

We hebben een lange weg afgelegd sinds het oude Griekenland, maar we moeten nog veel leren over hoe borstkanker ontstaat en hoe het moet worden behandeld. Volgens de meest recente cijfers van de Centers for Disease Control and Prevention in 2013:

  • 230.815 vrouwen en 2.109 mannen werden gediagnosticeerd met borstkanker in de Verenigde Staten
  • 40.860 vrouwen en 464 mannen stierven aan borstkanker

Vroege opsporing en behandeling wordt nog steeds beschouwd als de beste verdedigingslinie tegen borstkanker. Met de huidige technologie kunnen onderzoekers sneller leren dan tientallen jaren geleden. Naarmate de technologie evolueert, zullen er meer behandelingen - en misschien ook methoden van preventie - aan het licht komen.