Herkennen en behandelen van het Tarsal-tunnelsyndroom

Wat is het tarsal tunnel syndroom?

Het Tarsal-tunnelsyndroom is een aandoening die wordt veroorzaakt door herhaalde druk die resulteert in schade aan de laterale tibia-zenuw. Je tibiale zenuw vertakt zich van de heupzenuw en wordt gevonden nabij je enkel.

De tibiale zenuw loopt door de tarsaltunnel, die een smalle doorgang is binnenin je enkel die is gebonden door bot en zacht weefsel. Schade aan de tibiale zenuw treedt meestal op wanneer de zenuw wordt samengedrukt als gevolg van een constante druk.

Wat zijn de symptomen van het tarsaltunnelsyndroom?

Mensen met het tarsaltunnelsyndroom kunnen pijn, gevoelloosheid of tintelingen ervaren. Deze pijn kan overal langs de scheenbeenzenuw worden gevoeld, maar het is ook gebruikelijk om pijn in de voetzool of in de enkel te voelen. Dit kan aanvoelen als:

• scherpe, schietpijnen
• spelden en naalden
• een elektrische schok
• een branderig gevoel

De symptomen variëren sterk, afhankelijk van elk individu. Sommige mensen ervaren symptomen die geleidelijk toenemen en sommige ervaren symptomen die heel plotseling beginnen.

Pijn en andere symptomen worden vaak verergerd door fysieke activiteit. Maar als de aandoening al lang bestaat, ervaren sommige mensen zelfs pijn of tintelingen 's nachts of tijdens het rusten.

Wat veroorzaakt tarsaaltunnel-syndroom?

Het Tarsal-tunnelsyndroom is het gevolg van compressie van de tibiale zenuw, en het wordt vaak veroorzaakt door andere aandoeningen.

Oorzaken kunnen zijn:

• ernstig platte voeten, omdat afgeplatte voeten de scheenbeenzenuw kunnen strekken
• goedaardige benige groeisels in de tarsaltunnel
• spataderen in het membraan rond de tibiale zenuw, die compressie op de zenuw veroorzaken
• ontsteking door artritis
• laesies en massa's zoals tumoren of lipomen nabij de tibiale zenuw
• verwondingen of trauma, zoals een enkelverstuiking of breuk - ontsteking en zwelling van waaruit leiden tot tarsal tunnel syndroom
• diabetes, waardoor de zenuw kwetsbaarder is voor compressie

Hoe wordt het tarsal tunnel syndroom gediagnosticeerd?

Als u denkt dat u het syndroom van tarsaltunnels heeft, moet u uw arts raadplegen, zodat zij u kunnen helpen de oorzaak te achterhalen en een behandelplan te maken, zodat de aandoening niet erger wordt. Uw huisarts kan u doorverwijzen naar een orthopedisch chirurg of podotherapeut.

Op uw afspraak zal uw arts vragen naar de progressie van uw symptomen en naar de medische geschiedenis, zoals een trauma aan het gebied. Ze zullen je voet en enkel onderzoeken, op zoek naar fysieke kenmerken die duiden op het tarsaltunnelsyndroom. Ze zullen waarschijnlijk een Tinel-test uitvoeren, waarbij ze zachtjes op de scheenbeenzenuw tikken. Als je als gevolg van die druk een tintelend gevoel of pijn ervaart, duidt dit op het tarsaltunnelsyndroom.

Uw arts kan ook aanvullende tests bestellen om te zoeken naar een onderliggende oorzaak, waaronder een elektromyografie, een test die zenuwdisfunctie kan detecteren. MRI's kunnen ook worden besteld als uw arts vermoedt dat een massale of benige groei het tarsaltunnelsyndroom zou kunnen veroorzaken.

Kan het tarsaaltunnelsyndroom complicaties veroorzaken?

Als het tarsaltunnel-syndroom onbehandeld blijft, kan dit leiden tot permanente en onomkeerbare zenuwbeschadiging. Omdat deze zenuwbeschadiging uw voet beïnvloedt, kan het pijnlijk of moeilijk zijn om te lopen of de normale activiteiten te hervatten.

Hoe wordt het tarsal tunnel syndroom behandeld?

Het behandelen van het tarsaltunnelsyndroom hangt af van uw symptomen en de onderliggende oorzaak van uw pijn.

Thuisbehandelingen

U kunt ontstekingsremmende medicijnen nemen (inclusief niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen) om ontstekingen te verminderen, waardoor de zenuwcompressie kan verminderen. Rust, ijsvorming, compressie en elevatie, ook bekend als de RICE-behandeling, kan ook helpen zwelling en ontsteking te verminderen.

Door artsen voorgeschreven behandelingen

Steroïde injecties kunnen ook worden toegepast op het getroffen gebied om zwelling te verminderen. In sommige gevallen kunnen beugels en spleten worden gebruikt om de voet te immobiliseren en beweging te beperken die de zenuw zou kunnen samendrukken. Als je van nature platte voeten hebt, wil je misschien aangepaste schoenen laten maken die de bogen van je voeten ondersteunen.

Chirurgie

In ernstige, langdurige gevallen kan uw arts een operatie aanbevelen, de tarsale tunnelafgifte. Tijdens deze procedure maakt uw chirurg een incisie van achter uw enkel tot aan de voetholte van uw voet. Ze zullen het ligament loslaten en de zenuw verlichten.

Een minimaal invasieve operatie wordt ook door sommige chirurgen gebruikt, waarbij veel kleinere incisies in uw enkel worden gemaakt. De chirurg gebruikt kleine instrumenten om het ligament op te rekken. Omdat er minder trauma is door de weefsels, is het risico op complicaties en hersteltijd beide verminderd.

Hoe ziet het tarsaaltunnel-syndroom eruit?

Het Tarsal-tunnelsyndroom kan worden beheerd of genezen met een breed scala aan behandelingsopties, maar ongeacht wat de onderliggende aandoening is, is het essentieel om een ​​vroege behandeling te krijgen om permanente zenuwbeschadiging te voorkomen.