Temporale kwab epilepsie

Wat is temporale kwabepilepsie?

Epilepsie is een hersenaandoening die veranderingen in hersencelactiviteit veroorzaakt die leiden tot toevallen, periodes van ongewoon gedrag of gevoelens en in sommige gevallen bewustzijnsverlies. Temporale kwab epilepsie is een van de 20 verschillende soorten epilepsie.

Er zijn twee soorten temporaalkwabepilepsie. Elk wordt gedefinieerd door het deel van de temporale kwab waarin het ontstaat. Men begint in het mediale (binnenste) gebied van de temporale kwab, terwijl de andere begint in het neocorticale (zij) gebied van de temporale kwab. De slaapkwabben van de hersenen behandelen emoties en helpen ook bij de verwerking en opslag van kortetermijnherinneringen.

Epileptische epileptische aanvallen in de lobus worden verder geclassificeerd. Als er sprake is van bewustzijnsverlies, worden dit complexe partiële aanvallen genoemd. Als je bewust blijft, worden ze eenvoudige partiële aanvallen genoemd. In de meeste gevallen blijven mensen bij bewustzijn tijdens temporaalkwab aanvallen, waardoor ze eenvoudige partiële aanvallen worden.

Focal begin convulsies (partiële aanvallen) "

Wat veroorzaakt temporale lob epilepsie?

Van alle soorten epilepsie komt temporaalkwabepilepsie het meest voor. Het treft ongeveer 60 procent van alle mensen met epilepsie en kan op elke leeftijd voorkomen. Er zijn veel mogelijke oorzaken en vaak is de exacte oorzaak onbekend.

Experts zeggen dat sommige mogelijke oorzaken van tijdelijke kwabvangst zijn:

• ernstig traumatisch hersenletsel
• infecties of een voorgeschiedenis van infecties zoals meningitis of encefalitis
• littekens (gliosis) in het gedeelte van de hippocampus van de temporale kwab
• bloedvatvervormingen in de hersenen
• beroerte
• hersentumors
• genetica
• abnormale elektrische activiteit in de hersenen

Wat zijn de symptomen van epilepsie in de temporale kwab?

Wanneer een tijdelijke kwabbeslag begint te ontstaan, kan een persoon plotselinge, ongewone gevoelens ervaren, zoals:

• deja vu
• extreem geluk
• een stijgend gevoel in de buik
• angst

Deze vroege tekenen worden aura's of waarschuwingen genoemd en kunnen enkele seconden duren tot enkele minuten voordat de aanval plaatsvindt. Andere mogelijke aura's zijn hallucinaties van geluiden, stemmen, mensen, geuren en smaken. Niet alle mensen die temporaalkwab-aanvallen ervaren, ervaren aura's. Soms herinneren mensen zich niet dat ze een aura hebben ervaren.

Zodra de aanval begint, kunt u zich bewust blijven, maar uw lichaam zal beginnen te trillen en onbewuste acties vertonen. Je maakt repetitieve, oncontroleerbare bewegingen zoals lipklappen, slikken, kauwen, staren of handwrijven. Temporale kwabbenvangsten zien er bij verschillende mensen anders uit. Ze kunnen lang of kort zijn en ze kunnen intens of mild zijn tot het punt waarop je niet merkt dat het gebeurt.

Na een tijdelijke kwab aanval vindt u mogelijk:

• moeite met spreken
• verwarring
• als je niet wist dat er een aanval plaatsvond
• intense vermoeidheid

Zelden zullen mensen die een tijdelijke kwabbeslag krijgen, een gegeneraliseerde tonisch-klonische (grand mal) aanval ervaren, die stuiptrekkingen en bewustzijnsverlies veroorzaakt.

Wie loopt er risico op temporaalkwabepilepsie?

De meest voorkomende risicofactor voor temporaalkwabepilepsie is een aanval, vooral een ongewoon langdurige aanval, met koorts op een bepaald moment in het leven. Andere veel voorkomende risicofactoren voor epilepsie in de temporale kwab zijn:

• hoofdtrauma met verlies van bewustzijn
• vroege kindertijd verwondingen
• geboorte verwondingen
• hersenafwijkingen
• infecties
• hersentumors

De meeste gevallen van temporaalkwabepilepsie beginnen in iemands late tienerjaren of late 20s. Experts zeggen dat voor vrouwen hormonale veranderingen in hun menstruatiecyclus en ovulatie kunnen leiden tot een hoger aantal aanvallen.

Hoe wordt de diagnose epilepsie van de temporale kwab bepaald?

Een arts kan stoornissen in de temporale kwab diagnosticeren aan de hand van een gedetailleerde beschrijving van de manier waarop de aanvallen plaatsvonden. Er wordt vaak gesuggereerd dat een externe getuige de inbeslagnames beschrijft, omdat deze zich beter kunnen herinneren aan wat er is gebeurd.

De standaard radiologische procedure die wordt gebruikt voor de diagnose van temporale lob epilepsie is magnetische resonantie beeldvorming (MRI), die wordt uitgevoerd op de hersenen. Artsen zoeken naar karakteristieke hersenafwijkingen in verband met temporaalkwabepilepsie.

Artsen zullen ook een elektro-encefalogram (EEG) uitvoeren, een test die wordt gebruikt om de elektrische activiteit van de hersenen te meten. Scherpe golven die in een EEG op de juiste locatie worden gezien, zijn meestal indicatief voor temporaalkwabepilepsie. Artsen registreren soms aanvallen in een video-EEG-monitor, meestal bij het bepalen of een operatie nuttig zou zijn bij de behandeling van gelokaliseerde aanvallen.

Hoe wordt temporale lob epilepsie behandeld?

De meeste mensen met temporaalkwabepilepsie reageren goed op anti-epilepsiemedicijnen. Deze medicijnen hebben echter verschillende bijwerkingen, waaronder vermoeidheid, gewichtstoename en duizeligheid. Ze kunnen ook interfereren met andere medicijnen, zoals orale anticonceptiva.

Ten minste een derde van de mensen met temporaalkwabepilepsie reageert niet alleen op medicatie en heeft andere medische interventies nodig om hun stoornis te behandelen. Chirurgie is een andere veel voorkomende behandeling voor mensen met temporaalkwabepilepsie. Het wordt gebruikt om het aantal aanvallen dat een persoon ervaart te elimineren of te verminderen. Alle operaties dragen echter risico's en een mislukte operatie kan in feite neurologische problemen veroorzaken.

Andere soorten medische interventies die worden gebruikt om temporale kwabepilepsie te behandelen, zijn onder andere:

• Vagus zenuwstimulatie: Een stimulerend apparaat wordt operatief in de borstkas onder het sleutelbeen geïmplanteerd, waarbij draden van de stimulator die verbonden zijn met de nervus vagus in de nek, de frequentie en intensiteit van epileptische aanvallen kunnen helpen verminderen.
• Responsieve neurostimulatie: Een stimulerend apparaat wordt geïmplanteerd op het oppervlak van de hersenen of in het hersenweefsel, bevestigd aan een batterijgevoede generator die is bevestigd aan de schedel in de buurt van de hersenen.Het apparaat detecteert epileptische aanvallen en stuurt een elektrische stimulatie naar het gebied waar de aanval plaatsvindt in een poging het te stoppen.
• Diepe hersenstimulatie: Dit is een experimentele behandeling waarbij elektroden worden geïmplanteerd in een deel van de hersenen dat de thalamus wordt genoemd. Deze elektroden zenden elektrische signalen uit die aanvallen stoppen.

Natuurlijke behandelingen voor epilepsie: werken ze? "

Activiteiten om voorzichtig te zijn

Veranderingen in levensstijl kunnen ook helpen het risico te verminderen dat u tijdens een aanval geblesseerd raakt of gewond raakt. Sommige activiteiten kunnen gevaarlijk zijn als u temporaalkwab epilepsie heeft of anderszins vatbaar bent voor toevallen. Waaronder:

• Zwemmen: Als je ervoor kiest om te zwemmen, ga dan niet alleen en draag altijd een reddingsboei.
• Zwemmen: Douche in plaats van in een badkuip te zitten vanwege het risico van verdrinking in een badkuip.
• Hoog boven de grond werken: Werken aan een ladder, dak of een andere verhoogde plek kan gevaarlijk zijn, omdat u kunt vallen en uzelf verwonden.
• Besturen van een auto of bedienen van machines: Staten hebben verschillende licentiebeperkingen voor mensen met een geschiedenis van aanvallen.

U kunt overwegen een medische waarschuwingsarmband te dragen die door hulpverleners of mensen bij u in de buurt kan worden geraadpleegd voor het geval u een aanval krijgt. Het moet uw toestand vermelden, met wie u in geval van nood contact kunt opnemen, welke medicijnen u neemt en met uw medicatieallergieën.

Armbanden en apparaten voor mensen met epilepsie "

Wat is de vooruitzichten voor temporaalkwabepilepsie?

Hoewel temporaalkwab epilepsie met succes kan worden behandeld met medicatie of een operatie, vormt het altijd een gevaar voor degenen die ermee leven en mogelijk anderen, vooral tijdens het werken met zware machines of motorvoertuigen. Bovendien hebben mensen met epilepsie die resistent zijn tegen medicamenteuze behandeling meer kans op geheugen- en stemmingsproblemen. Deze uitdagingen kunnen leiden tot een verminderde kwaliteit van leven en een verhoogd risico op overlijden. Als ze goed worden beheerd door middel van medicijnen en aanpassingen in levensstijl, kunnen mensen met epileptische aanvallen een volledig leven leiden.

Langetermijnprognose voor epilepsie "