De Cannon-Bard-emotietheorie stelt dat stimulerende gebeurtenissen gevoelens en fysieke reacties teweegbrengen die zich tegelijkertijd voordoen.
Als u bijvoorbeeld een slang ziet, kan dit zowel het gevoel van angst (een emotionele reactie) als een hartslag (een fysieke reactie) opwekken. Cannon-Bard suggereert dat deze beide reacties gelijktijdig en onafhankelijk plaatsvinden. Met andere woorden, de fysieke reactie is niet afhankelijk van de emotionele reactie en vice versa.
Cannon-Bard stelt voor dat deze beide reacties gelijktijdig in de thalamus ontstaan. Dit is een kleine hersenstructuur die verantwoordelijk is voor het ontvangen van sensorische informatie. Het relais het naar het juiste deel van de hersenen voor verwerking.
Wanneer een triggergebeurtenis optreedt, kan de thalamus signalen naar de amygdala sturen. De amygdala is verantwoordelijk voor het verwerken van sterke emoties, zoals angst, plezier of woede. Het kan ook signalen naar de hersenschors sturen, die bewuste gedachten regelt. Signalen gestuurd van de thalamus naar het autonome zenuwstelsel en skeletspieren beheersen lichamelijke reacties. Deze omvatten zweten, trillen of gespannen spieren. Soms wordt de Cannon-Bard-theorie de thalamische theorie van emotie genoemd.
De theorie werd in 1927 ontwikkeld door Walter B. Cannon en zijn afgestudeerde student, Philip Bard. Het werd opgericht als een alternatief voor de James-Lange-theorie van emotie. Deze theorie stelt dat gevoelens het resultaat zijn van fysieke reacties op een stimulerende gebeurtenis.
Lees verder om meer te weten te komen over hoe de Cannon-Bard-theorie van toepassing is op alledaagse situaties.
Cannon-Bard kan worden toegepast op elke gebeurtenis of ervaring die een emotionele reactie veroorzaakt. De emotie kan positief of negatief zijn. De hieronder beschreven scenario's laten zien hoe deze theorie wordt toegepast op situaties uit het echte leven. In al deze scenario's stelt de Cannon-Bard-theorie dat de fysieke en emotionele reacties gelijktijdig plaatsvinden, in plaats van dat de een de ander veroorzaakt.
Veel mensen vinden sollicitatiegesprekken stressvol. Stel je voor dat je morgenochtend een sollicitatiegesprek hebt voor een functie die je echt wilt. Als u aan het interview denkt, kunt u zich nerveus of bezorgd voelen. U kunt ook lichamelijke gewaarwordingen voelen, zoals trillen, gespannen spieren of een snelle hartslag, vooral tijdens het naderen van het interview.
Voor veel mensen is het verhuizen naar een nieuw huis een bron van geluk en opwinding. Stel je voor dat je net bent verhuisd naar een nieuwe woning met je partner of echtgenoot. Je nieuwe huis is groter dan het appartement waar je eerder woonde. Het heeft voldoende ruimte voor de kinderen die je samen hoopt te hebben. Terwijl je dozen uitpakt, voel je je gelukkig. Tranen goed in je ogen. Je borst is strak en het is bijna moeilijk om te ademen.
Kinderen ervaren ook fysieke en emotionele effecten als reactie op belangrijke gebeurtenissen. Een voorbeeld is de scheiding of echtscheiding van hun ouders. Stel je voor dat je 8 jaar oud bent. Je ouders hebben je net verteld dat ze uit elkaar gaan en waarschijnlijk een scheiding zullen krijgen. Je voelt je verdrietig en boos. Je maag is boos. Je denkt dat je ziek bent.
Cannon-Bard werd ontwikkeld als reactie op de James-Lange-theorie. Het werd geïntroduceerd aan het begin van de 19e eeuw en is sindsdien populair gebleven.
De James-Lange-theorie stelt dat het stimuleren van gebeurtenissen een fysieke reactie teweegbrengt. De fysieke reactie wordt dan gelabeld met een overeenkomstige emotie. Als u bijvoorbeeld een slang tegenkomt, neemt uw hartslag toe. James-Lange theorie suggereert dat de toename van de hartslag ons doet beseffen dat we bang zijn.
Cannon en Bard introduceerden een aantal belangrijke kritieken op de James-Lange-theorie. Ten eerste zijn lichamelijke gewaarwordingen en emoties niet altijd verbonden. We kunnen fysieke sensaties ervaren zonder een bepaalde emotie te voelen, en omgekeerd.
Studies hebben inderdaad aangetoond dat lichaamsbeweging en injecties met veel voorkomende stresshormonen, zoals adrenaline, fysiologische sensaties veroorzaken die niet verbonden zijn met een bepaalde emotie.
Een andere kritiek op de James-Lange-theorie is dat lichamelijke reacties geen enkele bijbehorende emotie hebben. Hartkloppingen kunnen bijvoorbeeld angst, opwinding of zelfs woede suggereren. De emoties zijn anders, maar de fysieke respons is hetzelfde.
Een meer recente theorie van emotie bevat elementen van zowel de James-Lange en Cannon-Bard theorieën.
De Schachter-Singer-theorie van emoties suggereert dat lichamelijke reacties het eerst voorkomen, maar voor verschillende gevoelens vergelijkbaar kunnen zijn. Dit wordt ook wel de twee-factortheorie genoemd. Net als James-Lange suggereert deze theorie dat fysieke gewaarwordingen moeten worden ervaren voordat ze als een bepaalde emotie kunnen worden geïdentificeerd.
Kritiek op de Schachter-Singer-theorie suggereert dat we emoties kunnen ervaren voordat we herkennen dat we aan hen denken. Als je bijvoorbeeld een slang ziet, ren je misschien zonder te denken dat de emotie die je ervaart angst is.
Een van de belangrijkste punten van kritiek op de Cannon-Bard-theorie is dat het veronderstelt dat fysieke reacties geen invloed hebben op emoties. Een groot aantal onderzoeken naar gelaatsuitdrukkingen en emoties suggereert echter anders. Talrijke studies hebben aangetoond dat deelnemers die gevraagd worden om een bepaalde gezichtsuitdrukking te maken, waarschijnlijk de emotionele reactie ervaren die verband houdt met die uitdrukking.
Een ander belangrijk punt van kritiek is dat Cannon en Bard de rol van de thalamus in emotionele processen teveel benadrukten en de rol van andere hersenstructuren onderbelichtten.
De Cannon-Bard-emotietheorie suggereert dat fysieke en emotionele reacties op stimuli onafhankelijk en tegelijkertijd worden ervaren.
Onderzoek naar emotionele processen in de hersenen is aan de gang en de theorieën blijven evolueren. Dit was een van de eerste theorieën over emoties die een neurobiologische benadering hanteerde.
Nu u de Cannon-Bard-theorie kent, kunt u deze gebruiken om zowel de emotionele reacties van uzelf als die van anderen te begrijpen.