Plantaire eelt is een harde, verdikte huid die zich vormt op het oppervlak van het onderste gedeelte van uw voet (de plantaire zijde). Plantaire eelt komt vaak voor op de fascia plantaris. Dit is de dikke weefselband die je hielbot verbindt met je tenen en de bal van de voet. Ze kunnen ongemakkelijk zijn, maar ze zijn heel goed te behandelen.
Plantaire eelt komt zeer vaak voor. Ze zijn geen reden tot bezorgdheid tenzij bepaalde problematische symptomen zich naast hen voordoen.
De huid van een plantaire callus is grijs of gelig. De huid kan ook hard, ruw, droog en schilferig aanvoelen. Het kan pijnlijk zijn als directe druk op het gebied wordt uitgeoefend.
Plantaire eelt kan groot zijn, over een breed bereik van de hiel of de bal van de voet.
Vanwege hoeveel we elke dag onze voeten gebruiken, zijn ze gevoelig voor veel verschillende soorten groei. U kunt er niet zeker van zijn of u een maïs of plantaire wrat op uw voet hebt ontwikkeld in plaats van een eelt.
Een maïs is een klein stukje verdikte huid met een plug in het midden. Likdoorns ontwikkelen zich meestal op de toppen en de zijkant van de tenen.
Plantaardige wratten, aan de andere kant, zijn vaak te vinden op de bodem van de voet. Wratten hebben een bloemkoolachtig uiterlijk, met kleine zwarte puntjes in het midden. Een plantaire wrat kan bloeden als je erop loopt.
Plantaire wratten hebben geen huidstrepen (gegraveerde groeven) wanneer ze zich ontwikkelen op de voet. Plantaardige wratten zijn het meest pijnlijk wanneer zij-naar-zij-druk wordt uitgeoefend, terwijl plantaire eelt pijn kan veroorzaken wanneer directe druk op het gebied wordt uitgeoefend.
Eelt ontstaat wanneer er vaak druk of wrijving wordt uitgeoefend op een bepaald gebied. Dit is de reden waarom eicellen zo gewoon zijn op onze voeten, die ons lichaamsgewicht ondersteunen. Eelt vormt als een bescherming voor de huid tegen deze druk.
Het dragen van slecht passende schoenen met dunne sokken of geen sokken kan bijvoorbeeld verantwoordelijk zijn voor het uitoefenen van overmatige druk op de voeten. Hoge hakken, die meestal zijn ontworpen voor mode en niet voor comfort of gebruiksgemak, zijn vaak de ergste overtreders.
Hoge activiteitsniveaus, vooral diegenen die druk uitoefenen op de voeten, kunnen ook bijdragen aan plantaire eelt. Lopers en atleten, bijvoorbeeld, of degenen die lopen in plaats van autorijden zijn meer vatbaar voor eeltplanten.
Er zijn aanwijzingen dat roken de kans op het ontwikkelen van eelt op de voeten kan vergroten. Dit wordt waarschijnlijk veroorzaakt door de vernauwing van bloedvaten in de ledematen die wordt veroorzaakt door roken. Dit kan leiden tot de afname of atrofie van het subcutane weefsel. Uiteindelijk kan dit een verhoogd contact tussen bot en huid veroorzaken, waardoor er meer eelt ontstaat.
Botmisvormingen kunnen ook verantwoordelijk zijn. Soms zal een botdeformatie leiden tot overdruk die wordt uitgeoefend op bepaalde delen van de voet, vooral als het gangbeeld van een persoon wordt veranderd als gevolg van de misvorming.
Plantaire eelt, hoewel ongemakkelijk, vereist niet automatisch een bezoek aan een arts. In sommige gevallen moet u echter een afspraak maken met uw huisarts of podoloog. Deze instanties omvatten:
De meeste plantaire eelt kan thuis worden behandeld. Je voeten weken minstens tien minuten in warm water en als de huid droog is, kun je de eelt zacht maken als je dikke moisturizers en lotions gebruikt. U kunt ook puimsteen of metalen bestanden gebruiken om de callus te verminderen. Deze behandeling is het meest effectief na je voeten onderdompelen in warm water.
Inlegzolen voor schoenzolen en schoenen met meer ondersteuning en opvulling kunnen ook worden gebruikt om de druk op probleemzones te verminderen.
Als huisbehandelingen niet effectief zijn, kan een arts u helpen om uw plantaire eelt te behandelen. Uw arts heeft twee primaire methoden voor het behandelen van plantaire eelt. De eerste is om de dikke huid van de eelt te verwijderen met een scalpel. De tweede is om pleisters of crèmes met 40 procent salicylzuur op de eelt aan te brengen. Dit laatste is het meest effectief wanneer het dagelijks opnieuw wordt aangebracht en wanneer het wordt gebruikt na gebruik van een puimsteen of metalen bestand om de callus te verwijderen.
Om op lange termijn zolen in plantaris te voorkomen, kan uw arts u adviseren om een ander type schoen te dragen dat beter geschikt is voor uw voetvorm en voetboog. Ze kunnen mogelijk ook naar je gang kijken en bepalen of dat is waarom je eelt ontwikkelt.
Als een botdeformatie de eelt en andere symptomen veroorzaakt, kan uw arts een operatie aanbevelen om dit te corrigeren.
Plantaire eelt komt zeer vaak voor bij mensen van alle leeftijden. Als de eelt geen invloed heeft op hoe u loopt of symptomen van een infectie vertoont, is dit geen reden tot bezorgdheid.
In de meeste gevallen moeten thuisbehandelingen u helpen deze te beheren.
Als u regelmatig plantaire eelt op dezelfde plaats ervaart, neem dan contact op met uw arts om erachter te komen waarom.
Als u diabetes heeft en een nieuwe plantaire callus ontwikkelt, of wijzigingen opmerkt in een bestaande plantage, maak dan een afspraak om uw arts te raadplegen. Diabetes kan zenuwbeschadiging en verlies van gevoel in de voeten veroorzaken. Dit kan betekenen dat een infectie onopgemerkt kan blijven totdat deze zeer gevaarlijk kan worden.