De luis (meervoud: luizen) is een parasiet die zich hecht aan mensenhaar en zich voedt met menselijk bloed. De meest voorkomende vorm van luizen is hoofdluis. Een besmetting met hoofdluizen is medisch bekend als Pediculosis-capitis. De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) schatten dat tot 12 miljoen luizenplagen elk jaar voorkomen in de Verenigde Staten.
Vrouwelijke volwassen luizen kunnen elke dag maximaal zes eieren leggen. Eieren worden recht op de haarschacht gelegd. Degenen die minder dan zes millimeter van de hoofdhuid zijn, komen het meest waarschijnlijk uit. De eieren worden hoofdzakelijk op het haar gekleefd door secreties van de vrouwelijke Luis.
De eieren duren ongeveer een week om uit te komen, waardoor een nimf ontstaat. De nimfen gaan vervolgens door drie opeenvolgende groeispurts. Tijdens deze spurts vervellen ze totdat ze de volwassen grootte bereiken.
Volwassen luizen hebben ongeveer de grootte van een sesamzaad en kunnen heel moeilijk te zien zijn, omdat ze elke kleur kunnen hebben, van wit tot bruin tot bruin.
Luizen voeden zich gewoonlijk vier tot vijf keer per dag met bloed. Ze gebruiken hun monddelen om in de huid te bijten en scheiden een stof af die de klontering tegenhoudt.
Hoewel het belangrijk is om op te merken dat luizenplagen bij iedereen kunnen voorkomen, lopen sommige mensen een groter risico om in contact te komen met luizen.
Meer informatie: Hoe zien luizen eruit? "
Veel voorkomende luizen bevatten hoofdluizen, lichaamspluizen en schaamluis.
Hoofdluizen zijn obligate parasieten. Dit betekent dat ze niet kunnen overleven zonder een menselijke gastheer. Deze soort kan alleen leven op menselijke gastheren, dus je kunt ze niet krijgen van je hond, kat, cavia of een ander soort harig huisdier dat je hebt.
Luizen hebben geen vleugels, dus ze kunnen niet vliegen. Ze hebben zes poten met klauwen aan de uiteinden - zo hechten ze zich aan haar.
Hoofdluizen kunnen zich overal op de hoofdhuid nestelen, maar ze worden vaak aangetroffen op haren aan de achterkant van de nek en rond de oren, waar het het warmst is.
Lichaamsluizen verschillen enigszins van hoofdluis omdat ze hun eieren op kleding leggen in plaats van op het lichaam. Lichaamsluizen leven ook in kleding en komen alleen op het lichaam om zich te voeden. Lichaamsluizen kunnen een aantal ziektes dragen, zoals:
Luizen zijn de enige soort luizen waarvan bekend is dat ze ziekten verspreiden.
Schaamluis is een luizenoort met grote voorpoten, waardoor ze lijken op krabben onder een microscoop. Ze zijn het kleinste type luizen. Schaamluizen worden bijnaam? Krabben? en worden meestal doorgegeven van de ene persoon naar de andere tijdens seksuele activiteit. Ze leven in het haar van het genitale gebied van hun gastheer en kunnen jeuk veroorzaken.
Lice-plagen kunnen iedereen overkomen, maar ze zijn een specifieke zorg voor kinderen in de schoolgaande leeftijd. Het is belangrijk om te benadrukken dat slechte hygiëne - zoals overgeslagen baden of douches of andere hygiënekwesties - meestal niet de oorzaak van hoofdluis is.
Kinderen die in overvolle omstandigheden leven, hebben mogelijk meer problemen met hoofdluis. Dit komt alleen omdat ze dicht bij elkaar wonen en in hetzelfde bed kunnen slapen. Er zijn slechts twee manieren waarop hoofdluizen zich van persoon tot persoon kunnen verspreiden. De ene is door rechtstreeks rechtstreeks contact, zoals wanneer kinderen knuffelen of hun hoofd bij elkaar houden om naar hetzelfde boek te kijken. De andere manier is door hoeden, petten, haarbanden, sjaals of een ander persoonlijk item zoals kammen of borstels te delen.
Luizen worden verspreid door luizen die leven op ongewassen kleding. In tegenstelling tot andere soorten luizen, kan de verspreiding van luizen eenvoudig worden voorkomen. Kleding moet na het dragen vaak worden gewassen en u moet vermijden kleding met anderen te delen.
Schaamluizen (? Krabben?) Zijn verspreid door seksuele activiteit. Kinderen die pubica krijgen, kunnen het slachtoffer zijn van seksueel misbruik.
Er zijn een aantal behandelingen die hoofdluizen effectief kunnen verwijderen. Deze omvatten over-the-counter-producten, natuurlijke remedies en voorgeschreven medicijnen. Het is echter belangrijk op te merken dat er geen natuurlijke of alternatieve producten zijn die door de CDC worden aanbevolen voor de behandeling van luizen.
Het wegwerken van luizen omvat volledig drie stappen. Het maakt niet uit wat voor soort luizen je hebt, het behandelingsproces is in wezen hetzelfde:
Het meest voorkomende behandelingsproduct voor luizen omvat pediculicideshampoo. Na het aanbrengen van deze behandeling op het getroffen gebied, mag het haar maximaal twee dagen worden gewassen.
U kunt een speciale kam genaamd? Nit comb gebruiken? om voorzichtig de eieren te verwijderen die zich aan de haarschacht hebben vastgemaakt.
U moet alle delen van uw huis waar mogelijk haren zijn gevallen grondig stofzuigen. Alle beddengoed of kleding die aan de luizen is blootgesteld, moet in de wasmachine worden gewassen in warm water.
Misschien wilt u het gebruik van luizen medicijnen voor uzelf of uw kleine kinderen vermijden. Sommige natuurlijke producten beloven dezelfde resultaten als pediculiciden. Echter, deze? Holistische? producten worden niet gereguleerd door de Food and Drug Administration. Een natuurlijk product dat niet is gereguleerd, kan zijn eigen risico's met zich meebrengen, vooral bij kleine kinderen. Het is ook belangrijk om te onthouden dat deze producten mogelijk niet zo effectief zijn als beloofd. Sommige studies hebben aangetoond dat etherische oliën een rol kunnen spelen bij de behandeling van luizen. Als u luizen heeft, kunt u verlichting vinden met de volgende oliën:
Luizen lijken weerstand te bieden aan sommige veel gebruikte producten. De Amerikaanse Raad voor Wetenschap en Gezondheid meldt dat in bepaalde delen van de Verenigde Staten traditionele behandelingsproducten voor luizen niet meer zo effectief zijn in het verwijderen van plagen.Er zijn al producten op de markt, zoals die met ivermectine, die deze zogenaamde 'superluizen' behandelen.? Deze sterkere producten vereisen een doktersrecept.
Er is geen bewezen product of methode die de verspreiding van luizen volledig zal elimineren, maar er zijn wel maatregelen die u kunt nemen om uw kansen op het krijgen van luizen te verkleinen. Vermijd zoveel mogelijk rechtstreeks contact met andere mensen. Deel nooit producten voor persoonlijke hygiëne, vooral kammen of borstels. Probeer je hotspots te vermijden? zoals gedeelde kleedruimten, kledinghaken en kasten op openbare plaatsen. Vertel uw schoolgaande kinderen over luizen en de stappen die ze kunnen nemen om het risico op contracturen te minimaliseren.
Af en toe zal een allergie voor luizen van luizen leiden tot uitslag en extra ongemak bij de getroffen persoon. Continu krabben van een gebied (om jeuk te verlichten) kan leiden tot het doorbreken van de huidbarrière en vervolgens tot een infectie in dat gebied. In zeldzame gevallen kunnen luizen die op wimpers leven, leiden tot oogontsteking en pinkeye. Soms kan het hele idee van luizen leiden tot stress en slapeloze nachten voor kinderen en ouders.
Als luizeneieren niet goed worden vernietigd tijdens de eerste behandeling, of als u herhaald contact hebt gehad met een persoon die de besmetting van de luizen niet volledig heeft behandeld, kunt u last krijgen van herhaalde infestaties. Als dit gebeurt, moet u de volledige behandeling zeven dagen na uw eerste behandelingsdatum herhalen.
Onthoud dat het krijgen van luizen geen reflectie is op de persoonlijke hygiëne van een persoon. Het behandelen van luizen is over het algemeen nooit een aangename ervaring, het is redelijk eenvoudig. Je leven zal waarschijnlijk snel weer luizenvrij zijn.