Afgelopen zomer werd ik wakker met een pijn in mijn rechter biceps en schouder. Ik dacht er niets van. Ik was het weekend ervoor aan het hardlopen, kanoën en aan een groot tuinproject gaan werken. Natuurlijk ging ik pijnlijk zijn.
Spierkramp, uitslag, overmatige inspanning en lichte zonnebrand zijn slechts symptomen van het houden van je zomer, toch?
Welnu, ze kunnen ook symptomen zijn van diepe veneuze trombose (DVT), een aandoening waarbij bepaalde soorten hormonale anticonceptie het risico verhogen. Ik las waarschuwingen over de risico's van bloedstolsels in verband met anticonceptiepillen en hoorde ze ratelde op talloze commercials. Maar ik had geen idee dat mijn anticonceptiepil en mijn liefde voor buitenoefeningen een perfecte storm konden brouwen.
Pas toen mijn arm zo opgezwollen was dat ik hem amper kon bewegen, kwam ik uiteindelijk, met tegenzin, in een nabijgelegen inloopkliniek om het uit te laten zoeken. De verpleegster achter de balie stuurde me meteen naar de Eerste Hulp. Triage-medewerkers bepaalden snel het risico op bloedstolsels.
Eerst op de lijst met oorzaken? Mijn methode van anticonceptie.
Alle gecombineerde hormonale anticonceptiepillen (die zowel oestrogeen als progesteron bevatten) dragen een klein verhoogd risico op het ontwikkelen van bloedstolsels, maar sommige pillen zijn riskanter dan andere. Ik nam Safyral, dat de Food and Drug Administration (FDA) opneemt op zijn lijst met anticonceptiepillen die drospirenon bevatten.
Volgens een studie gepubliceerd in The British Medical Journal (BMJ) bevatten sommige pillen op de markt een synthetisch progesteron, drospirenon of desogestrel. Deze hormonen lijken vrouwen een groter risico op DVT te geven dan pillen die een ander type synthetisch progesteron gebruiken, levonorgestrel. Een andere studie gepubliceerd in Het BMJ suggereert dat anticonceptiepleisters en -ringen ook het bloedstollingsrisico kunnen verhogen.
De ER-staf voerde een echografie uit op mijn arm en nek om de DVT te bevestigen. Ze behandelden me onmiddellijk met bloedverdunners en pijnstillers en lieten me ter observatie naar het ziekenhuis. Tegen die tijd was mijn arm enorm, kloppend en bijna onbeweeglijk. De dokter vertelde me dat het goed was dat ik binnenkwam toen ik dat deed.
Een stolsel kan invaliditeit of zelfs de dood veroorzaken.
Foto van Jennifer's zwelling door bloedstolselHet American Journal of Preventive Medicine schat dat bloedstolsels elk jaar 60.000 tot 100.000 mensen in de Verenigde Staten doden. De meest ernstige zorg met een DVT is een longembolie (PE). Een PE is een blokkade die optreedt wanneer een stolsel of een deel van een stolsel van een DVT afbreekt in een belangrijke ader en naar de longen reist. De resultaten kunnen de longen beschadigen of fataal blijken te zijn door de zuurstoftoevoer van het hart en het hart te beïnvloeden, waardoor plotselinge sterfte ontstaat.
Mijn vriendinnen - die ook anticonceptiepillen innamen en die dezelfde waarschuwingen hadden gelezen of gehoord - en ik had geen idee van mijn DVT. Ik dacht dat die waarschuwingen alleen van toepassing waren op rokers; Ik heb nog nooit een dag in mijn leven gerookt.
Maar als ik meer aandacht had besteed aan de waarschuwingen, denk ik niet dat ik ook zou zijn gestopt met het gebruik van anticonceptiepillen. Vrouwen nemen om veel redenen anticonceptiepillen in. Niet alle zijn gerelateerd aan gezinsplanning.
Ik begon met hormonale anticonceptie in mijn tienerjaren om zware, ellendige perioden te reguleren en een deel van de pijn, bloeding en andere symptomen van mijn endometriose te verlichten. Voor mij waren de voordelen van het nemen van de pil zeker groter dan de totale risico's. Anticonceptiepillen verbeterden mijn kwaliteit van leven.
Mijn enige spijt is niet meer te leren over bloedstolsels en waar ik op moet letten. Ik wist bijvoorbeeld vaak op te staan tijdens een lange vlucht nadat ik een marathon buiten de stad had gereden, maar ik had nooit gedacht om aandacht te besteden aan andere delen van mijn lichaam. Hoewel bloedstolsels het meest voorkomen in het been, kunnen ze ook in de arm voorkomen, zoals in mijn geval, of in het bekken.
Volgens de FDA is het risico op het ontwikkelen van een DVT van gecombineerde anticonceptiepillen vrij laag: 3 tot 9 van elke 10.000 vrouwen per jaar. Dit wordt vergeleken met 1 tot 5 vrouwen op elke 10.000 per jaar die geen anticonceptie gebruiken, niet zwanger zijn en die nog steeds een DVT ontwikkelen. Zowel de zwangerschap als de eerste drie maanden na de bevalling dragen echter een hoger risico op DVT, aanzienlijk hoger zelfs dan het gebruik van gecombineerde anticonceptiepillen.
Nadat ik uit het ziekenhuis was ontslagen, volgde ik een hematoloog die me in de gaten hield terwijl ik een 90-daagse kuur met bloedverdunners volgde. Na ongeveer acht weken heeft mijn lichaam uiteindelijk de prop geabsorbeerd. In die tijd verminderde de pijn en kreeg ik langzaam weer volledige mobiliteit in mijn arm.
Mijn hematoloog en ik besloten om te onderzoeken of mijn anticonceptie de meest waarschijnlijke reden voor mijn stolsel was. We hebben een reeks tests uitgevoerd en de factor V (een genmutatie die bloedstolling veroorzaakt) en het thoracic outlet syndrome (TOC), een compressie van de zenuwen of bloedvaten die net onder het sleutelbeen zitten, uitgesloten. We hadden het over het Paget-Schr? Ettersyndroom, ook wel de bovenste ledematen van de inspanning genoemd, diepe veneuze trombose, een DVT veroorzaakt door intense en repetitieve activiteit van het bovenlichaam.
Was mijn avontuurlijke weekend de schuld van mijn DVT? Mogelijk. Mijn hematoloog was het ermee eens dat de combinatie van anticonceptiepillen en fysieke inspanningen van het bovenlichaam de juiste omstandigheden voor een bloedstolsel in mijn arm had kunnen creëren.
Maar de effecten van deze DVT stopten niet nadat het stolsel verdween.Ik moest onmiddellijk stoppen met het gebruik van anticonceptiepillen en ik kan niet langer methoden gebruiken die gecombineerde hormonen gebruiken. Omdat ik op de pil had vertrouwd om te helpen met endometriose, verkeerde ik zonder ellende in de ellende. De bloedverdunners leidden tot een toegenomen menstruatiebloeding die me pijn, uitputting en ijzertekort gaf.
Uiteindelijk besloten mijn OB-GYN en ik dat een hysterectomie de beste optie was. Ik heb die operatie afgelopen winter gehad.
Jennifer geniet van het buitenleven, post-hysterectomieIk sta aan de andere kant van deze situatie en terug naar mijn actieve levensstijl, maar ik denk erover na hoe afgelopen zomer een enge wending nam. Mijn doel is nu om andere vrouwen te informeren over het letten op hun lichaam.
Negeer geen symptomen of waarschuwingssignalen omdat u het te druk hebt of bang bent dat u wordt beschuldigd van overreageren. Je bent de eerste en enige persoon die weet wanneer iets niet klopt met je lichaam.
Heeft u onverklaarde pijn, zwelling, warmte, roodheid of een blauwachtige verkleuring? Het kan een DVT zijn, vooral als het in de loop van een paar dagen blijft zwellen. De aderen in mijn arm en over mijn borst waren prominenter geworden naarmate de tijd verstreek. Zoek onmiddellijk medische hulp als u PE-symptomen hebt zoals onverklaarbare kortademigheid, snelle hartslag, pijn op de borst, hoesten of bloed ophoesten. U moet ook de familiegeschiedenis van stolling controleren en die informatie met uw arts delen.
Overweeg neveneffecten zorgvuldig te lezen wanneer u anticonceptie-opties overweegt. Te vaak doornemen we de informatie, waarschuwingen en contra-indicaties die bij onze medicijnen zijn inbegrepen. Houd rekening met factoren die uw risico op bloedstolsel vergroten. Zo verhoogt roken of obesitas uw risico op een bloedstolsel. En als u een operatie ondergaat, vertel uw chirurg dan over uw gebruik van orale anticonceptiva.
Jennifer Chesak is een in Nashville gevestigde freelance boekredacteur en schrijfinstructeur. Ze is ook een schrijver op het gebied van avonturenreizen, fitness en gezondheid voor verschillende nationale publicaties. Ze behaalde haar Master of Science in Journalism van Northwestern's Medill en werkt aan haar eerste fictieroman, die zich afspeelt in haar geboortestaat North Dakota.