tracheomalacie

Overzicht

Tracheomalacie is een zeldzame aandoening die meestal bij de geboorte aanwezig is. Typisch, de muren in uw luchtpijp zijn rigide. Bij tracheomalacia ontwikkelt het kraakbeen van de luchtpijp zich niet goed in utero, waardoor ze zwak en slap worden. De verzwakte muren zullen waarschijnlijk instorten en een obstructie van de luchtweg veroorzaken. Dit leidt tot ademhalingsproblemen.

Het is mogelijk om de aandoening later in het leven te krijgen. Dit gebeurt meestal als iemand lang is geïntubeerd of terugkerende ontsteking of infectie van de luchtpijp heeft gehad.

Tracheomalacie bij zuigelingen en pasgeborenen

Tracheomalacie wordt vaak gedetecteerd bij baby's in de leeftijd van 4 tot 8 weken. Vaak is de baby geboren met de aandoening, maar pas als ze voldoende lucht inademen om piepende ademhaling te veroorzaken, wordt de aandoening opgemerkt.

Soms is de aandoening niet schadelijk en veel kinderen ontgroeien het. Andere keren kan de aandoening ernstige en aanhoudende problemen met hoesten, piepende ademhaling, apneu en longontsteking veroorzaken.

Wat zijn de symptomen?

De meest voorkomende symptomen van tracheomalacie zijn:

• piepende ademhaling die niet verbetert met bronchodilatortherapie
• ongebruikelijke geluiden bij het ademen
• ademhalingsmoeilijkheden die verergeren door activiteit of wanneer de persoon verkouden is
• hoge ademhaling
• normale vitale functies ondanks zichtbare ademhalingsproblemen
• terugkerende pneumonie
• aanhoudende hoest
• tijdelijke stopzetting van de ademhaling, met name tijdens de slaap (apnoe)

Wat zijn de oorzaken?

Tracheomalacie is op elke leeftijd uiterst zeldzaam, maar wordt meestal veroorzaakt door een misvorming van de wand van de luchtpijp in utero. Waarom deze misvorming optreedt is niet precies bekend.

Als tracheomalacie later in het leven wordt ontwikkeld, dan kan dit worden veroorzaakt door grote bloedvaten die de luchtwegen onder druk zetten, een complicatie van een operatie om geboorteafwijkingen in de luchtpijp of de slokdarm te herstellen of doordat de ademhalingsslang lange tijd op zijn plaats zit.

Hoe is het gediagnosticeerd?

Als u symptomen van tracheomalacie vertoont, zal uw arts gewoonlijk een CT-scan, longfunctietesten en, afhankelijk van de resultaten, een bronchoscopie of een laryngoscopie bestellen.

Een bronchoscopie is vaak nodig om tracheomalacie te diagnosticeren. Dit is een direct onderzoek van de luchtwegen met behulp van een flexibele camera. Met deze test kan de arts een diagnose stellen van het type tracheomalacie, hoe ernstig de aandoening is en welke invloed het heeft op uw ademhalingsvermogen.

Behandelingsopties

Kinderen ontgroeien vaak tracheomalacia tegen de tijd dat ze 3 jaar oud zijn. Daarom worden meestal pas invasieve behandelingen overwogen, tenzij de aandoening extreem ernstig is.

Een kind moet door hun medisch team op de voet worden gevolgd en kan baat hebben bij een luchtbevochtiger, fysiotherapie op de borst en mogelijk een apparaat met continue positieve luchtwegdruk (CPAP).

Als het kind de aandoening niet ontgroeit of als ze een ernstig geval van tracheomalacie hebben, zijn er veel chirurgische opties beschikbaar. Het soort operatie dat wordt aangeboden, is afhankelijk van het type en de locatie van hun tracheomalacie.

De behandelingsmogelijkheden voor volwassenen met tracheomalacie zijn dezelfde als die voor kinderen, maar de behandeling is minder succesvol bij volwassenen.

vooruitzicht

Tracheomalacie is een uiterst zeldzame aandoening in elke leeftijdsgroep. Bij kinderen is het meestal een behandelbare aandoening waarbij de symptomen na verloop van tijd verminderen en vaak volledig worden geëlimineerd tegen de tijd dat het kind 3 is. Er zijn een aantal maatregelen die kunnen worden genomen om de symptomen te verlichten tot het moment dat ze op natuurlijke wijze verdwijnen.

In zeldzame gevallen, wanneer de symptomen niet verbeteren of ernstig zijn, kan een operatie nodig zijn. Chirurgie in deze gevallen heeft een hoog slagingspercentage.

Bij volwassenen is de aandoening vaak moeilijk te behandelen, meer waarschijnlijk ernstig en heeft ze een hoog sterftecijfer.