Sensorische overbelasting vindt plaats wanneer u meer input krijgt van uw vijf zintuigen dan uw hersenen kunnen sorteren en verwerken. Meerdere gesprekken gaande in een kamer, flitsende overheadlichten of een luide partij kunnen allemaal de symptomen van sensorische overbelasting veroorzaken.
Iedereen kan sensorische overbelasting ervaren en triggers zijn verschillend voor verschillende mensen. Sensorische overbelasting wordt geassocieerd met verschillende andere gezondheidsaandoeningen, waaronder autisme, sensorische verwerkingsstoornis, posttraumatische stressstoornis (PTSS) en fibromyalgie.
Symptomen van sensorische overbelasting verschillen per geval. Enkele veel voorkomende symptomen zijn:
Je brein functioneert als een mooi, ingewikkeld computersysteem. Je zintuigen brengen informatie uit je omgeving door, en je brein interpreteert de informatie en vertelt je hoe je moet reageren.
Maar als er concurrerende sensorische informatie is, kunnen je hersenen het niet allemaal tegelijk interpreteren. Voor sommige mensen voelt dit als het krijgen? Vast? je hersenen kunnen niet prioriteren aan welke sensorische informatie het moet focussen.
Je brein stuurt vervolgens je lichaam de boodschap dat je weg moet komen van een deel van de sensorische input die je ervaart. Je brein voelt zich gevangen door alle input die het krijgt, en je lichaam raakt in paniek in een kettingreactie.
Iedereen kan sensorische overbelasting ervaren. Sensorische overbelasting is ook een veel voorkomend symptoom van bepaalde gezondheidsproblemen.
Wetenschappelijk onderzoek en uit de eerste hand bekende verhalen vertellen ons dat mensen met autisme zintuiglijke informatie anders ervaren. Autisme gaat gepaard met overgevoeligheid voor sensorische input, waardoor sensorische overbelasting waarschijnlijker wordt.
Met Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) concureert sensorische informatie om de aandacht van uw hersenen. Dit kan bijdragen aan symptomen van sensorische overbelasting.
Geestelijke gezondheidsproblemen zoals gegeneraliseerde angststoornis en PTSS kunnen ook sensorische overbelasting veroorzaken. Anticiperen, vermoeidheid en stress kunnen allemaal bijdragen aan een zintuiglijke overbelastingservaring, waardoor zintuigen verhoogd worden tijdens paniekaanvallen en PTSS-episodes.
Fibromyalgie is gerelateerd aan abnormale sensorische verwerking. Onderzoekers zijn nog bezig om te begrijpen hoe dit zich verhoudt tot fibromyalgiepijn. Frequente sensorische overbelasting kan een symptoom zijn van fibromyalgie.
Sommige mensen met multiple sclerose (MS) melden het ervaren van sensorische overbelasting als een symptoom van de aandoening.
Aangezien MS een aandoening is die te maken heeft met zenuwimpulsen, is het logisch dat te veel prikkeling van uw zintuigen een sensorische overbelasting kan veroorzaken, vooral wanneer u een opflakkering van MS-symptomen heeft. Lees meer over het omgaan met sensorische overbelasting als u MS hebt.
Andere aandoeningen die verband houden met sensorische overbelasting omvatten:
Sensorische overbelasting bij kinderen kan een uitdaging zijn om te herkennen, te behandelen en ermee om te gaan. Als u zich bewust bent van een medische aandoening die sensorische overbelasting als een symptoom presenteert, bent u mogelijk al bekend met de sterke reacties die sensorische overbelasting kan veroorzaken.
Een studie uit 2004 schat dat meer dan 5 procent van de kleuters in de Verenigde Staten voldoet aan de criteria voor sensorische verwerkingsomstandigheden.
Maar een kind dat last heeft van sensorische overbelasting heeft niet noodzakelijkerwijs een gerelateerde aandoening. De hersenen van kinderen zijn nog in ontwikkeling en leren hoe ze verschillende soorten stimulatie kunnen sorteren. Dat betekent dat kinderen vaker dan volwassenen last hebben van sensorische overbelasting.
Als u al vroeg signalen van sensorische overbelasting herkent, kunt u de reacties van uw kind beter onder controle houden. Als je kind oncontroleerbaar huilt als zijn gezicht nat wordt, heftig reageert op harde geluiden of angstig wordt voordat het een groepsbijeenkomst binnengaat, kan je kind sensorische overbelasting ervaren.
Zodra u hebt geleerd de triggers van uw kind te herkennen, kunt u ze langzaam leren hoe u sensorische overbelasting kunt herkennen.
Het geven van de taal van uw kind om uit te leggen wat er gebeurt en hen te laten weten dat de manier waarop zij zich voelen normaal, geldig en tijdelijk is, kan hen helpen het hoofd te bieden. Mogelijk merkt u dat bepaalde situaties die uw kind activeren, het gemakkelijkst zijn om gewoon helemaal te vermijden.
Zintuiglijke problemen kunnen voor kinderen op school een grote uitdaging vormen, waarbij jonge studenten moeten onderhandelen over een levendige zintuiglijke omgeving. Kinderen die last hebben van sensorische overbelasting kunnen mogelijk werken met een ergotherapeut of een andere specialist om zich aan te passen aan de schoolomgeving.
Frequente sensorische overbelastingsverschijnselen kunnen erop duiden dat uw kind een zintuiglijke verwerkingsconditie had. Beperkte uitdrukking van emotie, gebrek aan oogcontact, concentratiestoornissen, zelfs in een rustige of ingetogen omgeving, en vertraagde spraakontwikkeling zijn allemaal vroege tekenen van deze omstandigheden.
Praat met uw arts over eventuele zorgen die u heeft over het leren en ontwikkelen van uw kind.
Er zijn middelen beschikbaar om kinderen en ouders te helpen die erg gevoelig zijn voor stimulatie. Het National Autism Centre, het ADHD Resource Centre en het STAR Institute for Sensory Processing Disorder hebben allemaal resourcepagina's met nuttige tips, succesverhalen en community-directory's die je kunt gebruiken om ondersteuning te vinden.
De kinderarts van uw kind kan ook advies hebben over hoe u kunt helpen.
Als u weet dat uw zintuigen overweldigd raken en sensorische overbelasting veroorzaken, kunt u de aandoening het hoofd bieden door uw triggers te herkennen. Het kan enige tijd duren, maar probeer te begrijpen wat uw ervaringen met sensorische overbelastingen gemeen hebben.
Sommige mensen worden meer getriggerd door geluiden, terwijl anderen worden getriggerd door pulserende lichten en grote menigten.
U kunt proberen triggers van sensorische overbelasting te vermijden als u eenmaal weet wat de oorzaak voor u is. U kunt ook dezelfde activiteiten willen doen en dezelfde gebeurtenissen bijwonen die u zou hebben als u deze voorwaarde niet had.
Je kunt proactief omgaan met sensorische overbelasting door creatief na te denken over hoe je sensorische invoer kunt verminderen als je in triggersituaties bent.
Vragen om het uitschakelen van de lichten of muziek en het sluiten van deuren om geluidsoverlast te beperken wanneer je een sociale bijeenkomst binnengaat, zijn preventieve stappen die je kunt nemen voordat er sensorische overbelasting inzakt. Andere tips zijn onder andere:
Hoewel sensorische overbelastingstriggers voor iedereen verschillend zijn, zijn hier enkele veelvoorkomende scenario's waarbij sensorische overbelasting optreedt:
Bij een samenkomst van collega's, kun je enthousiast zijn om te socializen met mensen die je gewend bent in een werkomgeving. Maar u kunt zich ook zelfbewust en onzeker voelen.
Vieringen en feesten hebben meestal luide muziek en vinden 's nachts plaats. Dus behalve dat je je angstig voelt, probeer je nu mensen door de muziek heen te laten praten en ben je moe na een lange dag om mee te beginnen.
Voeg alcohol toe aan de mix en je voelt je misschien een beetje uitgedroogd. Zodra het feest echt van start gaat, schakelt een collega een flitslicht in en probeert hij een geïmproviseerd dansfeest te starten. Het stroboscooplampje is de druppel - je voelt je bekneld en je moet het feest meteen verlaten.
Hoewel het het flitslicht was dat je symptomen activeerde, is het in dit scenario de combinatie van factoren die ervoor zorgt dat sensorische overbelasting echt optreedt.
Je zoon of dochter kijkt er naar uit om hun nieuw geleerde zwemvaardigheden te laten zien in het gemeenschappelijk zwembad. Maar zodra je aankomt, is er zoveel lawaai van andere spelende kinderen dat je merkt dat je kind aarzelend wordt.
Iedereen verzameld rond het zwembad lijkt te hebben een luide piepende zwembad speelgoed of een harde snack crunching. Wanneer uw kind met zijn voeten in het water doopt, beginnen ze een emotionele uitbarsting te krijgen - uit het water rennen en weigeren opnieuw te proberen.
Terwijl het water de trigger-factor was in dit scenario, waren het de andere omgevingsstimulanten die sensorische overbelasting veroorzaakten.
Er zijn momenteel niet veel behandelingsopties voor sensorische overbelasting. Meeste? Behandeling? komt neer op het vermijden van trigger-situaties en het houden van je lichaam zo uitgerust en goed gehydrateerd mogelijk.
Ergotherapie en voedingstherapie kunnen kinderen helpen bij het beheersen van stimulatie en triggers. Een therapiemethode, sensorische integratie genaamd, heeft steun gevonden bij onderzoekers en therapeuten, hoewel onderzoekers nog steeds werken om te begrijpen hoe sensorische integratie de hersenen helpt.
Het behandelen van gerelateerde aandoeningen kan sensorische overbelastingssymptomen verbeteren. Het medicijn aripiprazol (Abilify) blijkt de sensorische verwerking bij mensen met autisme te verbeteren, bijvoorbeeld.
Zintuiglijke overbelasting kan overweldigend zijn, maar het identificeren van coping-mechanismen die voor u werken, zal u weer onder controle houden. Wanneer je last hebt van sensorische overbelasting, is er niets mis met jezelf uit de situatie te halen om de stimulatie te verminderen waarmee je hersenen te maken hebben.
Als uw kind een sensorische overbelasting ervaart, probeer hem dan woorden te geven die hij kan gebruiken om uit te leggen hoe hij zich voelt. Als het vaak met u of uw kind gebeurt, spreek dan met uw arts over mogelijke gerelateerde aandoeningen.