Leven met GAD is een leven van constante, irrationele angst

Ik bracht een jeugd in angst door. Ik dacht dat drugsdealers mijn bakstenen muur van twee verdiepingen zouden opgraven en me zouden vermoorden.

Ik dacht dat vergeten huiswerk mijn hele schoolcarrière zou beëindigen. Ik lag 's nachts wakker, ervan overtuigd dat mijn huis zou afbranden. Ik dacht dat ik raar deed. ik wist Ik acteerde vreemd. Op de universiteit gebruikte ik dezelfde twee woorden als een brontekst en dacht ik dat ik zou worden veroordeeld voor plagiaat en van school moest. Ik maakte me altijd zorgen dat ik iets vergeten was. Dat ik mijn werk niet op tijd zou afmaken. Dat mijn vriend zou sterven in een vurige auto-ongeluk wanneer hij niet in mijn directe zichtlijn was.

Ik wist het toen nog niet, maar ik leed aan een gegeneraliseerde angststoornis (GAS).

Wat is GAD?

Volgens de Encyclopedia of Pharmapsychology wordt GAD gekenmerkt door overmatig en ongepast piekeren en niet beperkt tot bepaalde omstandigheden. In het tweede deel van het Comprehensive Handbook of Personality and Psychopathology: Adult Psychopathology staat dat GAD vaak de 'basic' angststoornis wordt genoemd.? Dit komt gedeeltelijk door het vroege begin en de 'gateway-status' voor andere angststoornissen. Zorg lijkt te kantelen in GAD wanneer het frequent en oncontroleerbaar wordt. Degenen met GAD hebben ook meer problemen? Controleren, stoppen en voorkomen? hun zorgen.

Amerikaanse huisarts zegt dat 7,7 procent van de vrouwen en 4,6 procent van de mannen in de VS in de loop van hun leven met de aandoening zullen omgaan. Dat wil zeggen, ik ben niet de enige.

Mijn diagnose

In 2010 kreeg ik de diagnose GAD, nadat ik mijn eerste kind had gekregen. Ik bracht de tijd door in bed te liggen, hem in slaap te wiegen en te denken: dit is hoe we zullen liegen nadat de bommen vallen, nadat de apocalyps is gebeurd.

Toen mijn man de weg naar de supermarkt opliep, maakte ik me zorgen dat een dronken chauffeur hem zou vermoorden. Ik vroeg me af hoe ik zonder hem zou kunnen leven, mezelf zou verliezen in de details van het vinden van een baan en een crèche en het verzilveren van de levensverzekering. Was er een levensverzekering?

? Dat is niet normaal ,? zei mijn psychiater toen ik hem deze dingen vertelde. ? Het is overdreven. Daar moeten we je voor behandelen.?

De slopende impact van GAD

Veel artsen denken graag dat ernstige depressie en ernstige angst hand in hand gaan. Dit is niet altijd waar. Hoewel deze aandoeningen kunnen zijn wat artsen comorbide noemen of tegelijkertijd voorkomen, hoeven ze dat niet te zijn.

Ik had al een bestaande depressie (ik was een van die comorbide gevallen), maar mijn behandelde depressie verklaarde mijn aanhoudende piekeren niet.

Ik was bang dat het hoofd van mijn baby zou vallen.

Ik maakte me tijdens mijn zwangerschap zorgen over de bezorging van een ziekenhuis: dat ze mijn baby van me zouden afpakken, dat mijn baby medische procedures zou laten uitvoeren zonder mijn toestemming, dat ID kaart medische procedures laten uitvoeren zonder mijn toestemming.

Deze zorgen hielden me 's nachts wakker. Ik was constant gespannen. Mijn man moest elke nacht over mijn rug wrijven en verder dan wat ik nodig had voor normale zwangerschapspijn. Hij bracht me uren geruststellend door.

Onnodig te zeggen dat GAD net zo slopend kan zijn zonder depressie in de mix. Naast het omgaan met niet-ontwortelde zorgen zoals de mijne, kunnen mensen met GAS lichamelijke symptomen hebben, zoals trillen en een racehart. Ze hebben ook last van rusteloosheid, vermoeidheid, moeite met concentreren, prikkelbaarheid en verstoorde slaap.

Dit is allemaal logisch als je je druk maakt. Je kunt je niet focussen, je bent beknopt met de mensen om je heen en je zit helemaal gespannen. Je gaat liggen slapen en merkt dat je gedachten door je zorgen gaan.

Leven met en GAD behandelen

GAD wordt meestal op twee manieren behandeld: door psychotherapie en door medicatie. Een studie in Clinical Psychology Review suggereert ook dat cognitieve gedragstherapie een effectieve manier is om GAS te behandelen.

Een andere studie in de Journal of Clinical Psychology keek naar begeleide mindfulness-meditatie als behandeling voor GAD. Onderzoekers gebruikten een reeks van 8 weken durende groepslessen met adembewustzijn, hatha yoga en een bodyscan samen met dagelijkse geluidsopnames. Ze ontdekten dat mindfulness training minstens zo effectief was als andere? Psychosociale behandelstudies.?

Mijn ernstige geval van GAD is nu onder controle. Ik heb een aantal klinische behandelingen gehad, wat me een beetje opmerkzaamheid heeft geleerd, zoals het verbannen van negatieve gedachten. Ik probeer ze te horen in de stem van iemand die ik niet mag, en op die manier vind ik ze veel gemakkelijker te negeren.

Ik gebruik ook clonazepam (Klonopin) en aprazolam (Xanax), waarvan sommige onderzoeken aanbevelen als eerstelijnsbehandeling.

En, belangrijker nog, ik maak me niet langer zorgen dat mijn man zal sterven in een vurig auto-ongeluk. Ik benadruk niet dat ik mijn werk niet op tijd klaar heb.

Als de zorgen terugkomen, sta ik voor de deur van mijn therapeut te wachten op een update en een sleutelen. Het vereist constant werk. Ik moet blijven proberen de wolven uit de deur te bannen. Maar mijn toestand is beheersbaar. En ik leef niet langer in angst.

Met al dat gezegd, kan GAD een onheilspellende schaduw zijn, op de loer in de hoek en dreigend te materialiseren tot een echte schurk. Sommige dagen kruipt het terug in mijn leven.

En ik kan zien wanneer mijn GAD weer uit de hand loopt, omdat ik irrationele zorgen begin te ontwikkelen die ik gewoon niet kan schoppen. Ik benadruk constant de verkeerde beslissing te nemen. Als ik problemen ondervind, kan ik geen basisvragen beantwoorden over bijvoorbeeld wat ik wil eten voor het avondeten. De keuze is te veel.

In het bijzonder schrik ik gemakkelijk, wat voor buitenstaanders eenvoudig is om te observeren. In de greep van GAD kan het me uren kosten om in slaap te vallen. Dit zijn de momenten waarop mijn dierbaren extra geduldig, extra ondersteunend en extra vriendelijk zijn, terwijl ik het beest beteugeld.

De afhaalmaaltijden

GAD kan eng zijn.Het maakt het leven ronduit angstaanjagend voor degenen onder ons die ermee leven en het kan het leven erg frustrerend maken voor onze familieleden en zorgverleners. Het is moeilijk te begrijpen dat we het gewoon niet kunnen? Het laten gaan? of? laat het vallen? of? Gewoon kijken aan de positieve kant.? We hebben hulp nodig, inclusief psychiatrische interventie en mogelijk medicatie, om onze zorgen (en onze fysieke symptomen) weg te nemen.

Met de behandeling kunnen mensen met GAD een volledig, normaal leven leiden dat vrij is van de kleine verschrikkingen die ons dagelijks leven hebben geteisterd. Ik beheer het. Het kost wat sleutelen aan medicatie en therapie, maar ik ben een volledig functioneel, zorgelijk niveau-normaal persoon, ondanks mijn vroege aanvang, ernstige GAS. Hulp is mogelijk. Je hoeft alleen maar uit te reiken en het te vinden.

---

Elizabeth Broadbent kan samenwonen met drie kleine jongens, drie grote honden en een patiënte. Een personeelsschrijfster voor Scary Mommy, haar werk is verschenen in Time, Babble en vele andere parenting outlets, naast dat ze besproken zijn op? CNN? en? The Today Show.? Je kunt haar vinden op Facebook op Manische Pixie Dream Mama en op Twitter @manicpixiemama. Ze leest graag adolescentieliteratuur, maakt allerlei soorten kunst, doet onderzoek en homeschooling haar zoons.