Flebitis is de ontsteking van een ader. Aders zijn bloedvaten in je lichaam die bloed van je organen en ledematen naar je hart dragen.
Als een bloedstolsel de ontsteking veroorzaakt, wordt het tromboflebitis genoemd. Wanneer het bloedstolsel zich in een diepe ader bevindt, wordt dit diepe tromboflebitis of diepe adertrombose (DVT) genoemd.
Phlebitis kan oppervlakkig of diep zijn.
Oppervlakkige flebitis verwijst naar de ontsteking van een ader in de buurt van het oppervlak van uw huid. Dit type flebitis kan behandeling vereisen, maar is meestal niet ernstig. Oppervlakkige flebitis kan het gevolg zijn van een bloedstolsel of van iets dat irritatie veroorzaakt, zoals een intraveneuze (IV) katheter.
Diepe flebitis verwijst naar ontstekingen van een diepere, grotere ader, zoals die in uw benen. Diepe flebitis wordt waarschijnlijk veroorzaakt door een bloedstolsel, wat zeer ernstige, levensbedreigende gevolgen kan hebben. Het is belangrijk om de risicofactoren en symptomen van een DVT te kennen, zodat u snel de aandacht van uw arts kunt vragen.
Symptomen van flebitis beïnvloeden de arm of het been waar de ontstoken ader zich bevindt. Deze symptomen omvatten:
U kunt ook pijn in uw kuit of dij opmerken als uw flebitis wordt veroorzaakt door een DVT. De pijn kan meer opvallen tijdens het lopen of het buigen van je voet.
Slechts ongeveer de helft van degenen die een DVT ontwikkelen, ervaart symptomen. Dit is de reden dat DVT's pas worden gediagnosticeerd als zich een ernstige complicatie voordoet, zoals een longembolie (PE).
Oppervlakkige tromboflebitis leidt meestal niet tot ernstige complicaties. Maar het kan leiden tot infectie van de omringende huid, wondjes op de huid en zelfs bloedbaaninfecties. Als het stolsel in de oppervlakkige ader voldoende uitgebreid is en het gebied omvat waar de oppervlakkige ader en een diepe ader samenkomen, kan een DVT zich ontwikkelen.
Soms weten mensen niet dat ze een DVT hebben totdat ze een levensbedreigende complicatie ervaren. De meest voorkomende en ernstige complicatie van DVT is een PE. Een PE treedt op wanneer een stuk van het bloedstolsel afbreekt en naar de longen reist, waar het de bloedstroom blokkeert.
Symptomen van een PE zijn onder andere:
Bel uw lokale hulpdiensten als u denkt dat u een PE ervaart. Dit is een medisch noodgeval dat onmiddellijke behandeling vereist.
Flebitis wordt veroorzaakt door letsel of irritatie van de bekleding van een bloedvat. In het geval van oppervlakkige flebitis kan dit te wijten zijn aan:
In het geval van DVT kunnen de oorzaken zijn:
Weten of u risicofactoren hebt voor het ontwikkelen van een DVT is de sleutel tot het beschermen van uzelf en het proactief ontwikkelen van een plan met uw arts. Risicofactoren voor DVT omvatten meestal:
Flebitis kan worden vastgesteld op basis van uw symptomen en een onderzoek door uw arts. Mogelijk hebt u geen speciale tests nodig. Als een bloedstolsel wordt vermoed als de oorzaak van uw flebitis, kan uw arts naast uw medische geschiedenis verschillende tests uitvoeren en u onderzoeken.
Uw arts kan een echografie van uw aangedane ledemaat bestellen. Een echografie maakt gebruik van geluidsgolven om de bloedstroom door uw aderen en slagaders te laten zien. Uw arts kan ook uw d-dimeerniveau willen beoordelen. Dit is een bloedtest die controleert of een stof in uw lichaam vrijkomt wanneer een stolsel oplost.
Als de echografie geen duidelijk antwoord geeft, kan uw arts ook een venografie, een CT-scan of een MRI-scan uitvoeren om de aanwezigheid van een bloedstolsel te controleren.
Als er een stolsel wordt ontdekt, wil uw arts mogelijk bloedmonsters nemen om te testen op stollingsstoornissen die de DVT kunnen hebben veroorzaakt.
Behandeling voor oppervlakkige flebitis kan het verwijderen van een IV-katheter, warme kompressen of antibiotica omvatten als een infectie wordt vermoed.
Om DVT te behandelen, moet u mogelijk anticoagulantia nemen, waardoor het moeilijker wordt om uw bloed te laten stollen.
Als de DVT zeer uitgebreid is en aanzienlijke problemen met de bloedretour in de ledematen veroorzaakt, bent u mogelijk kandidaat voor een procedure die een trombectomie wordt genoemd. In deze procedure brengt een chirurg een draad en een katheter in de aangetaste ader en verwijdert ofwel het stolsel, lost het op met medicijnen die het stolsel afbreken, zoals weefselplasminogeenactivatoren, of voert een combinatie van beide uit.
Het inbrengen van een filter in een van uw belangrijkste bloedvaten, de vena cava, kan worden aanbevolen als u een DVT heeft en een hoog risico loopt op longembolie, maar geen bloedverdunners kunt gebruiken. Dit filter zal niet voorkomen dat zich bloedstolsels vormen, maar het zal voorkomen dat delen van het stolsel naar uw longen reizen.
Veel van deze filters zijn verwijderbaar omdat permanente filters complicaties veroorzaken nadat ze een tot twee jaar op hun plaats zijn geweest. Deze complicaties omvatten:
Het minimaliseren van uw risicofactoren voor het ontwikkelen van toekomstige DVT's zal ook een belangrijk onderdeel van de behandeling zijn.
Als u risico loopt op het ontwikkelen van een DVT, zijn er een aantal manieren waarop u actie kunt ondernemen om te voorkomen dat zich een bloedstolsel vormt. Enkele belangrijke preventiestrategieën zijn:
Oppervlakkige flebitis geneest vaak zonder blijvende effecten.
DVT, aan de andere kant, kan levensbedreigend zijn en vereist onmiddellijke medische aandacht. Het is belangrijk om te weten of u risicofactoren hebt voor het ontwikkelen van een DVT en om regelmatig medische hulp van uw arts te krijgen.
Als u eerder een DVT heeft gehad, bent u in de toekomst waarschijnlijk meer geneigd om een DVT te ervaren. Het nemen van proactieve stappen kan DVT helpen voorkomen.