Wat te verwachten van fase 2 Prostaatkanker

Wat is stadium 2 prostaatkanker?

Prostaatkanker is kanker die in de prostaatklier begint. Het kan zich buiten de prostaat verspreiden in het nabijgelegen weefsel of via de lymfe- of bloedsystemen.

Het stadium van de kanker kan worden bepaald met behulp van:

• beeldvormingstests
• prostaat-specifieke antigeen (PSA) niveaus
• Gleason-score (2-10)

De fase beschrijft hoe agressief de kanker is en hoe ver hij is verspreid.

Als je is verteld dat je prostaatkanker in stadium 2 hebt, is het nog steeds gelokaliseerd. Het heeft zich niet buiten de prostaatklier verspreid, maar het is waarschijnlijker dan stadium 1 om te groeien en uit te zaaien.

Wat zijn de symptomen?

Vaak zijn er geen symptomen in de vroege stadia van prostaatkanker. Stadium 2-symptomen kunnen nog steeds vrij mild zijn, maar kunnen omvatten:

• moeite met plassen
• bloed in je sperma
• bekkenongemak

Hoe wordt stadium 2 prostaatkanker behandeld?

Uw arts zal de behandeling aanbevelen op basis van verschillende factoren, waaronder uw leeftijd, algehele gezondheid en of u al dan niet symptomen heeft.

Uw arts kan actieve bewaking overwegen als u een langzaam groeiende kanker heeft en geen symptomen. Dat betekent dat je de kanker niet echt zult behandelen, maar dat je hem zorgvuldig zult controleren met je arts. Dit kan betekenen dat u uw arts om de zes maanden moet bezoeken, waaronder een digitaal rectaal examen en PSA-tests. Je hebt misschien ook een jaarlijkse prostaatbiopsie nodig.

Actief toezicht is slechts een optie als u zich kunt committeren aan het opvolgen van het advies van uw arts. De behandeling zal worden overwogen als er veranderingen zijn.

De behandeling kan een combinatie van therapieën omvatten, waarvan sommige:

Radicale prostatectomie

Radicale prostatectomie is een chirurgische verwijdering van de prostaat. Dit wordt gedaan door een incisie in de buik. Je hebt algemene anesthesie of een ruggenprik. Nabijgelegen lymfeklieren kunnen tegelijkertijd worden gebiopteerd.

Je hebt een katheter nodig, maar het is slechts tijdelijk. Je bent een nacht of twee in het ziekenhuis en je zult je activiteiten enkele weken moeten beperken.

Soms kan de chirurg de incisie maken tussen de anus en het scrotum (perinea) in plaats van door de buik. Deze methode wordt niet zo veel gebruikt omdat het de toegang tot de lymfeklieren niet toestaat.

De operatie kan ook laparoscopisch worden uitgevoerd, wat gepaard gaat met een paar kleine abdominale incisies en een wat eenvoudiger herstel.

Mogelijke bijwerkingen van prostaatchirurgie zijn onder andere:

• slechte reactie op anesthesie
• bloedingen, infectie of bloedstolsels
• schade aan nabijgelegen orgels
• urine-incontinentie
• erectiestoornissen
• lymfoedeem, een verzameling vocht door lymfeklierverwijdering

Bestralingstherapie

Radiotherapie wordt gebruikt om kankercellen te vernietigen. Bij externe bestralingstherapie (EBRT) komen stralingsbundels van een machine buiten het lichaam. De behandeling wordt meestal gedurende vijf weken vijf dagen per week gegeven. Soorten EBRT omvatten:

• driedimensionale conforme bestralingstherapie (3D-CRT)
• intensiteit gemoduleerde bestralingstherapie (IMRT)
• stereotactische lichaamstralingsbehandeling (SBRT)
• protonenbundel radiotherapie

Mogelijke bijwerkingen zijn:

• huidirritatie
• urinaire problemen
• darmproblemen
• erectieproblemen
• vermoeidheid
• lymfoedeem

Brachytherapie is interne bestralingstherapie, wat een stuk minder tijd van uw kant inhoudt. Een chirurg brengt radioactieve pellets rechtstreeks in uw prostaat. Een permanente lage dosis (LDR) geeft straling af tot een paar maanden. Als alternatief is er een tijdelijke hoge dosis (HDR) die maar een paar dagen duurt.

Mogelijke bijwerkingen zijn:

• beweging van de zaden
• urinaire problemen
• darmproblemen
• erectieproblemen

Hormoontherapie

Hormoontherapie wordt gebruikt om de mannelijke hormoonspiegels te verlagen of te voorkomen dat ze kankercellen van brandstof voorzien. Het is geen remedie tegen prostaatkanker, maar het werkt goed bij krimpende tumoren en vertragende groei.

Eén manier om dit te bereiken is door chirurgische castratie (orchidectomie), omdat de meeste mannelijke hormonen in de testikels worden geproduceerd. De operatie kan op een poliklinische basis worden uitgevoerd.

Een andere manier om testosteron te verminderen is met luteïniserend hormoon-releasing hormoon (LHRH) -agonisten. Deze medicijnen worden onder de huid ingespoten of geïmplanteerd. Sommige LHRH-antagonisten zijn:

• goserelin (Zoladex)
• histrelin (Vantas)
• leuprolide (Eligard, Lupron)
• triptorelin (Trelstar)

Deze anti-androgenen worden oraal ingenomen:

• bicalutamide (Casodex)
• enzalutamide (Xtandi)
• flutamide (Eulexin)
• nilutamide (Nilandron)

Enkele mogelijke bijwerkingen van hormoontherapie zijn:

• verlies van geslachtsaandrijving of erectiestoornissen
• krimp van testikels en penis
• opvliegers
• borsten
• osteoporose, bloedarmoede of verhoogd cholesterolgehalte
• verlies van spiermassa of gewichtstoename
• vermoeidheid of depressie

Enzalutamide kan ook diarree of duizeligheid veroorzaken.

Anti-androgenen hebben doorgaans minder seksuele bijwerkingen dan LHRH-agonisten of chirurgische castratie. Veel bijwerkingen van hormoontherapie zijn behandelbaar.

Wat zijn de mogelijke complicaties?

Prostaatkanker en behandeling kunnen leiden tot problemen met plassen en erectiestoornissen.

Als stadium 2 prostaatkanker zich buiten de prostaat uitbreidt, kan het nabijgelegen weefsels, het lymfesysteem of de bloedbaan bereiken. Van daaruit kan het metastatiseren naar verre sites. Later stadium prostaatkanker is moeilijk te behandelen en kan levensbedreigend zijn.

Hoe ziet herstel eruit?

Zodra uw hoofdbehandeling eindigt en er geen teken is van kanker, verkeert u in een toestand van remissie. Uw arts kan u nog steeds helpen met de bijwerkingen op de korte en lange termijn van de behandeling.

Elke vorm van kanker kan terugkeren. U moet dus terugkeren voor routine fysieke onderzoeken en PSA-tests volgens de aanbevelingen van uw arts.Een stijging van uw PSA-niveau betekent niet noodzakelijk dat kanker is teruggekeerd. Aanvullende procedures, zoals beeldvormingstests, kunnen helpen bepalen of dit het geval is. Lees meer over waarom uw PSA-niveaus hoog kunnen zijn.

vooruitzicht

Prostaatkanker is behandelbaar en overleefbaar. Volgens de American Cancer Society zijn de overlevingskansen voor alle stadia van prostaatkanker de volgende:

• 5-jaars relatieve overlevingspercentage: 99 procent
• 10-jaars relatieve overlevingspercentage: 98 procent
• 15-jaars relatieve overlevingspercentage: 96 procent

De meeste prostaatkanker is gelokaliseerd, of fase 1 en 2, wanneer gevonden. Het relatieve 5-jaars overlevingspercentage voor gelokaliseerde prostaatkanker is bijna 100 procent.

Hulpbronnen

Als je problemen hebt met het omgaan met prostaatkanker of bijwerkingen van de behandeling, of als je gewoon contact wilt maken met anderen, ga dan naar:

• Ondersteuningstroepen en -diensten van American Cancer Society
• CancerCare ondersteuning voor prostaatkanker
• Prostate Cancer Foundation steungroepen