Wat is Plantairflexie en waarom is het belangrijk?

Wat is plantaire flexie?

Plantaire flexie is een beweging waarbij de bovenkant van uw voet van uw been af ​​wijst. Je gebruikt plantaire flexie wanneer je op het puntje van je tenen staat of je tenen richt.

Het natuurlijke bewegingsbereik van elke persoon in deze positie is anders. Verschillende spieren controleren plantaire flexie. Elke blessure aan deze spieren kan uw bewegingsbereik beperken en uw vermogen om activiteiten uit te voeren die plantaire flexie vereisen, beperken.

Welke activiteiten houden deze beweging in?

U gebruikt plantaire flexie het meest wanneer:

• Je strekt je uit en je richt je voet van je af.
• Je staat op je tenen, bijvoorbeeld wanneer je iets op een hoge plank probeert te bereiken.
• Je drukt het gaspedaal van je auto in.
• Je ballet danst op de toppen van je tenen (op pointe).

In mindere mate, gebruik je ook plantaire flexie tijdens lopen, rennen, zwemmen, dansen en fietsen.

Welke spieren worden gebruikt?

Plantaire flexie omvat een gecoördineerde inspanning tussen verschillende spieren in uw enkel, voet en been. Waaronder:

gastrocnemius: Deze spier vormt de helft van je kuitspier. Het loopt langs de achterkant van je onderbeen, van achter je knie naar de achillespees in je hiel. Het is een van de belangrijkste spieren die betrokken zijn bij plantaire flexie.

soleus: De soleus-spier speelt ook een belangrijke rol bij plantaire flexie. Net als de gastrocnemius is het een van de kuitspieren aan de achterkant van het been. Het sluit aan op de achillespees bij de hiel. Je hebt deze spier nodig om je voet van de grond te duwen.

plantaris: Deze lange, dunne spier loopt langs de achterkant van het been, van het uiteinde van het dijbeen tot aan de achillespees. De plantaris-spier werkt in combinatie met de achillespees om je enkel en knie te buigen. Je gebruikt deze spier elke keer dat je op je tenen staat.

Flexor hallucis longus: Deze spier ligt diep in je been. Het loopt langs het onderbeen helemaal naar de grote teen. Het helpt je je grote teen te buigen zodat je kunt lopen en jezelf rechtop kunt houden terwijl je op je tenen staat.

Flexor digitorum longus: Dit is weer een van de diepe spieren in het onderbeen. Het begint dun, maar verruimt zich geleidelijk terwijl het langs de poot beweegt. Het helpt om alle tenen te buigen, behalve de grote teen.

Tibialis posterior: De tibialis posterior is een kleinere spier die diep in het onderbeen ligt. Het is betrokken bij zowel plantaire flexie als inversie - als je de voetzool naar binnen toe naar de andere voet draait.

Peroneus longus: Ook genaamd fibularis longus, deze spier loopt langs de zijkant van het onderbeen naar de grote teen. Het werkt met de tibialis posterieure spier om uw enkel stabiel te houden terwijl u op zijn tenen staat. Het is betrokken bij zowel plantaire flexie als eversie - als je de zool van de voet naar buiten draait, weg van de andere voet.

Peroneus brevis: De peroneus brevis, ook wel de fibularis brevis-spier genaamd, bevindt zich onder de peroneus longus. ? Brevis? betekent? Kort? in Latijns. De peroneus brevis is korter dan de peroneus longus. Het helpt je voet stabiel te houden tijdens plantaire flexie.

Wat gebeurt er als deze spieren gewond zijn?

Een blessure aan een van de spieren die plantaire flexie ondersteunen, kan uw vermogen om uw voet te buigen of op de tenen te staan ​​beperken. Enkelblessures, waaronder verstuikingen en fracturen, zijn een van de meest voorkomende oorzaken van plantaire flexieproblemen.

Dit kan gebeuren in sporten waar je heel snel van richting moet veranderen - zoals basketbal - of in activiteiten waarbij je moet springen.

Wanneer u de spieren of botten van uw enkels verwondt, zwelt het gebied op en raakt het ontstoken. De zwelling beperkt de beweging. Afhankelijk van hoe ernstig de verwonding is, kunt u uw teen misschien niet richten of op uw tenen staan ​​totdat deze geneest.

Welke behandelingsopties zijn beschikbaar?

Milde verstuikingen van de enkel worden meestal behandeld met de RICE-methode:

• Rhoud van je enkel. Breng geen gewicht aan op de gewonde enkel. Gebruik krukken of een beugel om je te helpen lopen tot de blessure geneest.
• ikce. Bedek een ijspakket met een doek en houd het ongeveer 20 minuten per keer, meerdere keren per dag, op het geblesseerde gebied. De kou zal de zwelling verminderen. Gebruik ijs de eerste 48 uur na een blessure.
• Compression. Plaats een elastisch verband rond de geblesseerde enkel. Dit zal ook helpen de zwelling onder controle te houden.
• ELevate. Ondersteun de geblesseerde enkel op een kussen om het boven het niveau van je hart te brengen. Het opheffen van de verwonding zal het zwellen helpen minimaliseren.

Verstuikingen genezen meestal binnen een paar dagen of weken. Als de enkel is gebroken, moet u mogelijk een gipsverband dragen. Meer ernstige fracturen kunnen een operatie vereisen om het gebroken bot te verplaatsen. Chirurgen gebruiken soms een plaat of schroeven om het bot op zijn plaats te houden terwijl het geneest.

Hoe letsel te voorkomen

Versterking van de spieren in uw enkel, been en voet die plantaire flexie ondersteunen, zal uw voet flexibel houden, uw enkel beschermen en toekomstige verwondingen voorkomen. Een fysiotherapeut kan je leren hoe je deze oefeningen correct kunt doen.

Het dragen van het juiste schoeisel kan ook helpen blessures te voorkomen. Word elke keer dat je een nieuw paar schoenen koopt, uitgerust. Vermijd hoge hakken - vooral lange, smalle hielen die uw enkel niet goed ondersteunen.

Raadpleeg een podotherapeut of orthopedisch chirurg voor advies over hoe u uw voeten en enkels gezond kunt houden en eventuele problemen met plantairflexie kunt voorkomen voordat ze kunnen beginnen.