Moet ik anderen over mijn psoriasis vertellen?

Iemand vertellen - hoe dicht je ook bij hem bent - het kan moeilijk zijn om psoriasis te krijgen. In feite kunnen ze het opmerken en iets zeggen voordat je de kans krijgt om het ter sprake te brengen.

Hoe dan ook, het krijgen van de boost of confidence die je nodig hebt om over psoriasis te praten en spreken, kan een uitdaging zijn, maar het kan ook de moeite waard zijn. Heb je bewijs nodig? Kijk eens hoe sommigen van uw mede-psoriasisgenoten hun mond open doen.

Ik vertel mensen zonder aarzelen omdat het gênante situaties vermijdt. Bijvoorbeeld, een keer liet ik mijn haar in een kapsalon wassen. De schoonheidsspecialiste snakte naar adem, stopte mijn haar te wassen en stapte toen weg. Ik wist meteen wat het probleem was. Ik legde uit dat ik hoofdhuid psoriasis had en dat het niet besmettelijk was. Vanaf die tijd informeer ik altijd mijn schoonheidsspecialiste en iemand anders die een negatieve reactie kan hebben.

Debra Sullivan, PhD, MSN, RN, CNE, COI

De lepel-theorie was de beste manier? Je begint met 12 lepels. De lepels vertegenwoordigen je energie, wat je voor die dag kunt doen. Wanneer u [psoriasis] aan iemand uitlegt, haal de lepels eruit. Vertel ze dat ze hun dag moeten doorlopen, en dat je hen zult laten zien hoe dat in je lichaam werkt. Dus begin [met de] ochtendroutine. Ga uit bed, één lepel weg. Ga je douchen, is er nog een lepel weg? De meeste mensen met auto-immuunziekten raken op terwijl ze op hun werk zitten, waardoor ze niet volledig kunnen functioneren.

Mandie Davis, levend met psoriasis

Niets om je voor te schamen. Ik heb er jaren mee gewerkt totdat ik er op een dag in het ziekenhuis was beland. Je eerste stap is om een ​​dermatoloog te krijgen! Psoriasis heeft nog geen genezing, maar je hoeft er niet onder te lijden of er gewoon mee om te gaan. Je hebt zoveel opties.

Stephanie Sandlin, levend met psoriasis

Ik ben nu 85 en ik heb geen gelegenheid gehad om met iemand te delen, omdat ik besloten heb om dit privé te doen. Maar nu zou ik geïnteresseerd zijn om alles te horen en te leren dat nuttig zou zijn om de stijfheid en pijn te verzachten.

Ruth V., levend met artritis psoriatica

De zomer ging ik in mijn junior jaar van de middelbare school, ik ging met een paar vrienden naar het strand. Mijn huid was op dat moment behoorlijk vlekkerig, maar ik had er naar uitgekeken om te ontspannen in de zon en de meisjes in te halen. Maar een ongelooflijk vrolijke vrouw verpestte mijn dag door naar boven te marcheren om te vragen of ik de waterpokken had of? Iets anders dat besmettelijk is.?
Voordat ik het kon uitleggen, gaf ze me een ongelooflijk luide lezing over hoe onverantwoordelijk ik was, waardoor iedereen om me heen gevaar liep om mijn ziekte te krijgen - vooral haar dierbare kinderen.
Ik was toen minder comfortabel in mijn vel, terwijl ik leerde hoe met de ziekte om te gaan. Dus in plaats van het oor dat ik in mijn hoofd herhaal over wat ik zou hebben gezegd, kreeg ze een gefluisterd antwoord van: eh, ik heb psoriasis? en ik slinger mijn 5'7 "slungelige lijst in mijn strandstoel om me te verbergen voor iedereen die naar onze uitwisseling staart. Terugkijkend, ik weet dat het waarschijnlijk niet zo luidruchtig was in een gesprek, en ik weet zeker dat niet zoveel mensen het leuk vonden om te staren Maar ik vond het te beschamend om het op dat moment op te merken.
Ik word herinnerd aan die ontmoeting wanneer ik mijn badpak aantrek. Zelfs als mijn huid in goede vorm is, denk ik nog steeds na over hoe ze me heeft laten voelen. Het maakte me uiteindelijk een sterker persoon, maar ik kan me heel goed herinneren dat ik me ongelooflijk zelfbewust en met afschuw vervuld voelde.

Joni, levend met psoriasis en blogger van Just a Girl with Spots

Veel mensen hebben het, maar niet veel mensen praten erover. Het is vernederend. Het kan als een oppervlakkig iets voelen om over te klagen. (Het kan nog erger zijn, juist? Het zit gewoon op mijn huid.) En het is moeilijk om mede-psoriasispatiënten te ontmoeten. (De meesten van ons doen tenslotte ons best om ervoor te zorgen dat niemand anders kan zeggen dat we het hebben!)

Sarah, levend met psoriasis en blogger van Psoriasis Psucks