Verlegen blaas (Paruresis)

Wat is een verlegen blaas?

Verlegen blaas, ook bekend als paruresis, is een aandoening waarbij iemand bang is om de badkamer te gebruiken als anderen in de buurt zijn. Dientengevolge, ervaren zij significante bezorgdheid wanneer zij het toilet in openbare plaatsen moeten gebruiken.

Degenen met een verlegen blaas kunnen proberen reizen te vermijden, met anderen om te gaan en zelfs op kantoor te werken. Ze kunnen ook moeite hebben om te urineren op de vraag naar willekeurige drugtests voor school, werk of atletiek.

Naar schatting 20 miljoen mensen in de Verenigde Staten worden getroffen door een verlegen blaas. Van peuters tot ouderen, de aandoening kan op elke leeftijd voorkomen.

Verlegen blaas is zeer goed te behandelen.

Wat zijn de symptomen van een verlegen blaas?

Degenen met een verlegen blaas hebben de angst om te urineren in een openbaar toilet of in de buurt van anderen, zelfs thuis. Ze kunnen proberen? gebruik zelf het toilet, maar merk dat ze dat niet kunnen. Vaak proberen mensen met een verlegen blaas hun gedrag te veranderen om te voorkomen dat ze een openbaar toilet moeten gebruiken. Voorbeelden zijn:

• het vermijden van sociale situaties, reizen of werkkansen vanwege de angst om in het openbaar te moeten plassen
• minder vloeistoffen drinken om te voorkomen dat je zoveel moet plassen
• het ervaren van angstgevoelens bij de gedachte aan of het gebruik van een openbaar toilet, zoals een snelle hartslag, zweten, trillen en zelfs flauwvallen
• altijd op zoek naar toiletten die leeg zijn of slechts één toilet hebben
• naar huis gaan tijdens lunchpauzes of andere pauzes om te plassen en dan terug te keren naar een activiteit
• proberen om het toilet vaak thuis te gebruiken, zodat ze het niet in het openbaar hoeven te doen

Als u regelmatig last krijgt van deze symptomen of als u uw sociale gewoonten door een verlegen blaas sterk hebt veranderd, moet u een arts raadplegen.

Wat zijn de oorzaken van een verlegen blaas?

Artsen classificeren schuwe blaas als een sociale fobie. Hoewel angst en soms angst de emoties kunnen zijn die gepaard gaan met een verlegen blaas, kunnen artsen de oorzaken meestal aan een aantal factoren koppelen. Waaronder:

• omgevingsfactoren, zoals een geschiedenis van gepest worden, lastiggevallen of in verlegenheid gebracht door anderen met betrekking tot het gebruik van het toilet
• genetische aanleg voor angst
• fysiologische factoren, waaronder een voorgeschiedenis van medische aandoeningen die het vermogen tot urineren kunnen beïnvloeden

Hoewel artsen de verlegen blaas als een sociale fobie beschouwen, is het geen geestesziekte. Het duidt echter op een psychische aandoening die ondersteuning en behandeling verdient.

Wat zijn de behandelingen voor een verlegen blaas?

Behandelingen voor een verlegen blaas omvatten meestal een combinatie van professionele ondersteuning van de geestelijke gezondheid en soms medicijnen. Uw arts zou u moeten evalueren om er zeker van te zijn dat u geen onderliggende medische stoornis heeft die uw vermogen om te plassen beïnvloedt. Als u een diagnose van een verlegen blaas krijgt, moet u worden behandeld met een geïndividualiseerd plan voor uw unieke symptomen en oorzaken.

Medicijnen voorgeschreven

Uw arts kan medicijnen voor een verlegen blaas voorschrijven die de blaas of een onderliggende angst behandelen. Medicijnen zijn echter niet altijd het antwoord en het is niet bewezen dat ze bijzonder effectief zijn voor mensen met een verlegen blaas.

Voorbeelden van geneesmiddelen die zijn voorgeschreven voor de behandeling van een verlegen blaas omvatten:

• angststillende medicijnen, zoals benzodiazepines zoals alprazolam (Xanax) of diazepam (Valium)
• antidepressiva, zoals fluoxetine (Prozac), paroxetine (Paxil) of sertraline (Zoloft)
• alfa-adrenerge blokkers die de spier van uw blaas ontspannen om het gebruik van het toilet gemakkelijker te maken, zoals tamsulosine (Flomax)
• medicijnen die worden gebruikt om urineretentie te verminderen, zoals bethanechol (Urecholine)

Medicijnen om te vermijden

Behalve behandelingen om de verlegen blaas te verminderen, kan uw arts uw medicijnen ook beoordelen om te bepalen of u medicijnen gebruikt die het moeilijker maken om te plassen. Voorbeelden hiervan zijn:

Anticholinergica, zoals:

• atropine
• glycopyrrolaat (Robinul)

Noradrenerge medicijnen die de hoeveelheid norepinefrine in het lichaam verhogen, zoals:

• venlafaxine (Effexor XR)
• nortriptyline (Pamelor)
• bupropion (Wellbutrin)
• atomoxetine (Strattera)

Artsen schrijven veel van deze medicijnen voor als antidepressiva.

Geestelijke gezondheidszorg

Ondersteuning van de geestelijke gezondheid van een verlegen blaas kan cognitieve gedragstherapie of CGT omvatten. Deze vorm van therapie houdt in dat je met een therapeut moet bepalen hoe de verlegen blaas je gedrag en gedachten heeft veranderd en je langzaam blootstelt aan situaties waarin je je angsten kunt verlichten. Deze aanpak kan van 6 tot 10 behandelingen duren. Naar schatting 85 van de 100 mensen kunnen hun verlegen blaas onder controle houden met CBT. Deelname aan online of persoonlijke ondersteuningsgroepen kan ook helpen.

Wat zijn de complicaties voor een verlegen blaas?

Verlegen blaas kan zowel sociale als fysieke complicaties hebben. Als u te lang uw urine vasthoudt, loopt u een verhoogd risico op een urineweginfectie, evenals een verzwakking van de bekkenbodemspieren die worden gebruikt om te urineren. U kunt ook nierstenen, speekselklierstenen en galstenen hebben vanwege het beperken van uw vochtinname.

De angst geassocieerd met een verlegen blaas kan ertoe leiden dat je je gedrag drastisch verandert om te voorkomen dat je in het openbaar uitgaat. Dit kan van invloed zijn op uw relaties met vrienden en familie en uw vermogen om te werken belemmeren.

Wat zijn de vooruitzichten voor een verlegen blaas?

Verlegen blaas is een behandelbare aandoening. Als u een verlegen blaas heeft, kunt u uw angst verminderen en met succes urineren in het openbaar. De medische en mentale ondersteuning die nodig is om u naar dit doel te brengen, kan echter enige tijd in beslag nemen, van maanden tot jaren.