Spasticiteit is wanneer uw spieren stijf worden en moeilijk te bewegen zijn. Het kan elk deel van uw lichaam overkomen, maar het treft meestal uw benen. Het kan variëren van een beetje stijf zijn tot een totaal onvermogen om te staan of te lopen.
Een kleine aanval van spasticiteit kan een gevoel van beklemming of spanning inhouden. Maar ernstige spasticiteit kan pijnlijk en invaliderend zijn.
Soms gaat spasticiteit gepaard met spierspasmen. Een spasme is een plotselinge, onvrijwillige schok of spierbeweging.
Van positie veranderen of plotselinge bewegingen maken kan een spasme veroorzaken. Dit geldt ook voor extreme temperaturen of strakke kleding.
Ongeveer 80 procent van de mensen met multiple sclerose (MS) heeft spasticiteit ervaren. Voor sommigen is het een zeldzaam symptoom dat snel overgaat. Voor anderen kan het onvoorspelbaar en pijnlijk zijn.
Dit zijn de twee meest voorkomende typen spasticiteit bij MS:
Flexorspasticiteit: Dit type beïnvloedt de spieren op de ruggen van uw bovenbenen (hamstrings) of de bovenkant van uw bovenbenen (heupbuigers). Het is een onvrijwillige buiging van de knieën en heupen naar je borst.
Extensor spasticiteit: Dit type heeft te maken met de spieren aan de voorkant (quadriceps) en binnenkant (adductoren) van uw bovenbeen. Het houdt je knieën en heupen recht, maar samengeperst of zelfs gekruist op je enkels.
Je kunt een of beide typen ervaren. Ze worden op dezelfde manier behandeld. Je kunt ook spasticiteit in je armen ervaren, maar het komt niet zo vaak voor bij mensen met MS.
Als spasticiteit een probleem wordt, moet u samen met uw arts een behandelplan opstellen.
Het doel is om symptomen zoals spiercontracties en pijn te verlichten. Verlichtingsverschijnselen moeten de motoriek verbeteren en uw vermogen om zich vrij te bewegen.
Uw arts zal waarschijnlijk beginnen met eenvoudige stretching- en andere oefeningen, waaronder:
Bepaalde dingen kunnen symptomen veroorzaken of ze verergeren. Een deel van uw behandelplan moet triggers identificeren, zodat u ze kunt vermijden. Enkele veel voorkomende triggers zijn:
Uw arts kan u doorverwijzen naar andere gezondheidswerkers zoals fysiotherapeuten of ergotherapeuten.
Afhankelijk van de ernst van uw symptomen, kunt u ook overwegen:
Medicatie kan worden gebruikt om MS-gerelateerde spasticiteit te behandelen. Het doel van medicatie is om spierstijfheid te verminderen zonder de spier te verzwakken tot het punt waarop je het niet kunt gebruiken.
Welke medicatie u ook kiest, u begint waarschijnlijk met een lage dosis. Het kan geleidelijk worden verhoogd totdat u de dosis vindt die werkt.
Twee antispastische middelen die worden gebruikt om MS te behandelen zijn:
Baclofen (Kemstro): Deze orale spierverslapper richt zich op zenuwen in het ruggenmerg. Bijwerkingen kunnen zijn slaperigheid en spierzwakte. Voor meer ernstige spasticiteit kan het worden toegediend met behulp van een pomp die in uw rug is geïmplanteerd (intrathecaal baclofen).
tizanidine (Zanaflex): Deze orale medicatie kan uw spieren ontspannen. Bijwerkingen kunnen zijn: droge mond, slaperigheid en lagere bloeddruk. Het veroorzaakt over het algemeen geen spierzwakte.
Als geen van deze medicijnen werkt, zijn er enkele andere opties. Ze kunnen effectief zijn, maar sommige bijwerkingen kunnen ernstig zijn:
Of u nu medicatie gebruikt of niet, het is belangrijk om beweging in uw behandelplan op te nemen.
Zelfs als u van plan bent om alleen te oefenen, is het misschien een goed idee om eerst met een fysiotherapeut te werken. Ze kunnen uw sterke en zwakke punten beoordelen om te bepalen welke oefeningen waarschijnlijk zullen helpen. Dan kunnen ze je laten zien hoe je deze oefeningen goed kunt doen.
Als u problemen heeft met het uitvoeren van routinetaken zoals aankleden, overweeg dan om met een ergotherapeut te werken. Ze kunnen je leren hoe je hulpmiddelen moet gebruiken en aanpassingen aan je huis moeten maken om het doen van taken gemakkelijker te maken.
Meer informatie: Fysiotherapie voor de behandeling van multiple sclerose "
Braces en spalken (orthetische apparaten) kunnen helpen om je benen in de juiste positie te houden, zodat het makkelijker is om te bewegen. Praat met uw arts of fysiotherapeut voor u een orthesenapparaat koopt. Als het niet goed past of niet goed is gemaakt, kan het de spasticiteit verergeren en tot zweertjes leiden.
Omdat operaties altijd wat risico's met zich meebrengen, is het meestal een laatste redmiddel. Chirurgie voor spasticiteit omvat het snijden van pezen of zenuwwortels om stijve spieren te ontspannen. Dit is over het algemeen effectief bij de behandeling van spasticiteit, maar het is onomkeerbaar.
Bij uw volgende bezoek moet u bij uw volgende bezoek spasticiteit of spastische spasmen vermelden, ook al is het geen groot probleem.
Als spasticiteit pijnlijk is of bepaalde bewegingen belemmert, raadpleeg dan nu uw arts.
Zonder behandeling kan ernstige spasticiteit leiden tot:
Vroegtijdige behandeling kan u helpen die complicaties te vermijden.
Meer informatie: MS-behandelingen "
Spasticiteit is niet altijd slecht. Als uw beenspieren bijvoorbeeld zo zwak zijn dat het moeilijk is om te lopen, kan een beetje spasticiteit nuttig zijn. Maar ernstige spasticiteit kan uw kwaliteit van leven verstoren.
Net als bij andere symptomen van MS, kan spasticiteit variëren in mate en frequentie. Met de behandeling moet u pijn en stijfheid kunnen verlichten en de functie kunnen verbeteren.
Werk samen met uw arts om het juiste behandelplan te vinden en pas het aan wanneer uw behoeften veranderen.