In het binnenste deel van elke tand bevindt zich een gebied dat de pulp wordt genoemd. De pulp bevat het bloed, de voorraad en de zenuwen voor de tand. Pulpitis is een aandoening die een pijnlijke ontsteking van de pulp veroorzaakt. Het kan voorkomen in een of meerdere tanden en wordt veroorzaakt door bacteriën die de pulp van de tand binnendringen, waardoor deze opzwelt.
Er zijn twee vormen van pulpitis: reversibel en onomkeerbaar. Omkeerbare pulpitis verwijst naar gevallen waarbij de ontsteking mild is en de tandpijn gezond genoeg blijft om te sparen. Onomkeerbare pulpitis treedt op wanneer ontsteking en andere symptomen, zoals pijn, ernstig zijn en de pulp niet kan worden opgeslagen.
Onomkeerbare pulpitis kan leiden tot een type infectie genaamd periapical abces. Deze infectie ontwikkelt zich aan de basis van de tand, waardoor er een zak pus ontstaat. Indien niet behandeld, kan deze infectie zich uitbreiden naar andere delen van het lichaam, zoals de sinussen, kaak of hersenen.
Beide soorten pulpitis veroorzaken pijn, hoewel de pijn veroorzaakt door reversibele pulpitis milder kan zijn en alleen tijdens het eten kan voorkomen. De pijn die gepaard gaat met onomkeerbare pulpitis kan ernstiger zijn en de hele dag en nacht optreden.
Andere symptomen van beide vormen van pulpitis zijn onder andere:
Onomkeerbare pulpitis kan bijkomende symptomen van infectie omvatten, zoals:
In een gezonde tand beschermen de lagen glazuur en dentine de pulp tegen infectie. Pulpitis treedt op wanneer deze beschermende lagen worden aangetast, waardoor bacteriën in het vruchtvlees kunnen komen, waardoor zwelling ontstaat. De pulp blijft gevangen in de wanden van de tand, zodat de zwelling druk en pijn veroorzaakt, evenals infectie.
De glazuur- en dentinelagen kunnen beschadigd raken door verschillende omstandigheden, waaronder:
Alles dat het risico op tandbederf vergroot, zoals wonen in een gebied zonder gefluorideerd water of bepaalde medische aandoeningen hebben, zoals diabetes, kan het risico op pulpitis vergroten.
Kinderen en oudere volwassenen kunnen ook een verhoogd risico lopen, maar dit wordt grotendeels bepaald door de kwaliteit van de gebitsverzorging en mondhygiëne.
Leefstijlgewoonten kunnen ook het risico op pulpitis verhogen, waaronder:
Pulpitis wordt meestal gediagnosticeerd door een tandarts. Uw tandarts zal uw tanden onderzoeken. Ze kunnen een of meer röntgenfoto's nemen om de mate van tandbederf en -ontsteking te bepalen.
Er kan een gevoeligheidstest worden uitgevoerd om te zien of u pijn of ongemak ervaart wanneer de tand in contact komt met warmte, koude of zoete stimuli. De mate en duur van uw reactie op de prikkels kan uw tandarts helpen beslissen of alle of slechts een deel van de pulp is aangetast.
Een extra tandkraaktest, waarbij een licht, stomp voorwerp wordt gebruikt om voorzichtig op de aangetaste tand te tikken, kan uw tandarts helpen de mate van de ontsteking te bepalen.
Uw tandarts kan ook analyseren hoeveel van de tandpulp is beschadigd met een elektrische pulptester. Deze tool levert een kleine, elektrische lading op de pulp van de tand. Als je deze lading kunt voelen, wordt de pulp van je tand nog steeds als levensvatbaar beschouwd en is de pulpitis hoogst waarschijnlijk omkeerbaar.
De behandelingsmethoden variëren afhankelijk van het feit of uw pulpitis omkeerbaar of onomkeerbaar is.
Als u omkeerbare pulpitis heeft, zou het behandelen van de oorzaak van de ontsteking uw symptomen moeten oplossen. Als u bijvoorbeeld een holte heeft, zou het verwijderen van het vervuilde gebied en het herstellen ervan met een vulling uw pijn moeten verlichten.
Als u onomkeerbare pulpitis heeft, kan uw tandarts u aanraden een specialist te raadplegen, zoals een endodontist. Indien mogelijk, kan uw tand worden gered door een procedure die een pulpectomy wordt genoemd. Dit is het eerste deel van een wortelkanaal. Tijdens een pulpectomie wordt de pulp verwijderd, maar de rest van de tand blijft intact. Nadat de pulp is verwijderd, wordt het holle gebied binnen in de tand gedesinfecteerd, gevuld en afgesloten.
In sommige gevallen moet uw gehele tand worden verwijderd. Dit staat bekend als een tandextractie. Tandextractie kan worden aanbevolen als uw tand is overleden en niet kan worden opgeslagen.
Na een pulpectomy of tandextractie, laat uw chirurg weten als u een van deze symptomen ervaart:
Pijnbehandeling, zowel voor als na de behandeling, wordt meestal gedaan met niet-steroïde ontstekingsremmende (NSAID's) geneesmiddelen. Deze bieden verlichting van pijn en ontsteking.
Praat met uw tandarts over het merk NSAID en de dosering die bij u past. Als u een wortelkanaalbehandeling of tandextractie nodig heeft, kan uw chirurg sterkere pijnstillers voorschrijven.
Pulpitis kan vaak worden vermeden door goede mondhygiëne te beoefenen en regelmatig een tandarts te bezoeken. Het verminderen of elimineren van snoepjes, zoals suikerachtige cola's, cake en snoep, kan ook helpen.
Als je bruxisme hebt, kan een gebitsbeschermer je tanden helpen beschermen.
Raadpleeg uw tandarts als u pijn in uw mond bemerkt. Als u pulpitis heeft, kan een vroegtijdige behandeling helpen onomkeerbare pulpitis te voorkomen. Omkeerbare pulpitis wordt behandeld door de holte te verwijderen en de tand te vullen. Een wortelkanaalbehandeling of tandextractie kan worden gebruikt voor onomkeerbare pulpitis.