Alles wat u moet weten over Pyloric-stenose

Overzicht

De pylorus is een gespierde klep die zich tussen de maag en de dunne darm bevindt. Het is het uitgangspunt van de maag en de toegangspoort tot de twaalfvingerige darm van de dunne darm. Het helpt de maag voedsel, vloeistoffen, zuren en andere stoffen vast te houden totdat ze klaar zijn om over te gaan naar de dunne darm en verder worden verteerd en vervolgens worden opgenomen.

Om redenen die niet volledig worden begrepen, kan de pylorus soms dikker worden en luminale vernauwing veroorzaken. Dit wordt pylorusstenose genoemd. Deze verdikking kan zo groot worden dat het de stroom voedsel van de maag naar de dunne darm blokkeert.

Pylorus stenose heeft de meeste kans op jonge baby's. Het is te vinden in 2 tot 3 van elke 1.000 baby's. Het verschijnt meestal in de eerste 2 tot 8 weken van het leven, hoewel het kan voorkomen bij baby's tot 6 maanden oud. De aandoening interfereert met voedingen, waardoor het de groei en hydratatie kan beïnvloeden. Dat is de reden waarom vroege diagnose en behandeling belangrijk zijn.

symptomen

Gastro-intestinale problemen zijn de belangrijkste symptomen van pylorusstenose. De meeste baby's met deze aandoening zien er goed uit bij de geboorte. Symptomen beginnen meestal en worden in de eerste paar maanden van hun leven steeds erger. Symptomen kunnen zijn:

• Krachtig braken na een voeding die verschilt van normaal spugen. Naarmate de klep van de pylorus in de loop van de tijd dikker wordt, wordt het braken frequenter en explosiever. Het kan projectiel braaksel zijn, wat betekent dat het een paar meter van de mond van de baby reist.
• Uitdroging. De verdikte pylorus blokkeert niet alleen de doorgang van vast voedsel, maar ook dat van vloeistoffen. Een baby die uitgedroogd is, kan huilen zonder tranen, heeft minder natte luiers en wordt lusteloos.
• Honger. Een baby met een stenose van de pylorus wil mogelijk constant voeden of kieskeurig zijn vanwege de honger.
• Constipatie. Zonder voldoende voedsel en vloeistof die de darmen bereiken, kan de aandoening constipatie veroorzaken.
• Buikkrampen. Sommige ouders merken het op? Golfachtig? samentrekkingen die na het voeden over de buik van hun baby bewegen. Dit gebeurt wanneer de buikspieren trachten te proberen het voedsel door het vernauwde pyloruslumen en de pylorische sluitspier te bewegen.

Anders dan bij een maagzweer, lijken baby's met pylorus stenose in het algemeen niet zo ziek tussen de voedingen in.

Risicofactoren

Pylorusstenose is niet gebruikelijk. Bepaalde baby's zijn er meer vatbaar voor dan anderen. Dingen die een baby in gevaar brengen zijn:

• Seks. Mannelijke baby's, vooral eerstgeboren mannen, lopen meer risico dan vrouwen.
• Familiegeschiedenis. Ongeveer 15 procent van de baby's met de aandoening heeft een familiegeschiedenis van de stoornis. Een baby die is geboren uit een vrouw die de aandoening als kind had, heeft drie keer meer kans op pylorusstenose.
• Race. De aandoening zal hoogstwaarschijnlijk van invloed zijn op blanken van Noord-Europese afkomst. Het komt minder vaak voor bij Afro-Amerikanen en Aziaten.
• Rokende tabak. Roken tijdens de zwangerschap verdubbelt bijna de kans op het krijgen van een baby met pylorusstenose.
• Flesvoeding. In een onderzoek uit 2012 hadden zuigelingen die flesvoeding kregen een groter risico op pylorusstenose, aangezien ze minstens vier keer zoveel kans hadden om de aandoening te krijgen dan degenen die geen flesvoeding kregen. Deskundigen in dit onderzoek konden niet precies bepalen of het hogere risico het gevolg was van het voedingsmechanisme zelf, of dat moedermelk versus formule tijdens de voedingen ook bijdroegen aan het verhoogde risico.
• Gebruik van antibiotica. Het gebruik van bepaalde antibiotica in het begin van hun leven kan het risico van een baby op pylorus stenose verhogen. Een studie suggereert dat baby's die in de eerste twee levensweken antibiotica kregen toegediend, het grootste risico liepen.

Diagnose

Wanneer pylorus stenose wordt vermoed, zal de arts van uw baby een grondige geschiedenis afleggen en een lichamelijk onderzoek van de buik van uw kind uitvoeren. Als de arts een verdikte pylorusspier voelt, die aanvoelt als een olijf, zijn er mogelijk geen verdere tests nodig.

Als de arts de pylorus niet kan voelen, kunnen ze een abdominale echografie bestellen om het buikweefsel te onderzoeken om de pylorus te zien. De arts wil mogelijk ook röntgenfoto's maken nadat uw baby een contrastvloeistof heeft gedronken om de helderheid van de beelden te verbeteren. Deze orale röntgencontrast kan laten zien hoe de vloeistof van de maag naar de dunne darm reist en laat zien of er een verstopping is.

Behandeling

Pylorus stenose moet worden behandeld. Het zal niet vanzelf verbeteren.

Uw kind zal een operatie nodig hebben, pyloromyotomie genaamd. Tijdens deze operatie, die laparoscopisch kan worden uitgevoerd, zal een chirurg een deel van de verdikte spier doorsnijden om een ​​doorgang voor voedsel en vloeistof te herstellen.

Als uw baby wordt uitgedroogd vanwege frequent en krachtig braken, moeten deze mogelijk in het ziekenhuis worden opgenomen en moet er vloeistof worden toegediend via een intraveneuze naald die vóór de ingreep in een ader (IV-vloeistof) wordt ingebracht. Eenmaal goed gehydrateerd, zal uw baby enkele uren geen voedingen hoeven ondergaan om het risico van braken tijdens anesthesie te verminderen.

De operatie zelf duurt meestal minder dan een uur, maar uw baby zal waarschijnlijk 24 tot 36 uur in het ziekenhuis blijven. De meeste baby's doen het goed na de operatie. Voeding wordt geleidelijk hervat en pijn wordt over het algemeen behandeld met vrij verkrijgbare pijnstillers. Het is normaal dat baby's in de eerste paar uur en dagen na de operatie een klein beetje braken als de maag kalmeert.

vooruitzicht

Deze aandoening kan van invloed zijn op de voedings- en hydratatiebehoeften van uw kind, dus het is belangrijk om medische hulp in te roepen wanneer uw baby voedingsproblemen heeft. De aandoening kan met succes worden gecorrigeerd met een operatie en de meeste kinderen zullen groeien en bloeien, net als andere baby's.

V & A: Pylorusstenose bij volwassenen

Q:

Kan deze aandoening zich ontwikkelen bij volwassenen, of worden ze alleen bij baby's gezien?

EEN:

Ja, volgens de literatuur komt pylorus stenose zeer zelden voor bij volwassenen.Het kan zich ontwikkelen als gevolg van een aanwijsbare oorzaak, zoals een naburige maagzweer, kanker of verklevingen na een buikoperatie. Het kan ook idiopathisch zijn, waarbij er geen onderliggende oorzaak is gevonden. De idiopathische vorm komt veel minder vaak voor en heeft de neiging vaker voor te komen bij mannen van middelbare leeftijd. Wanneer de symptomen ernstig worden en de gastro-intestinale vorm en functie niet goed kunnen optreden, is een operatie vereist. Afhankelijk van de mate van aanwezige pylorusstenose, kan correctieve chirurgie bij een volwassene uitgebreider zijn dan die bij een baby.

Stacy Sampson, DOAnswers vertegenwoordigen de mening van onze medische experts. Alle inhoud is strikt informatief en mag niet worden beschouwd als medisch advies.