De term? Psychomotorisch? verwijst naar de verbindingen tussen mentale en spierfuncties. Psychomotorische stoornissen treden op wanneer er een verstoring is met deze verbindingen. Dit is van invloed op de manier waarop u beweegt, praat en andere reguliere activiteiten uitvoert.
Psychomotorische stoornissen zijn technisch gezien het tegenovergestelde van psychomotorische agitatie, rusteloze symptomen, zoals skin picking of pacing in de kamer, die worden veroorzaakt door wat kan worden omschreven als mentale spanning.
Zowel psychomotorische stoornissen als agitatie kunnen echter optreden binnen dezelfde onderliggende oorzaak. Als u vermoedt dat u een van deze aandoeningen heeft, raadpleeg dan uw arts voor een juiste diagnose.
De symptomen van psychomotorische beschadiging kunnen per persoon verschillen. Ook kunnen kinderen en volwassenen verschillende symptomen ervaren.
Deze beperkingen kunnen problemen met de spierfunctie en spraak veroorzaken, wat vervolgens kan leiden tot problemen met dagelijkse taken, zoals:
Misschien merkt u dat de beperkingen ook van invloed kunnen zijn op uw werk en uw hobby's. Bijvoorbeeld, het pakken van voorwerpen of lopen kan moeilijk zijn. Naar boven lopen is misschien onmogelijk.
Volwassen taken die vaak als 'normaal' worden beschouwd? kan ook een uitdaging zijn. Deze omvatten winkelen, onderhoud van het huis en geldbeheer.
Kinderen met psychomotorische beperkingen kunnen problemen hebben met:
Psychomotorische beschadiging is een symptoom van een aantal oorzaken. Waaronder:
Enkele van de meest voorkomende oorzaken van psychomotorische beperkingen zijn:
In sommige gevallen ontwikkelt zich een psychomotorische stoornis als bijwerking van medicijnen. Dit lijkt het meest voor te komen bij medicijnen voor geestelijke gezondheid, zoals:
Op uw afspraak zal uw arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren en vragen naar uw medische geschiedenis. Vertel uw arts over al uw symptomen, ook wanneer deze voor het eerst zijn begonnen.
Als uw arts neurologische of genetische aandoeningen vermoedt, kunnen zij andere tests bestellen. Deze omvatten beeldvormingstesten van de hersenen (MRI, echografie, CT-scan). Je wordt waarschijnlijk ook doorverwezen naar een neuroloog.
Uw arts kan ook een bloedtest bestellen. Als uw arts een schildklieraandoening vermoedt, zijn bloedonderzoeken nodig om gerelateerde hormonen in het lichaam te meten. U moet voor deze tests vasten, zodat u een nauwkeurig resultaat krijgt.
Een vermeende handicap voor de geestelijke gezondheid kan de hulp van een psychiater rechtvaardigen. Ze kunnen helpen medicijnen voor te schrijven wanneer dat nodig is. Gedragstherapie is een andere optie.
Behandelingen met psychomotorische beperkingen zijn gebaseerd op zowel de ernst als de onderliggende oorzaken. Als er medicatie beschikbaar is voor uw aandoening, kunnen dit soort behandelingen symptomen zoals psychomotorische stoornissen helpen voorkomen:
Aan de andere kant, als uw medicatie deze symptomen veroorzaakt, kan uw arts u een ander recept aanbevelen. (Stop nooit zelf met het innemen van een medicijn!)
Revalidatietherapieën kunnen ook voordelen bieden voor iedereen met psychomotorische beperkingen:
Psychomotorische stoornissen veroorzaakt door medicijnen kunnen acuut (op korte termijn) zijn, terwijl onderbehandelde ziekten meer chronische (lange termijn) symptomen kunnen veroorzaken. Stoornissen door neurologische of genetische ziekten kunnen meer permanent zijn, maar beheersbaar, met behandeling en therapieën.
Sommige aandoeningen, zoals Parkinson, kunnen niet worden genezen. Behandeling van uw symptomen kan echter een lange weg banen bij het beheersen van gerelateerde psychomotorische beperkingen.