Wat is een herkauwstoornis?

Overzicht

Rumination disorder, ook bekend als ruminatiesyndroom, is een zeldzame en chronische aandoening. Het is van invloed op baby's, kinderen en volwassenen.

Mensen met deze aandoening braken eten uit na de meeste maaltijden. Regurgitatie vindt plaats wanneer recent ingenomen voedsel in de slokdarm, keel en mond stijgt, maar niet onvrijwillig of krachtig uit de mond wordt verdreven omdat het in braken is.

symptomen

Het belangrijkste symptoom van deze aandoening is de herhaalde regurgitatie van onverteerd voedsel. Regurgitatie vindt meestal plaats tussen een half uur tot twee uur na het eten. Mensen met deze aandoening braken elke dag en na bijna elke maaltijd uit.

Andere symptomen kunnen zijn:

• slechte adem
• gewichtsverlies
• buikpijn of indigestie
• tandbederf
• droge mond of lippen

Tekenen en symptomen van een herkauwstoornis zijn hetzelfde bij zowel kinderen als volwassenen. Volwassenen zullen vaker uitgespuugd voedsel uitspugen. Kinderen hebben meer kans om opnieuw te eten en opnieuw eten.

Is een herkauweraandoening een eetstoornis?

Herkauwingsstoornis is in verband gebracht met andere eetstoornissen, in het bijzonder boulimia nervosa, maar hoe deze voorwaarden verband houden is nog steeds onduidelijk. De vijfde editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-V) identificeert de volgende diagnostische criteria voor ruminatiestoornissen:

• Recurrente regurgitatie van voedsel gedurende ten minste een periode van een maand. Uitgebraakt voedsel kan worden uitgespuugd, opnieuw worden gekwetst of opnieuw worden geslikt.
• Regurgitatie wordt niet veroorzaakt door een medische aandoening, zoals een gastro-intestinale stoornis.
• Regurgitatie vindt niet altijd plaats in relatie tot een andere eetstoornis, zoals anorexia nervosa, eetbuistoornis of boulimia nervosa.
• Wanneer regurgitatie optreedt naast een andere intellectuele of ontwikkelingsstoornis, zijn de symptomen ernstig genoeg om medische hulp te vereisen.

Rumination-stoornis versus reflux

Symptomen van een herkauwstoornis zijn anders dan die voor zure reflux en GERD:

• Bij zure reflux stijgt zuur dat wordt gebruikt om voedsel in de maag af te breken naar de slokdarm. Dat kan een branderig gevoel in de borst en een zure smaak in de keel of mond veroorzaken.
• Bij zure reflux wordt voedsel af en toe uitgebraakt, maar het smaakt zuur of bitter, wat niet het geval is bij uitgebraakt voedsel bij een herkauwstoornis.
• Zure reflux komt vaker 's nachts voor, vooral bij volwassenen. Dat komt omdat liggend het gemakkelijker maakt voor de inhoud van de maag om omhoog te komen in de slokdarm. Herkauwingstoornis treedt kort na de inname van voedsel op.
• Symptomen van herkauwers storen niet op behandelingen voor zure reflux en GERD.

Oorzaken

Onderzoekers begrijpen niet helemaal wat de oorzaak is van een herkauwstoornis.

Regurgitatie wordt gedacht als onbedoeld, maar de actie die nodig is om uit te braken is waarschijnlijk geleerd. Iemand met een herkauwaandoening kan bijvoorbeeld onbewust nooit hebben geleerd hoe hij zijn buikspieren moet ontspannen. Het contracteren van de diafragmaspieren kan leiden tot regurgitatie.

Meer onderzoek is nodig om deze toestand beter te begrijpen.

Risicofactoren

Herkauwingsstoornis kan iedereen treffen, maar wordt meestal gezien bij baby's en kinderen met een verstandelijke beperking.

Sommige bronnen suggereren dat herkauwers vaker vrouwelijke wezens treffen, maar aanvullende studies zijn nodig om dit te bevestigen.

Andere factoren die het risico op een ruminatiestoornis bij zowel kinderen als volwassenen kunnen verhogen, zijn onder andere:

• een acute ziekte hebben
• een psychische aandoening hebben
• ervaren van een psychische stoornis
• grote operatie ondergaan
• een stressvolle ervaring ondergaan

Meer onderzoek is nodig om vast te stellen hoe deze factoren bijdragen aan de herkauwstoornis.

Diagnose

Er is geen test voor herkauwers. Uw arts voert een lichamelijk onderzoek uit en vraagt ​​u om de symptomen en medische geschiedenis van u of uw kind te beschrijven. Hoe gedetailleerder uw antwoorden, hoe beter. Een diagnose is meestal gebaseerd op de tekens en symptomen die u beschrijft. Mensen met een herkauwaandoening hebben vaak geen andere symptomen zoals echt braken of een zuur gevoel of smaak in hun mond of keel.

Bepaalde tests kunnen worden gebruikt om andere medische aandoeningen uit te sluiten. Bloedonderzoek en beeldvormingsonderzoek kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt om gastro-intestinale stoornissen uit te sluiten. Uw arts kan andere tekenen van een probleem zoeken, zoals uitdroging of voedingstekorten.

Herkauwingsstoornis wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd en verward met andere aandoeningen. Er is meer bewustzijn nodig om mensen met de aandoening te helpen en artsen identificeren symptomen.

Behandeling

Behandeling voor herkauwstoornis is hetzelfde bij zowel kinderen als volwassenen. De behandeling richt zich op het veranderen van het aangeleerde gedrag dat verantwoordelijk is voor regurgitatie. Verschillende benaderingen kunnen worden gebruikt. Uw arts zal de aanpak aanpassen op basis van uw leeftijd en vaardigheden.

De eenvoudigste en meest effectieve behandeling voor ruminatiestoornissen bij kinderen en volwassenen is diafragmatische ademtraining. Het gaat om het leren om diep te ademen en het diafragma te ontspannen. Regurgitatie kan niet optreden wanneer het diafragma ontspannen is.

Gebruik diafragmatische ademhalingstechnieken tijdens en direct na de maaltijd. Uiteindelijk zou een herkauwstoornis moeten verdwijnen.

Andere behandelingen voor ruminatiestoornissen kunnen zijn:

• veranderingen in houding, zowel tijdens als vlak na een maaltijd
• het verwijderen van afleiding tijdens de maaltijd
• verminderen van stress en afleiding tijdens maaltijden
• psychotherapie

Er is momenteel geen medicatie beschikbaar voor de ruminatiestoornis.

vooruitzicht

Het diagnosticeren van een herkauwstoornis kan een moeilijk en langdurig proces zijn. Als een diagnose eenmaal is gesteld, zijn de vooruitzichten uitstekend. Behandeling voor herkauwers is effectief bij de meerderheid van de mensen. In sommige gevallen verdwijnt de herkauwstoornis zelfs vanzelf.