Alles wat u moet weten over wanneer u een uitstrijkje Test moet krijgen

Uitstrijkje

Een uitstrijkje, ook wel uitstrijkje of uitstrijkje genoemd, test op abnormale cellen in de baarmoederhals van een vrouw. Pap uitstrijkjes kunnen ook infecties en ontsteking van de vagina identificeren. Ze worden voornamelijk gebruikt voor screening op baarmoederhalskanker.

Gedurende vele decennia was baarmoederhalskanker de belangrijkste oorzaak van sterfgevallen door kanker voor vrouwen in de Verenigde Staten. De incidentie van baarmoederhalskanker is met 60 procent gedaald sinds Pap-tests beschikbaar kwamen in de jaren 1950.

Wanneer baarmoederhalskanker vroeg wordt gevonden, is de kans veel groter dat het kan worden genezen. Deskundigen hebben een schema opgesteld voor wanneer en hoe vaak vrouwen een Pap-test moeten ondergaan.

Wanneer een Pap-uitstrijkje hebben

Het schema voor Pap-tests is afhankelijk van de risicofactoren van elke vrouw. Hieronder volgen de aanbevelingen van het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services, Office on Women's Health voor vrouwen zonder bekende risico's.

Leeftijd	Pap-uitstrijkrequentie
<21 jaar oud, niet seksueel actief, en geen bekend risico	niet nodig
<21 jaar oud en seksueel actief	om de 3 jaar
21-29	om de 3 jaar
30-65	om de 3 jaar; kan tot elke 5 jaar worden verhoogd als uw uitstrijkje en een HPV-test negatief zijn
65 en ouder	praat met uw arts; u hebt misschien geen uitstrijkjes meer nodig

Wat als ik een hysterectomie heb gehad?

Vraag uw arts of u Pap-tests moet blijven uitvoeren. Meestal kunnen Pap-tests worden gestopt als uw baarmoederhals tijdens uw baarmoederverwijdering is verwijderd en u drie opeenvolgende jaren negatieve Pap-tests hebt gehad.

Voorbereiding op de Pap-test

Om de nauwkeurigheid van uw Pap-test te verhogen, zijn er verschillende dingen die u 48 uur voor de test moet vermijden:

• seks hebben
• douchen
• tampons gebruiken
• gebruik van vaginale smeermiddelen of medicijnen
• met vaginale sprays of poeders

Je moet ook geen Pap-test doen als je aan je menstruatie bent.

V & A: uitstrijkjes en zwangerschap

Q:

Heb ik een uitstrijkje nodig tijdens de zwangerschap? Is het veilig om er een te kopen?

EEN:

Als u de Pap-test moet doen en u zwanger bent, kunt u tot 24 weken zwanger worden. Na de zesde maand en tot 12 weken na de geboorte, zou u geen uitstrijkje moeten hebben. Tijdens de laatste drie maanden van je zwangerschap kan een Pap-test ongemakkelijk zijn. Na de geboorte kunt u onbetrouwbare resultaten krijgen vanwege onvoldoende of ontstekingscellen die na de geboorte aanwezig zijn.

Debra Sullivan, PhD, MSN, RN, CNE, COIAnswers vertegenwoordigen de mening van onze medische experts. Alle inhoud is strikt informatief en mag niet worden beschouwd als medisch advies.

Wat gebeurt er tijdens een uitstrijkje?

Als je een Pap-test hebt, wordt je gevraagd om met je knieën op de onderzoekstafel te gaan liggen. Je plaatst je voeten in stijgbeugels aan elke kant van de tafel. U moet uw onderkant naar het einde van de tabel schuiven.

Uw arts zal een metalen of plastic speculum in uw vagina plaatsen om het open te houden. Ze zullen dan een staafje gebruiken om een ​​deel van de cellen en slijm op je baarmoederhals voorzichtig af te schrapen.

De meeste vrouwen ervaren tijdens de test geen pijn, maar kunnen een lichte drukkend gevoel krijgen.

Uw arts zal uw monsters naar een laboratorium sturen voor evaluatie onder een microscoop. Wanneer het door uw arts wordt besteld, zal het laboratorium ook controleren op humaan papillomavirus (HPV). HPV-tests worden gebruikt voor vrouwen van 21 jaar en ouder die abnormale uitstrijkjes hebben gehad en voor vrouwen van 30 jaar en ouder.

Meer informatie: Veelvoorkomende soorten humaan papillomavirus (HPV) "

Pap testresultaten

Tussen 15 procent en 30 procent van de Pap-tests komen terug met vals-negatieve resultaten. Valse positieven komen ook voor, maar komen minder vaak voor.

Normaal of negatief

De meeste Pap-testresultaten komen terug zoals normaal. Dit betekent dat u een duidelijk overzicht hebt gekregen en dat u het aanbevolen schema voor toekomstige tests moet blijven volgen. U kunt deze resultaten horen als een? Negatief? test. Dat betekent dat je negatief hebt getest op afwijkingen.

onbevredigend

Soms komen Pap-testresultaten terug als onvoldoende. Dit is niet per se reden voor alarm. Het kan verschillende dingen betekenen, waaronder:

• er werden niet voldoende cervicale cellen verzameld om een ​​nauwkeurige test uit te voeren
• cellen konden niet worden beoordeeld vanwege bloed of slijm
• er is een fout opgetreden bij het beheren van de test

Als uw resultaten onbevredigend zijn, kan uw arts de test wellicht meteen herhalen of eerder terugkeren dan het normale herhalingsonderzoek.

Abnormaal

Als u weet dat uw Pap-testresultaten abnormaal zijn, betekent dit niet per se dat u baarmoederhalskanker heeft.In plaats daarvan betekent dit dat sommige cellen anders waren dan andere cellen. Abnormale resultaten vallen meestal in twee categorieën:

• Laagwaardige veranderingen in uw cervicale cellen betekenen vaak dat u HPV hebt.
• Hoogwaardige veranderingen kunnen erop wijzen dat u een HPV-infectie langere tijd hebt gehad. Ze kunnen ook voorstadium van kanker of kanker zijn.

Baarmoederhalskanker

Wanneer er veranderingen optreden in de celstructuur van uw baarmoederhals, die het onderste deel van de baarmoeder vormt dat aansluit op uw vagina, worden ze als precancerous beschouwd. Deze precancers kunnen meestal worden verwijderd in het kantoor van uw arts met behulp van vloeibare stikstof, een elektrische stroom of een laserstraal.

Bij een klein percentage van de vrouwen zullen deze precancers snel of in grote aantallen gaan groeien en kankerachtige tumoren vormen. Onbehandeld kan de kanker zich verspreiden naar andere delen van het lichaam.

Bijna alle gevallen van baarmoederhalskanker worden veroorzaakt door verschillende soorten HPV. HPV wordt overgedragen via vaginale, orale of anale seks.

HPV-infectie is heel gebruikelijk. Naar schatting is de kans op HPV op een bepaald moment in het leven, als je ten minste één sekspartner hebt, meer dan 84 procent voor vrouwen en 91 procent voor mannen. U kunt besmet zijn als u slechts één sekspartner heeft gehad. En je kunt de infectie jarenlang hebben zonder het te weten.

Hoewel er geen behandeling bestaat voor infecties met de typen HPV die baarmoederhalskanker veroorzaken, gaan ze meestal vanzelf weg, binnen een of twee jaar.

Incidentie en mortaliteit van baarmoederhalskanker in de Verenigde Staten

symptomen

Veel vrouwen hebben geen symptomen van baarmoederhalskanker, met name pijn, totdat het in een verder gevorderd stadium is gekomen. Veel voorkomende symptomen zijn:

• vaginale bloeding als je niet in je menstruatie bent
• zware periodes
• ongewone vaginale afscheiding, soms met een vieze geur
• pijnlijke seks
• bekken- of rugpijn
• pijn bij het urineren

Meer informatie: Humaan papillomavirus (HPV) en baarmoederhalskanker "

Risicofactoren voor baarmoederhalskanker

U loopt een groter risico om baarmoederhalskanker te krijgen en moet mogelijk vaker worden gescreend als:

• je rookt
• je bent besmet met HIV
• je immuunsysteem is aangetast
• je moeder of zus is gediagnosticeerd met baarmoederhalskanker
• je moeder nam het synthetische oestrogeen diethylstilbestrol (DES) terwijl hij zwanger was van jou
• u was eerder gediagnosticeerd met prekanker of kanker van de baarmoederhals
• jij of je partner had meerdere seksuele partners
• je begon al op jonge leeftijd met seks

vooruitzicht

Pap-tests redden levens. Verminder uw risico op het krijgen van baarmoederhalskanker en verbeter uw kansen op het verslaan van baarmoederhalskanker als u dit zou moeten krijgen, door de richtlijnen voor screening te volgen.

Praat met uw arts over hoe vaak u een uitstrijkje moet krijgen en laat hem weten of uw gezondheidsgeschiedenis is veranderd. Dat geldt ook als u bent veranderd van seksuele partners of als iemand in uw familie is gediagnosticeerd met baarmoederhalskanker.

Belangrijke tests voor vrouwen

Naast Pap-uitstrijkjes zijn er nog andere tests die belangrijk zijn voor vrouwen.

Test / Screening	Leeftijden 21 tot 39	40 tot 49	50-65	65 en ouder
Pap test	eerste test op 21-jarige leeftijd, daarna om de 3 jaar testen	om de 3 jaar; elke 5 jaar als u ook een HPV-test hebt	om de 3 jaar; elke 5 jaar als u ook een HPV-test hebt	praat met uw arts; als u een laag risico heeft, kunt u mogelijk stoppen met testen
borstonderzoek	maandelijkse zelf-examen na de leeftijd van 20	jaarlijks door een arts; maandelijkse zelf-examen	jaarlijks door een arts; maandelijkse zelf-examen	jaarlijks door een arts; maandelijkse zelf-examen
mammogram	overleg met uw arts	om de 2 jaar	jaar-	65-74: jaarlijks; 75 jaar en ouder: overleg met uw arts
botmineraaldichtheidstest	overleg met uw arts	overleg met uw arts	overleg met uw arts	ten minste één test om als basis te dienen
colonoscopie	overleg met uw arts	overleg met uw arts	eerste test bij 50, dan elke 10 jaar	om de 10 jaar

Bronnen: Office of Women's Health en Cleveland Clinic Health Guidelines for Women

Uw arts kan aanvullende tests of andere tijdschema's aanbevelen, afhankelijk van uw gezondheidsgeschiedenis. Volg altijd de aanbevelingen van uw arts op, omdat deze het best bekend zijn met uw gezondheidsbehoeften.