Amnesie is een vorm van geheugenverlies dat van invloed is op uw vermogen om herinneringen te maken, op te slaan en op te halen. Retrograde geheugenverlies beïnvloedt herinneringen die werden gevormd vóór het begin van geheugenverlies. Iemand die retrograde amnesie ontwikkelt na een traumatisch hersenletsel, kan zich misschien niet herinneren wat er in de jaren of zelfs tientallen jaren voorafgaand aan die verwonding is gebeurd.
Retrograde amnesie wordt veroorzaakt door schade aan de geheugenopslaggebieden van de hersenen, in verschillende hersengebieden. Dit soort schade kan het gevolg zijn van een traumatisch letsel, een ernstige ziekte, een aanval of een beroerte, of een degeneratieve hersenziekte. Afhankelijk van de oorzaak kan retrograde amnesie tijdelijk, permanent of progressief zijn (met de tijd slechter worden).
Bij retrograde amnesie gaat geheugenverlies meestal om feiten in plaats van vaardigheden. Iemand kan bijvoorbeeld vergeten of ze een auto bezitten, wat voor type het is en wanneer ze het hebben gekocht, maar ze zullen nog steeds weten hoe ze moeten rijden.
De twee belangrijkste soorten geheugenverlies zijn anterograde en retrograde.
Mensen met anterograde amnesie hebben problemen met het maken van nieuwe herinneringen na het begin van geheugenverlies. Mensen met retrograde amnesie hebben moeite om toegang te krijgen tot herinneringen van vóór het begin van geheugenverlies.
Deze twee typen geheugenverlies kunnen bij dezelfde persoon naast elkaar bestaan en vaak ook.
Retrograde amnesie wordt meestal tijdelijk beoordeeld, wat betekent dat uw meest recente herinneringen het eerst worden beïnvloed en dat uw oudste herinneringen meestal worden gespaard. Dit staat bekend als de wet van Ribot.
De mate van retrograde amnesie kan aanzienlijk variëren. Sommige mensen verliezen pas herinneringen van het jaar of twee voordat ze de verwonding of ziekte hebben gehad. Andere mensen kunnen tientallen jaren aan herinneringen verliezen. Maar zelfs als mensen tientallen jaren verliezen, houden ze zich meestal vast aan herinneringen uit de kindertijd en de adolescentie.
Symptomen zijn onder meer:
Iemand met deze aandoening kan al dan niet in staat zijn om nieuwe herinneringen te maken en nieuwe vaardigheden te leren.
Focale retrograde amnesie, ook bekend als geïsoleerd of puur retrograde amnesie, is wanneer iemand alleen retrograde amnesie ervaart met weinig of geen symptomen van anterograde amnesie. Dit betekent dat het vermogen om nieuwe herinneringen te vormen intact blijft. Dit geïsoleerde geheugenverlies heeft geen invloed op iemands intelligentie of het vermogen om nieuwe vaardigheden te leren, zoals piano spelen.
Dit is een zeldzame vorm van retrograde amnesie als gevolg van een emotionele schok. Het wordt niet veroorzaakt door schade aan de hersenen, net als andere vormen van retrograde amnesie. Het is puur een psychologische reactie op trauma. Het wordt vaak veroorzaakt door een gewelddadige misdaad of ander gewelddadig trauma en is meestal slechts tijdelijk. Symptomen zijn onder meer:
Retrograde amnesie kan het gevolg zijn van schade aan verschillende delen van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor het beheersen van emoties en herinneringen. Deze omvatten de thalamus, die zich diep in het centrum van de hersenen bevindt, en de hippocampus, die zich in de temporale kwab bevindt.
Er zijn verschillende omstandigheden die retrograde amnesie kunnen veroorzaken. Waaronder:
De meeste traumatische hersenletsel is mild, resulterend in een hersenschudding. Maar een ernstige verwonding, zoals een ernstige klap op het hoofd, kan de geheugengebieden van de hersenen beschadigen en leiden tot retrograde amnesie. Afhankelijk van de mate van schade kan amnesie tijdelijk of permanent zijn. Bekijk de beste traumatische blogs over hersenletsel van het jaar.
Thiamine-deficiëntie, die meestal wordt veroorzaakt door chronisch alcoholmisbruik of ernstige ondervoeding, kan leiden tot een aandoening die Wernicke-encefalopathie wordt genoemd. Indien niet behandeld, gaat Wernicke-encefalopathie verder in een aandoening die Korsakoff-psychose wordt genoemd en die zowel anterograde als retrograde amnesie vertoont. Leer de symptomen van een vitamine B-tekort.
Encefalitis is een ontsteking in de hersenen die wordt veroorzaakt door een virale infectie, zoals herpes simplex. Het kan ook worden veroorzaakt door een kankergerelateerde of niet-kankergerelateerde auto-immuunreactie. Deze ontsteking kan schade veroorzaken aan de geheugenopslagende delen van de hersenen.
De ziekte van Alzheimer en andere degeneratieve dementieën kunnen leiden tot een progressief verslechterend retrograde geheugenverlies. Er is momenteel geen genezing of behandeling voor deze ziekte.
Zowel grote slagen en herhaalde kleine slagen kunnen schade aan de hersenen veroorzaken. Afhankelijk van waar de schade optreedt, kunnen geheugenproblemen optreden. Het komt vaak voor dat beroertes leiden tot geheugenproblemen en zelfs tot dementie. Twee soorten geheugen die door beroerte kunnen worden beïnvloed, zijn verbaal geheugen en visueel geheugen.
Elk type aanval kan schade aan de hersenen veroorzaken en geheugenproblemen veroorzaken. Sommige aanvallen beïnvloeden de hele hersenen en sommige beïnvloeden slechts een klein gebied. Toevallen in bepaalde delen van de hersenen, vooral de stoffelijke en frontale kwabben, zijn een veelvoorkomende oorzaak van geheugenproblemen bij mensen met epilepsie.
Hartstilstand zorgt ervoor dat mensen stoppen met ademen, wat betekent dat hun hersenen gedurende een aantal minuten geen zuurstof meer hebben. Dit kan leiden tot ernstige hersenschade, die retrograde amnesie of andere cognitieve gebreken kan veroorzaken.
Om retrograde amnesie te diagnosticeren, moet uw arts een volledig medisch onderzoek uitvoeren om te kijken naar alle mogelijke oorzaken van geheugenverlies. Het is het beste om een geliefde te laten communiceren met de arts, vooral als u de details van uw medische geschiedenis vergeet of verwart. Uw arts moet weten welke medicijnen u gebruikt en eventuele vroegere gezondheidsproblemen, zoals toevallen, beroertes of infecties.
Uw arts kan een aantal verschillende diagnostische tests uitvoeren, zoals:
Er zijn geen specifieke medicijnen gebruikt om retrograde amnesie te behandelen. Over het algemeen zal uw behandeling zich richten op de onderliggende oorzaak van het geheugenverlies. Als u bijvoorbeeld epilepsie heeft, werken u en uw arts aan het verminderen van uw aantal aanvallen.
Momenteel bestaan er geen genezing voor de ziekte van Alzheimer en andere degeneratieve dementieën. Er zijn echter enkele medicijnen die de progressie van de ziekte van Alzheimer kunnen vertragen. Behandeling voor andere vormen van dementie is meestal gericht op ondersteuning en coping.
Sommige mensen met amnesie werken samen met een ergotherapeut om nieuwe informatie te leren en te proberen wat verloren is gegaan te vervangen. Ze werken samen met de therapeut om hun oudere, intacte herinneringen te gebruiken als basis voor het opslaan van nieuwe herinneringen. Therapeuten kunnen mensen helpen bij het ontwikkelen van organisatiestrategieën die het gemakkelijker maken om nieuwe informatie te onthouden. Het is ook mogelijk om conversatietechnieken te ontwikkelen die mensen kunnen helpen het sociaal functioneren te verbeteren.
Psychotherapie kan helpen om herinneringen die verloren zijn gegaan door traumatische gebeurtenissen te verbeteren. Het kan ook mensen met andere vormen van geheugenverlies helpen om het verlies van geheugen te verwerken.
Veel mensen met geheugenverlies profiteren van het leren omgaan met nieuwe technologie, zoals smartphones en tablets. Met training kunnen mensen met ernstige amnesie technologie gebruiken om informatie te organiseren en op te slaan. Smartphones en dergelijke zijn vooral handig voor mensen die moeite hebben met het maken van nieuwe herinneringen. Ze kunnen ook worden gebruikt als opslagapparaten voor oude herinneringen. Foto's, video's en documenten kunnen goed referentiemateriaal zijn.
Afhankelijk van de oorzaak kan retrograde amnesie beter worden of slechter, of gedurende het hele leven gefixeerd blijven. Het is een ernstige aandoening die uitdagingen kan bieden, dus de hulp en steun van geliefden is vaak belangrijk. Afhankelijk van de ernst van het geheugenverlies, kan een persoon zijn onafhankelijkheid herwinnen of hebben ze mogelijk meer zorg nodig.