Wat u moet weten over de stadia van rouw

Overzicht

Verdriet is universeel. Op een bepaald moment in het leven van iedereen zal er minstens één ontmoeting met verdriet zijn. Het kan zijn van de dood van een geliefde, het verlies van een baan, het einde van een relatie of een andere verandering die het leven verandert zoals u het kent.

Verdriet is ook heel persoonlijk. Het is niet erg netjes of lineair. Het volgt geen tijdlijnen of schema's. Je mag huilen, boos worden, je terugtrekken, je leeg voelen. Geen van deze dingen zijn ongebruikelijk of verkeerd. Iedereen treurt anders, maar er zijn enkele overeenkomsten in de stadia en de volgorde van gevoelens ervaren tijdens verdriet.

Waar kwamen de stadia van verdriet vandaan?

In 1969 schreef een Zwitsers-Amerikaanse psychiater, Elizabeth K? Bler-Ross, in haar boek? Over dood en sterven? dat verdriet kon in vijf fasen worden verdeeld. Haar observaties kwamen van jarenlang werken met terminaal zieke mensen.

Haar theorie van verdriet werd bekend als het K? Bler-Ross-model. Hoewel het oorspronkelijk werd bedacht voor mensen die ziek waren, zijn deze stadia van verdriet ook aangepast voor andere ervaringen met verlies.

De vijf stadia van verdriet zijn misschien het meest bekend, maar het is verre van de enige populaire stadia van de verdrietstheorie. Er zijn ook meerdere andere, waaronder die met zeven en één met slechts twee.

Volgt verdriet altijd dezelfde volgorde van etappes?

De vijf stadia van verdriet zijn:

• ontkenning
• boosheid
• onderhandelen
• depressie
• aanvaarding

Niet iedereen zal alle vijf de fasen ervaren en je mag ze niet in deze volgorde doornemen.

Verdriet is anders voor elke persoon, dus je kunt beginnen met het omgaan met verlies in de onderhandelingsfase en jezelf vervolgens in woede of ontkenning vinden. Je kunt maanden in een van de vijf fasen blijven, maar anderen volledig overslaan.

Fase 1: Ontkenning

Verdriet is een overweldigende emotie. Het is niet ongebruikelijk om te reageren op de intense en vaak plotselinge gevoelens door te doen alsof het verlies of de verandering niet gebeurt. Als je dit ontkent krijg je de tijd om het nieuws geleidelijk te absorberen en te beginnen verwerken. Dit is een gemeenschappelijk verdedigingsmechanisme en helpt u de intensiteit van de situatie te verdoven.

Naarmate je echter de ontkenningsfase verlaat, zullen de emoties die je hebt verborgen beginnen te stijgen. Je zult geconfronteerd worden met heel veel verdriet dat je hebt ontkend. Dat is ook een deel van de reis van verdriet, maar het kan moeilijk zijn.

Voorbeelden van de ontkenningsfase

• Opsplitsing of echtscheiding:? Ze zijn gewoon overstuur. Dit is morgen voorbij.?
• Baanverlies:? Ze vergisten zich. Ze bellen morgen om te zeggen dat ze me nodig hebben.?
• Dood van een geliefde:? Ze is niet weg. Ze komt elk moment de hoek om.
• Einddiagnose diagnose:? Dit gaat mij niet over. De resultaten zijn verkeerd.?

Fase 2: Woede

Waar ontkenning als een copingmechanisme kan worden beschouwd, is woede een maskeringseffect. Woede verbergt veel van de emoties en pijn die je meedraagt. Deze woede kan worden doorverwezen naar andere mensen, zoals de persoon die stierf, je ex of je oude baas. Je kunt je woede zelfs richten op levenloze objecten.

Terwijl je rationele brein weet dat het object van je woede niet de schuld is, zijn je gevoelens op dat moment te intens om dat te voelen.

Woede kan zich maskeren in gevoelens als bitterheid of wrok. Het is misschien geen duidelijke woede of woede. Niet iedereen zal deze fase ervaren, en sommige kunnen hier blijven hangen. Naarmate de woede afneemt, begin je echter rationeler te denken over wat er gebeurt en voel je de emoties die je hebt opzij geschoven.

Voorbeelden van de woedetrap

• Opbreken of scheiden:? Ik haat hem! Hij zal spijt hebben van het verlaten van mij !?
• Baanverlies:? Het zijn vreselijke bazen. Ik hoop dat ze falen.?
• Dood van een geliefde:? Als ze meer voor zichzelf zou zorgen, zou dit niet gebeurd zijn.?
• Eindziektediagnose:? Waar zit God hierin? Hoe durft God dit te laten gebeuren !?

Fase 3: onderhandelingen

Tijdens verdriet, kunt u zich kwetsbaar en hulpeloos voelen. Op die momenten van intense emoties is het niet ongewoon om manieren te zoeken om de controle terug te krijgen of om het gevoel te hebben dat je de uitkomst van een gebeurtenis kunt beïnvloeden. In de onderhandelingsfase van verdriet, merk je misschien dat je veel creëert? Wat als? en? alleen al? statements.

Het is ook niet ongewoon voor religieuze individuen om te proberen een deal te sluiten of een belofte te doen aan God of een hogere macht in ruil voor genezing of verlichting van het verdriet en de pijn. Afdingen is een verdedigingslinie tegen de emoties van verdriet. Het helpt je om verdriet, verwarring of pijn uit te stellen.

Voorbeelden van de onderhandelingsfase

• Opsplitsing of echtscheiding:? Had ik maar meer tijd met haar doorgebracht, dan was ze gebleven.?
• Baanverlies:? Had ik maar meer weekenden gewerkt, dan zouden ze hebben gezien hoe waardevol ik ben.?
• Dood van een geliefde: "Had ik haar die avond maar gebeld, dan zou ze niet weg zijn."
• Diagnose terminale ziekte:? Hadden we maar eerder naar de dokter gezonden, dan hadden we dit kunnen stoppen.?

Fase 4: Depressie

Terwijl woede en onderhandelen heel, heel actief kunnen aanvoelen? depressie kan voelen als een? stil? stadium van verdriet.

In de vroege stadia van verlies ren je misschien voor de emoties weg om hen een stap voor te blijven. Op dit punt kunt u ze misschien op een gezondere manier omhelzen en er doorheen werken. Je kunt er ook voor kiezen om jezelf van anderen te isoleren om het verlies volledig op te vangen.

Dat betekent echter niet dat depressie gemakkelijk of goed gedefinieerd is. Net als de andere stadia van verdriet, kan depressie moeilijk en rommelig zijn. Het kan overweldigend voelen. U kunt zich mistig, zwaar en verward voelen.

Depressie kan het onvermijdelijke eindpunt van elk verlies zijn. Als u zich hier echter vast voelt of niet voorbij dit stadium van verdriet lijkt te kunnen bewegen, praat dan met een deskundige op het gebied van geestelijke gezondheid.Een therapeut kan je helpen om deze periode van coping te doorstaan.

Voorbeelden van de depressiestadia

• Opsplitsing of echtscheiding:? Waarom zou je het überhaupt doen ??
• Baanverlies:? Ik weet niet hoe ik verder moet gaan vanaf hier.?
• Dood van een geliefde:? Wat ben ik zonder haar ??
• Eindziektediagnose:? Mijn hele leven komt tot dit verschrikkelijke einde.?

Stap 5: Acceptatie

Acceptatie is niet per definitie een gelukkig of opbeurend stadium van verdriet. Het betekent niet dat je voorbij het verdriet of verlies bent gegaan. Het betekent echter dat je het hebt geaccepteerd en bent gaan begrijpen wat het nu in je leven betekent.

Je voelt je misschien heel anders in deze fase. Dat is volledig verwacht. Je hebt een grote verandering in je leven gehad, en dat zorgt ervoor dat je je voor veel dingen voelt. Zie acceptatie als een manier om te zien dat er misschien meer goede dagen zijn dan slecht, maar er kan nog steeds slecht zijn - en dat is OK.

Voorbeelden van de acceptatiefase

• Opsplitsing of echtscheiding:? Uiteindelijk was dit een gezonde keuze voor mij.?
• Baanverlies:? Ik zal een manier vinden om verder te gaan en een nieuw pad te starten.?
• Dood van een geliefde: "Ik heb zoveel geluk gehad dat ik zoveel prachtige jaren bij hem heb gehad, en hij zal altijd in mijn herinneringen zitten."
• Diagnose terminale ziekte: "Ik heb de mogelijkheid om dingen vast te maken en ervoor te zorgen dat ik kan doen wat ik wil in deze laatste weken en maanden."

De 7 stadia van verdriet

De zeven stadia van verdriet zijn een ander populair model om de vele gecompliceerde ervaringen van verlies te verklaren. Deze zeven fasen omvatten:

• Schok en ontkenning. Dit is een staat van ongeloof en verdoofde gevoelens.
• Pijn en schuldgevoel. Je voelt misschien dat het verlies ondraaglijk is en dat je het leven van andere mensen moeilijker maakt vanwege je gevoelens en behoeften.
• Woede en onderhandelen. Je kunt uithalen, God of een hogere macht vertellen dat je alles zult doen wat je vraagt ​​als ze je alleen maar verlichting van deze gevoelens geven.
• Depressie. Dit kan een periode van isolatie en eenzaamheid zijn waarin je het verlies verwerkt en reflecteert.
• De opwaartse wending. Op dit punt zijn de stadia van verdriet zoals woede en pijn vervaagd en ben je in een meer kalme en ontspannen toestand achtergelaten.
• Wederopbouw en doorwerken. Je kunt beginnen om stukjes van je leven weer bij elkaar te brengen en verder te gaan.
• Acceptatie en hoop. Dit is een zeer geleidelijke acceptatie van de nieuwe manier van leven en een gevoel van mogelijkheid in de toekomst.

Dit kan bijvoorbeeld de presentatie zijn van fasen vanaf een scheiding of scheiding:

• Schok en ontkenning: "Ze zou me dit absoluut niet aandoen. Ze zal beseffen dat ze zich vergist en dat ze morgen terug is.
• Pijn en schuld:? Hoe kon ze mij dit aandoen? Hoe zelfzuchtig is ze? Hoe heb ik dit verpest ??
• Woede en onderhandelen:? Als ze me nog een kans geeft, word ik een beter vriendje. Ik zal haar opdissen en haar alles geven wat ze vraagt.
• Depressie:? Ik zal nooit een andere relatie hebben. Ik ben gedoemd om iedereen te falen.
• De opwaartse wending:? Het einde was moeilijk, maar er zou in de toekomst een plek kunnen zijn waar ik mezelf in een andere relatie kon zien.?
• Wederopbouw en doorwerken:? Ik moet die relatie evalueren en leren van mijn fouten.?
• Acceptatie en hoop:? Ik heb nog veel te bieden aan een andere persoon. Ik moet ze gewoon ontmoeten.?

De afhaalmaaltijden

De sleutel tot begrip van verdriet is het besef dat niemand hetzelfde ervaart. Verdriet is heel persoonlijk en je kunt elke keer iets anders voelen. Het kan enkele weken duren of verdriet kan jaren duren.

Als u besluit dat u hulp nodig hebt om met de gevoelens en veranderingen om te gaan, is een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg een goed middel om uw gevoelens te beoordelen en een gevoel van zekerheid te vinden in deze zeer zware en zware emoties.

Deze bronnen kunnen nuttig zijn:

• Depressiehotline
• Suicide Prevention Lifeline
• National Hospice and Palliatieve zorgorganisatie