Waarom laat het pokkenvirus een litteken achter?

Overzicht

Pokken is een virale, besmettelijke ziekte die een aanzienlijke huiduitslag en koorts veroorzaakt. Tijdens de belangrijkste pokkenuitbraken in de 20e eeuw stierven naar schatting 3 van de 10 mensen aan het virus, terwijl vele anderen misvormd bleven, aldus de Centers for Disease Control and Prevention.

Gelukkig waren onderzoekers in staat om een ​​vaccin tegen dit virus te maken. Het geïnjecteerde virus is een levend virus, maar het is niet het variola-virus waarvan bekend is dat het pokken veroorzaakt. In plaats daarvan wordt het vaccinia-virus geïnjecteerd. Omdat dit virus zo veel lijkt op het variola-virus, kan het lichaam meestal voldoende antilichamen aanmaken om het pokkenvirus te bestrijden.

Door de wijdverspreide toediening van het pokkenvaccin, verklaarden de artsen het pokkenvirus? Uitgestorven? in de Verenigde Staten in 1952. In 1972 hielden pokkenvaccins geen deel meer uit van routinematige vaccinaties in de Verenigde Staten.

De oprichting van een pokkenvaccin was een grote medische prestatie. Maar het vaccin liet een kenmerkend teken of litteken achter.

Hoewel de meeste mensen met het pokkenvaccin litteken ouder zijn, heeft het Amerikaanse ministerie van Gezondheid en Human Services het vaccin na 1972 toegediend aan gezondheidswerkers en pokkenresponsteams van gezondheidsafdelingen vanwege de angst dat het pokkenvirus als een biologisch wapen kan worden gebruikt door terroristen.

Hoe werkte de vaccinatie?

Het pokkenvaccin wordt op een unieke manier toegediend in vergelijking met veel andere vaccins die tegenwoordig worden gebruikt. Een griepprik wordt bijvoorbeeld afgeleverd in een eenmalige stick met behulp van een enkele naaldpunt die door meerdere huidlagen en in de spier gaat. Het pokkenvaccin wordt toegediend met een speciale vertakte (tweepolige) naald. In plaats van de huid één keer door te prikken, maakt de persoon die het vaccin toedient meerdere lekke banden in de huid om het virus af te leveren op de dermis van de huid, de laag net onder de epidermis die zichtbaar is voor de wereld. Het vaccin dringt niet door naar de diepere huidlagen, zoals het onderhuidse weefsel.

Wanneer het virus deze huidlaag bereikt, begint het zich te vermenigvuldigen. Dit veroorzaakt een kleine, ronde bobbel die bekend staat als een papule om zich te ontwikkelen. De papel ontwikkelt zich vervolgens tot een blaasje, dat eruitziet als een met vloeistof gevulde blaar. Uiteindelijk zal dit gebladderde gebied overschaduwen. Hoewel dit aangeeft wat doktoren gewoonlijk beschouwen als een succesvolle vaccinatie, kan dit voor sommige mensen een punt achterlaten.

Waarom is littekens ontstaan?

Littekens zoals het litteken van het vaccin tegen pokken vanwege het natuurlijke genezingsproces van het lichaam. Wanneer de huid gewond is (zoals bij het pokkenvaccin), reageert het lichaam snel op het herstel van het weefsel. Het resultaat is een litteken, dat nog steeds huidweefsel is, maar de huidvezels zijn gerangschikt in een enkele richting in plaats van verschillende richtingen zoals de rest van de huid. Normale huidcellen hebben tijd nodig om te groeien terwijl littekenweefsel sneller kan groeien. Hoewel het resultaat beschermend is, kunnen mensen achterblijven met een zichtbare herinnering aan huidletsel.

Voor de meeste mensen is het pokkenlitteken een klein, rond litteken dat lager is dan de huid eromheen. De littekens van de meeste mensen zijn niet groter dan de grootte van een potloodwisser, hoewel anderen mogelijk grotere littekens hebben. Soms kunnen ze jeuken en de huid strakker om zich heen voelen. Dit is een natuurlijk gevolg van de ontwikkeling van littekenweefsel.

Sommige mensen hebben een andere inflammatoire reactie op huidletsel. Ze kunnen vatbaar zijn voor het vormen van overtollig littekenweefsel in de vorm van een keloïde. Dit is een verhoogd litteken dat groeit als reactie op huidletsel. Ze staan ​​erom bekend dat ze zich op de schouder vormen en kunnen een verhoogd, verspreid litteken veroorzaken dat eruitziet alsof iets op de huid is gemorst en verhard. Artsen weten niet waarom sommige mensen keloïden krijgen en anderen niet. Ze kennen wel degelijk mensen met een familiegeschiedenis van keloïden (van 10 tot 30 jaar oud) en die van Afrikaanse, Aziatische of Spaanse afkomst hebben meer kans op keloïden, volgens de American Academy of Dermatology.

Tijdens het hoogtepunt van de pokkenkwesties was het hebben van een zichtbaar pokkenvaccin litteken een gunstig teken omdat gezondheidsambtenaren konden aannemen dat een persoon was gevaccineerd tegen het virus. Het was bijvoorbeeld bekend dat immigratieambtenaren op Ellis Island in New York de armen van immigranten inspecteerden op de aanwezigheid van het pokkenvaccin voordat ze konden worden toegelaten tot de Verenigde Staten.

Ondanks de littekenvorming is het vaccin bekend voor het veroorzaken van minder ongewenste reacties bij toediening op de arm, vergeleken met de billen of andere gebieden.

BCG versus pokkenlitteken

Naast bekende littekens van het pokkenvaccin, is er nog een ander vaccin dat een vergelijkbaar litteken veroorzaakt. Dit staat bekend als het Bacillus Calmette-Gu? Rin- of BCG-vaccin. Dit vaccin wordt gebruikt om mensen tegen menselijke tuberculose te beschermen. Beide typen vaccins kunnen littekens in de bovenarm achterlaten.

Vaak kan een persoon het verschil tussen het pokkenvaccin en de BCG-littekens onderscheiden door rekening te houden met de volgende overwegingen:

• Het pokkenvaccin was na 1972 niet wijd verspreid in de Verenigde Staten. Als een persoon na die tijd werd geboren, is zijn vaccin litteken waarschijnlijk een BCG litteken.
• De BCG-vaccinatie wordt niet vaak gebruikt in de Verenigde Staten, omdat tuberculose optreedt tegen lage tarieven. Het vaccin wordt echter vaker gebruikt in landen waar hogere TB-snelheden voorkomen, zoals Mexico.
• Hoewel de soorten littekens kunnen variëren, neigt een BCG-litteken omhoog en enigszins afgerond te worden. Een litteken van de pokken is meestal depressief of onder de huid. Het is lichtjes afgerond, met gekartelde randen.

De BCG-injectie wordt ook intradermaal toegediend, net als het pokkenvaccin.

Tips voor het vervagen van een litteken

De behandelingen voor een pokkenlitteken zijn vergelijkbaar met die voor littekens in het algemeen. Enkele tips om het uiterlijk van het litteken te verminderen zijn:

• Het dragen van zonnebrandcrème te allen tijde over het litteken. Blootstelling aan de zon kan ervoor zorgen dat littekenweefsel donkerder en dikker wordt.Hierdoor kan een pokkenvaccin meer uitgesproken lijken.
• Het aanbrengen van huidverzachtende zalven die het uiterlijk van het litteken kunnen verminderen. Voorbeelden zijn cacaoboter, natuurlijke oliën, aloë of zalven die allium cepa (uienbollen) extract bevatten. Het is echter niet wetenschappelijk bewezen dat deze behandelingen het uiterlijk van littekens volledig verminderen.
• Praten met een arts over dermabrasie, een proces dat werkt om de buitenste lagen van de huid te verwijderen om genezing te bevorderen. De resultaten van deze methode om littekens te behandelen zijn onvoorspelbaar.
• Praten met een arts over littekenherstel, een proces waarbij de aangetaste huid wordt verwijderd en het litteken weer aan elkaar wordt gehecht. Hoewel dit nog een litteken creëert, is het nieuwe litteken idealiter minder opvallend.
• Praten met een arts over huidtransplantatie, die het littekengebied vervangt door een nieuwe, gezonde huid. De randen van de huid rond de plek waar het transplantaat wordt geplaatst, kunnen echter aanzienlijk verschillen.

Als uw pokkenlitteken zich tot een keloïde heeft ontwikkeld, kunt u siliconenvellen (zoals een verband) of gel op de keloïde aanbrengen. Dit kan helpen de grootte van de keloïde te verminderen.

De afhaalmaaltijden

Van de meer dan 37.500 civiele werknemers die in 2003 het pokkenvaccin ontvingen, vonden volgens het tijdschrift Clinical Infectious Diseases naar schatting 21 littekens na de vaccinatie plaats. Van degenen die littekens ervaren, was de gemiddelde tijd om het litteken op te merken 64 dagen.

Hoewel pokkenlittekens mogelijk nog steeds bestaan, moet een persoon evalueren of zijn litteken behandeling nodig heeft om het uiterlijk te verminderen. De meeste littekens worden verwijderd of herzien voor cosmetische verschijningen, niet voor gezondheidsproblemen.