Spraakstoornissen kunnen van invloed zijn op de manier waarop iemand geluiden maakt om woorden te vormen. Bepaalde stemaandoeningen kunnen ook als spraakstoornissen worden beschouwd.
Een van de meest voorkomende spraakstoornissen is stotteren. Andere spraakstoornissen omvatten apraxie en dysartrie.
Sommige mensen met spraakstoornissen zijn zich bewust van wat ze willen zeggen, maar kunnen hun gedachten niet uiten. Dit kan leiden tot problemen met het zelfbeeld en de ontwikkeling van depressie.
Spraakstoornissen kunnen volwassenen en kinderen treffen. Een vroege behandeling kan deze aandoeningen corrigeren.
Spraakstoornissen beïnvloeden de stembanden, spieren, zenuwen en andere structuren in de keel.
Oorzaken kunnen zijn:
Mensen met bepaalde medische of ontwikkelingsstoornissen kunnen ook spraakstoornissen hebben. Veel voorkomende aandoeningen die kunnen leiden tot spraakstoornissen zijn:
Spraakaandoeningen kunnen erfelijk zijn en kunnen zich in de loop van de tijd ontwikkelen.
Afhankelijk van de oorzaak van de spraakstoornis, kunnen verschillende symptomen aanwezig zijn. Veel voorkomende symptomen bij mensen met spraakstoornissen zijn:
Er zijn veel tests beschikbaar om spraakstoornissen te diagnosticeren.
Het Denver articulation screening-onderzoek (DASE) is een veelgebruikt testsysteem voor het diagnosticeren van articulatiestoornissen. Deze test evalueert de duidelijkheid van de uitspraak bij kinderen in de leeftijd van 2 tot 7. Deze vijf minuten durende test gebruikt verschillende oefeningen om de spraak van het kind te beoordelen.
Deze test, gemaakt door neurologische kinderarts James Coplan, bepaalt de ontwikkeling van de taal van een kind. Deze test kan snel vertraagde spraak- of taalstoornissen identificeren.
Deze test meet het vocabulaire van een persoon en het vermogen om te spreken. De persoon zal naar verschillende woorden luisteren en afbeeldingen kiezen die de woorden beschrijven. Mensen met ernstige verstandelijke beperkingen en blinde mensen zullen deze beoordeling niet kunnen maken. De Peabody picture vocabulary test is vele malen herzien sinds de eerste versie ervan werd beheerd in 1959.
Milde spraakstoornissen behoeven mogelijk geen behandeling. Sommige spraakstoornissen kunnen gewoon verdwijnen. Anderen kunnen verbeteren met logopedie.
De behandeling varieert en is afhankelijk van het type aandoening. In logopedie begeleidt een professionele therapeut u door oefeningen die de spieren in uw gezicht en keel versterken. Je zult leren je ademhaling te beheersen tijdens het spreken. Spierversterkende oefeningen en gecontroleerde ademhaling verbeteren de manier waarop uw woorden klinken. Je leert ook manieren om vloeiender en vloeiender taalgebruik te oefenen.
Sommige mensen met spraakstoornissen ervaren nervositeit, verlegenheid of depressie. Praattherapie kan in deze situaties nuttig zijn. Een therapeut zal manieren bespreken om met de conditie om te gaan en manieren om de toestand van uw toestand te verbeteren. Als uw depressie ernstig is, kunnen antidepressiva helpen.
Onbehandelde spraakstoornissen kunnen ervoor zorgen dat iemand veel angst ervaart. Na verloop van tijd kan deze angst leiden tot angststoornissen of een fobie van spreken in het openbaar. Vroegtijdige behandeling van angst kan de ontwikkeling van angststoornissen of fobieën helpen voorkomen. Behandelingsopties zijn onder andere gesprekstherapie en antangrustmiddelen.
De vooruitzichten verbeteren voor mensen die een vroege behandeling zoeken. Vroegtijdige behandeling helpt voorkomen dat een spraakstoornis verslechtert. De vooruitzichten voor mensen met een permanente handicap hangen af van de ernst van de handicap.