Omstander effect wat het is en hoe het te voorkomen

Hoe het toeschouwer-effect eruit ziet

Iets na 3 uur op 13 maart 1964, Catherine? Kitty? Genovese parkeerde haar auto en liep naar haar appartement in Queens, New York, nadat ze haar diensttijd als barmanager had beëindigd.

Seriemoordenaar Winston Moseley wilde die avond iemand het slachtoffer worden. Genovese werd zijn doelwit. Toen hij haar volgde, rende ze weg.

Toen Moseley haar bereikte en haar met een jachtmes begon te steken, schreeuwde Genovese: 'Oh mijn god, hij heeft me neergestoken! Help me! Help me!?

Toen de lichten in de omliggende appartementen opklonken en een man zijn raam riep, rende de aanvaller en verborg zich in de schaduw. Maar er kwam niemand om te helpen. Dus Moseley keerde terug en eindigde met steken, en beroofde en verkrachtte Genovese. Ze bleef huilen om hulp. De aanval duurde ongeveer 30 minuten. Maar liefst 38 mensen hebben mogelijk de moord op Genovese meegemaakt. Niet één stapte naar buiten om haar te helpen.

Het omstandereffect begrijpen

Er was een wijdverbreide publieke veroordeling van de getuigen die niet naar de hulp van Kitty Genovese kwamen. Het incident gaf ook aanleiding tot een heel gebied van psychologisch onderzoek om te bepalen waarom sommige omstanders helpen en waarom anderen dat niet doen.

De gerelateerde termen? Bystander effect? en? diffusie van verantwoordelijkheid? werden bedacht door sociaal psychologen als resultaat van dit onderzoek.

Het effect van de toeschouwer beschrijft situaties waarin een groep omstanders getuige is van schade aangericht worden, maar niets doen om de schadelijke activiteit te helpen of te stoppen.

Volgens het Amerikaanse ministerie van Justitie is een omstander aanwezig bij 70 procent van de aanrandingen en 52 procent van de overvallen. Het percentage mensen dat een slachtoffer helpt varieert sterk, door het type misdrijf, de omgeving en andere belangrijke variabelen.

Het omstandereffect kan optreden bij vele soorten gewelddadige en niet-gewelddadige misdaden. Het omvat gedrag zoals pesten, cyberpesten of dronken rijden, en maatschappelijke problemen zoals schade aan eigendommen of het milieu.

Inzicht in de diffusie van verantwoordelijkheid

Als getuigen van een incident zich in een groep bevinden, gaan ze ervan uit dat anderen actie zullen ondernemen. Hoe meer getuigen er zijn, hoe minder waarschijnlijk het is dat iemand zal handelen. Individuele verantwoordelijkheid wordt groepsverantwoordelijkheid.

In een bekend onderzoek ontdekten onderzoekers dat, wanneer omstanders alleen waren, 75 procent hielp toen ze dachten dat iemand in de problemen zat. Toen een groep van zes mensen bij elkaar waren, hielp slechts 31 procent.

Deel uitmaken van een groep vermindert vaak iemands gevoel van persoonlijke verantwoordelijkheid. In plaats daarvan is er een gevoel van anonimiteit. In deze staat zullen mensen eerder dingen doen die ze nooit individueel zouden doen. Deze deïndividuatie, of vermeend verlies van individualiteit, wordt vaak geassocieerd met maffia-acties of beruchte slachtpartijen.

Getuigen van de moord op Kitty Genovese gaven excuses als, "Ik wilde niet meedoen ,? en? Ik dacht dat het gewoon een minnaarsruzie was.?

Veel voorkomende redenen om een ​​slachtoffer niet te helpen zijn:

• vrees dat het persoonlijke risico op schade te groot is
• het gevoel hebben dat iemand niet de kracht of andere eigenschappen heeft die nodig zijn om te kunnen helpen
• ervan uitgaande dat anderen beter gekwalificeerd zijn om te helpen
• de reacties van andere getuigen bekijken en aannemen dat de situatie niet zo ernstig is als je aanvankelijk dacht, omdat ze niet gealarmeerd lijken
• angst om het doelwit te worden van agressie of pesten

U zult eerder handelen als het voor u duidelijk is dat het slachtoffer hulp nodig heeft. Sommige getuigen van de moord op Kitty Genovese konden bijvoorbeeld de aanvallen niet goed zien en waren niet zeker of ze echt gewond raakte.

U kunt ook meer geneigd zijn om te helpen als u:

• ken het slachtoffer
• hebben training in persoonlijke verdediging
• een medische opleiding of ervaring hebben
• het slachtoffer zijn geweest, vooral als de dader werd betrapt en verantwoordelijk werd gehouden
• denk dat de persoon hulp verdient

Wat je kunt doen

We hebben allemaal het vermogen om het effect van de omstander te overwinnen. Maak op de grotere foto kennis met je buren en houd ze in de gaten voor hun welzijn. Spreek met een collega die verontrust lijkt of overstuur is. Luister en leer de verhalen van mensen.

Persoonlijk kun je oefenen met het reiken naar anderen in nood. Word een vrijwilliger. Stel een voorbeeld voor uw familie en vrienden.

Uiteindelijk, door anderen te helpen, profiteert u ook. Wanneer je goede dingen voor anderen doet, activeert het het deel van je hersenen dat verantwoordelijk is voor je beloningssysteem en wordt de activiteit verminderd in de gebieden in je hersenen die zijn verbonden met stress.

Blijf lezen: hoe pesten op scholen te stoppen "