Het verschil tussen Lupus en RA

Wat zijn lupus en RA?

Lupus en reumatoïde artritis (RA) zijn beide auto-immuunziekten. In feite zijn de twee ziekten soms verward omdat ze veel symptomen delen.

Auto-immuunziekte treedt op wanneer uw immuunsysteem cellen in uw lichaam aanvalt, ontsteking veroorzaakt en gezond weefsel beschadigt. Wetenschappers zijn niet zeker van alle triggers van auto-immuunziekten, maar ze kunnen in families terechtkomen.

Vrouwen lopen een groter risico op een auto-immuunziekte dan mannen. Afro-Amerikaanse, Indiaanse en Spaanse vrouwen lopen een nog groter risico volgens de National Institutes of Health.

Hoe zijn lupus en RA vergelijkbaar?

De meest voor de hand liggende overeenkomst tussen RA en lupus is gewrichtspijn. Gezamenlijke zwelling is een ander veel voorkomend symptoom, hoewel de niveaus van ontsteking kunnen variëren. Beide ziekten kunnen ertoe leiden dat uw gewrichten warm en zacht worden, maar dit is meer uitgesproken bij RA.

Lupus en RA beïnvloeden ook je energieniveau. Als u een ziekte heeft, kunt u een constante vermoeidheid of zwakte voelen. Periodieke koorts is een ander symptoom van zowel lupus als RA, maar komt vaker voor bij lupus.

Beide ziekten komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

Hoe verschillen lupus en RA van elkaar?

Er zijn veel verschillen tussen lupus en RA. Lupus kan bijvoorbeeld uw gewrichten aantasten, maar het is waarschijnlijker dat het uw inwendige organen en uw huid beïnvloedt dan RA. Lupus kan ook levensbedreigende complicaties veroorzaken. Deze kunnen onder meer nierfalen, stollingsproblemen of toevallen zijn, die geen symptomen van RA zijn.

RA, daarentegen, valt vooral je gewrichten aan. Het beïnvloedt de vingers, polsen, knieën en enkels. RA kan ook gewrichten vervormen, terwijl lupus dat meestal niet doet. RA kan in sommige gevallen ook in verband worden gebracht met ontsteking in de longen en rond het hart. Met de huidige beschikbare therapieën is dit echter minder gebruikelijk dan in het verleden.

Lees hier meer over de complicaties van RA. "

Pijn geassocieerd met RA is meestal erger in de ochtend en wordt meestal beter naarmate de dag vordert. Maar de gewrichtspijn veroorzaakt door lupus is constant gedurende de dag en kan migreren.

Waarom de ziekten verward kunnen worden

Omdat deze twee ziekten enkele gemeenschappelijke kenmerken gemeen hebben, kunnen mensen een verkeerde diagnose krijgen van RA wanneer ze daadwerkelijk lupus hebben, of omgekeerd, in de vroege stadia van beide ziekten.

Als RA eenmaal gevorderd is, kunnen artsen het vertellen, omdat de ziekte boterosie en misvorming kan veroorzaken als geen geschikte therapie wordt gegeven. Lupus veroorzaakt echter zelden bot-erosies.

In de vroege stadia van RA of lupus kunnen artsen meestal een diagnose stellen door naar uw symptomen te kijken. Lupus beïnvloedt bijvoorbeeld vaak de nier, veroorzaakt bloedarmoede of leidt tot gewichtsveranderingen. Een arts kan een bloedpaneel bestellen om de gezondheid van uw organen te controleren en om te kijken of iets anders de symptomen kan veroorzaken.

Diagnosecriteria

Zowel lupus als reumatoïde artritis kunnen moeilijk te diagnosticeren zijn. Dit geldt vooral vroeg in beide ziektes wanneer er weinig symptomen zijn.

Om de diagnose lupus te krijgen, moet u aan minstens vier van de 11 criteria voldoen. De diagnostische criteria zijn:

  • malar uitslag: uitslag, ook bekend als de vlinderuitslag, die op de wangen en neus verschijnt
  • discoïde lupus: rode vlekken op de huid
  • lichtgevoeligheid: een huiduitslag ontwikkelen wanneer u wordt blootgesteld aan zonlicht
  • artritis: artritis die geen erosie van de botten veroorzaakt
  • hart- en longveranderingen: ontsteking van de voering van het hart of de longen
  • neurologische symptomen: epileptische aanval of psychose
  • Niersymptomen: eiwit of cellulaire afgietsels in de urine
  • Bloedaandoeningen: bloedarmoede, laag aantal witte bloedcellen of laag aantal bloedplaatjes
  • immunologische aandoening: antilichamen tegen dubbelstrengig DNA, Sm of cardiolipine
  • aanwezigheid van antinucleaire antilichamen, of ANA

Om de diagnose RA te stellen, moet u ten minste zes punten behalen op de schaal van de RA-classificaties. De schaal is:

  • symptomen die van invloed zijn op ten minste een of meer gewrichten (maximaal vijf punten)
  • positief testen op reumafactor of anticitrullinated eiwitantilichaam in uw bloed (tot drie punten)
  • positieve C-reactieve proteïne (CRP) of erytrocyten sedimentatietesten (één punt)
  • symptomen langer dan zes weken (één punt)

comorbiditeit

Comorbiditeit verwijst naar het hebben van meer dan één ziekte op hetzelfde moment. Dit wordt ook wel overlapziekte genoemd. Mensen met lupus en mensen met RA kunnen symptomen van andere aandoeningen hebben. Het is ook mogelijk dat mensen symptomen van RA en lupus hebben.

Er is geen limiet aan het aantal chronische aandoeningen dat je kunt hebben, en er is geen tijdslimiet voor wanneer je een nieuwe chronische aandoening kunt krijgen.

Ziekten die vaak overlappen met lupus zijn:

  • sclerodermie
  • gemengde bindweefselziekte
  • Sjögren
  • polymyositis-dermatomyositis
  • auto-immune schildklier

Ziekten die vaak overlappen met RA zijn:

  • Sjögren
  • auto-immune schildklier

Behandelingsverschillen

Er is geen genezing voor lupus, maar behandeling kan u helpen uw symptomen te beheersen. Veel mensen met lupus nemen corticosteroïden en andere geneesmiddelen op recept om gewrichtsontsteking en pijn te behandelen. Anderen hebben mogelijk medicijnen nodig om huiduitslag, hartaandoeningen of nierproblemen te behandelen. Soms werkt een combinatie van verschillende medicijnen het beste.

Mensen met reumatoïde artritis kunnen cortisone-opnames krijgen om de ontsteking onder controle te houden. Soms hebben patiënten later in hun leven een knie- of heupprothese nodig omdat het gewricht te vervormd raakt. Er zijn veel medicijnen beschikbaar om de symptomen onder controle te houden en gewrichtsschade te voorkomen.

Wat je kunt verwachten

Mensen met zowel lupus als RA moeten een langetermijnplan maken met hun artsen. Dit plan bevat manieren om de ontsteking en pijn onder controle te houden. Het helpt u ook om de complicaties van lupus en RA te minimaliseren.

Langdurige complicaties van lupus omvatten hart- en nierschade. Lupus-patiënten lijden vaak aan afwijkingen van het bloed, waaronder bloedarmoede en ontsteking van de bloedvaten. Zonder behandeling kunnen al deze het weefsel beschadigen.

Complicaties van onbehandelde RA omvatten permanente gewrichtsmisvorming.