Het periosteum is een vliezig weefsel dat de oppervlakken van uw botten bedekt. De enige gebieden die niet worden gedekt, zijn die gebieden die worden omgeven door kraakbeen en waar pezen en ligamenten zich aan bot hechten.
Het periosteum bestaat uit twee verschillende lagen en is erg belangrijk voor zowel herstellende als groeiende botten.
De binnenste laag van het periosteum wordt ook wel het cambrium genoemd. Het bevat osteoblastcellen.
Osteoblasten zijn botvormende cellen. Ze zijn erg belangrijk tijdens de foetale en kinderfasen van het leven waarin het botweefsel zich nog steeds ontwikkelt. Als gevolg hiervan is de binnenste laag van het perioste dik en rijk aan osteoblasten in de foetus en tijdens de vroege kinderjaren.
De binnenste laag van het periosteum wordt met de jaren dunner. Dit uitdunnen begint in de kindertijd en gaat door tot in de volwassenheid. In veel gevallen wordt de binnenste laag zo dun dat het moeilijk te onderscheiden is van de buitenste laag van het periosteum.
Als er een botbreuk optreedt in bot van een volwassene, kunnen osteoblasten nog steeds worden gestimuleerd om het letsel te herstellen. Maar de snelheid van regeneratie zal langzamer zijn dan bij een kind.
De buitenste laag van het periosteum is meestal gemaakt van elastisch vezelig materiaal, zoals collageen. Het bevat ook bloedvaten en zenuwen.
De bloedvaten van het periosteum dragen bij aan de bloedtoevoer naar de botten van het lichaam. Ze kunnen overgaan in de dichte en compacte laag botweefsel daaronder, de botcortex genoemd.
Bloedvaten komen het bot binnen via kanalen genaamd Volkmann-kanalen die loodrecht op het bot liggen. Vanaf daar gaan de bloedvaten een andere groep kanalen binnen, genaamd Haversian grachten, die langs de lengte van het bot lopen.
De zenuwen van het periosteum registreren pijn als het weefsel gewond of beschadigd is. Sommige zenuwen van het periosteum gaan naast de bloedvaten in het bot, hoewel er veel in de buitenste laag van het periosteum blijven.
Periostitis is een ontsteking van uw periosteum. Het wordt veroorzaakt door overmatig gebruik of herhaalde stress op spieren en bindweefsel.
Het wordt vaak geassocieerd met shin-splints, een pijnlijke aandoening die de neiging heeft om hardlopers en dansers te beïnvloeden. Scheenbeenspalken kunnen ook optreden wanneer u een nieuw trainingsprogramma start of de intensiteit van uw gebruikelijke workouts verhoogt.
Als u periostitis heeft, kunt u merken dat u pijn of gevoeligheid heeft in het getroffen gebied. Er kan ook wat zwelling zijn.
Uw arts kan typisch periostitis diagnosticeren door een lichamelijk onderzoek en door uw medische geschiedenis te gaan. In sommige gevallen kunnen ze beeldvormingstests gebruiken, zoals een röntgenfoto, om andere aandoeningen uit te sluiten, zoals stressfracturen.
Behandeling van periostitis kan gepaard gaan met:
U kunt langzaam beginnen met het hervatten van uw normale activiteiten wanneer de pijn begint te verminderen, meestal binnen twee tot vier weken. Zorg ervoor dat je de duur en intensiteit van je activiteiten geleidelijk verhoogt om jezelf niet opnieuw te laten verwennen.
Periosteal chondroma betreft een tumor zonder kanker in uw periosteum. Het is een zeldzame aandoening zonder bekende oorzaken. Deze tumoren komen meestal voor bij mensen onder de 30 jaar en hebben vaker invloed op mannen dan bij vrouwen.
Symptomen van periostale chondroma kunnen zijn:
De aandoening wordt typisch gediagnosticeerd met behulp van beeldvormende tests zoals röntgenstraling, CT-scan of MRI-scan. Als deze niet veel voorkomen, kan uw arts een biopsie doen. Dit omvat het nemen van een klein weefselmonster en het onder een microscoop bekijken.
Periosteal chondroma wordt meestal behandeld door de tumor operatief te verwijderen. Eenmaal verwijderd keren deze tumoren zelden terug. De duur van de herstelperiode is afhankelijk van zowel de locatie van de tumor als de grootte van de tumor. U moet het gebruik van het getroffen gebied tijdens het herstel beperken en ook geleidelijk terugkeren naar uw normale activiteiten.