Wat is persisterende genitale opwindingsstoornis (PGAD)?

Aanhoudende genitale opwindingsstoornis (PGAD)

Aanhoudende genitale opwindingsstoornis (PGAD) wordt ook persistent sexual arousal syndrome (PSAS) genoemd. Mensen met deze aandoening worden seksueel opgewonden zonder enige seksuele activiteit of stimulatie. Zelfs als er geen reden is om je seksueel opgewonden te voelen, kun je alle symptomen van seksuele opwinding voelen, zoals een erectie of zwelling van de vagina. Met PGAD heb je het gevoel dat je constant orgasmes hebt. In sommige gevallen kan PGAD uren, dagen of weken tegelijk duren. En het kan storend zijn voor uw dagelijks leven.

PGAD wordt het vaakst gemeld bij vrouwen. Het is ook gemeld bij mannen. Wanneer mannen deze aandoening hebben, wordt dit vaak priapisme genoemd. Priapisme doet zich voor als u een erectie heeft die enkele uren of langer aanhoudt, zelfs zonder dat er iets seksueel opwindend is dat de erectie veroorzaakt.

PGAD-behandeling

PGAD wordt behandeld op basis van wat de aanhoudende opwinding lijkt te veroorzaken.

In sommige gevallen kan masturbatie tot een orgasme enkele van de symptomen van opwinding verminderen. Maar deze methode biedt niet altijd verlichting op de lange termijn. Het kan alleen tijdelijke verlichting bieden voordat de symptomen terugkeren. In sommige gevallen kan frequente masturbatie om PGAD te verlichten de symptomen verergeren of langer duren.

Enkele andere veel voorkomende behandelingen voor PGAD zijn onder andere:

• verdovende gels
• elektroconvulsietherapie, die wordt gebruikt als een psychische aandoening zoals bipolaire I of ernstige angst is gekoppeld aan de aandoening
• transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS), die elektrische stroom gebruikt om zenuwpijn te verlichten

Een casestudy over een vrouw met de diagnose depressie toonde aan dat behandeling met medicijnen de symptomen van PGAD verminderde en haar hielp de aandoening te beheersen. Sommige mogelijke medicijnen die worden gebruikt om PGAD te behandelen zijn onder meer:

• clomipramine, een antidepressivum dat vaak wordt gebruikt voor de behandeling van obsessief-compulsieve stoornis (OCD)
• fluoxetine, een selectieve serotonineheropnameremmer (SSRI) die gewoonlijk wordt voorgeschreven voor de behandeling van depressieve stoornissen, paniekstoornissen en boulimia
• lignocaïne (ook lidocaïne) gel, die de gebieden op uw lichaam verdooft waarop het is aangebracht

Therapie-opties

Sommige psychologische methoden, zoals therapie of counseling, kunnen de symptomen helpen verlichten. Dit kan helpen als een aandoening zoals angst of depressie uw symptomen veroorzaakt of deze verergert. Deze methoden kunnen met name nuttig zijn als u gevoelens van schuld of schaamte ervaart over problemen in uw relaties of persoonlijk leven.

Cognitieve gedragstherapie (CGT) kan ook helpen. CGT helpt je om je negatieve emoties en reacties onder woorden te brengen en te beheersen. Het kan u vaak helpen situaties aan te pakken die de symptomen van PGAD kunnen verergeren.

Praten met een therapeut kan u helpen emotionele triggers te ontdekken die PGAD zouden kunnen veroorzaken. Meditatie kan ook helpen de symptomen te verminderen door je angst te verminderen en je spieren te ontspannen.

PGAD-symptomen

Het meest opvallende symptoom van PGAD is een gevoel van seksuele opwinding zonder enige seksuele stimulatie. Bij vrouwen kan dit gevoelens van opwinding in het genitale gebied veroorzaken, waaronder de zwelling van uw clitoris, vagina en vaginale lippen, evenals andere delen van uw lichaam, inclusief uw tepels. Bij mannen kan dit algemene pijn in uw penis of erecties veroorzaken die enkele uren aanhoudt.

Andere veel voorkomende symptomen van PGAD zijn onder andere:

• gezicht en nek worden rood of rood
• abnormaal hoge bloeddruk
• abnormaal hoge hartslag
• oppervlakkig, snel ademhalen
• spierspasmen door het hele lichaam
• wazig of vlekkerig zicht
• pijn in uw genitale gebied, vooral de clitoris of de penisschacht

PGAD veroorzaakt

PGAD kan een aantal oorzaken hebben, maar een specifieke oorzaak is vaak moeilijk te diagnosticeren.

Knijpen of samendrukken van een zenuw genaamd de nervus pudendus, die je helpt sensaties rond je geslachtsorganen te krijgen, zou PGAD veroorzaken. In zeldzame gevallen kan het hebben van priapisme in uw clitoris, dat optreedt wanneer uw clitoris gedurende langere tijd voller of rechtop blijft staan, ook PGAD veroorzaken. Bij mannen kan een onjuiste bloedstroom in en uit de penis priapisme veroorzaken.

Sommige gevallen van PGAD komen vaak voor naast gevallen van psychische problemen. Angst, depressie, bipolaire I-stoornis, OCS en andere vergelijkbare aandoeningen zijn geïdentificeerd in gevallen van PGAD bij zowel mannen als vrouwen. Het is niet duidelijk of deze omstandigheden PGAD veroorzaken, maar het is normaal dat ze naast PGAD bestaan.

In één geval ontwikkelde een vrouw PGAD na een hersenoperatie om problemen met de bloedvaten van haar hersenen aan te pakken. Sommige vrouwen ontwikkelen PGAD vanwege een beroerte na het stoppen van de oestrogeen- of cholesterolbehandeling. Andere vrouwen lijken PGAD te ontwikkelen omdat ze zijn gestopt met het nemen van een SSRI voor depressie.

Bij mannen kan PGAD ontstaan ​​vanwege complicaties door vasectomie of urineweginfecties.

PGAD-diagnose

Als u gelooft dat u PGAD heeft, overleg dan met uw arts over uw symptomen. Om er zeker van te zijn dat uw symptomen het gevolg zijn van PGAD en niet van een andere aandoening, wil uw arts mogelijk dat u het volgende doet:

• Raadpleeg een therapeut of psycholoog voor een psychologische beoordeling en testen.
• Krijg een volledig lichamelijk onderzoek en een volledige beoordeling van hoe lang u PGAD heeft gehad, welke medicijnen u gebruikt en eventuele andere aandoeningen die u heeft.
• Krijg een lichamelijk onderzoek van uw genitale gebied.
• Krijg tests voor het meten van de bloedtoevoer naar uw geslachtsdelen vóór, tijdens en na seksuele opwinding.
• Ga neurologisch testen om te zien of zenuwbeschadiging de aandoening kan veroorzaken.

Een of meer van deze tests kunnen uw arts helpen te concluderen of uw symptomen het gevolg zijn van PGAD.