Neuropathische pijn is een chronische pijnaandoening. Het is meestal het gevolg van of vergezeld van een blessure, ziekte of infectie. Neuropathische pijn is echter niet het directe gevolg van één factor.
Doorgaans is pijn het gevolg van een verwonding of ziekte. Als u bijvoorbeeld een zwaar boek op uw voet laat vallen, verzendt uw zenuwstelsel signalen van pijn onmiddellijk nadat het boek toeslaat. Bij neuropathische pijn veroorzaakt geen enkele gebeurtenis of letsel de pijn. In plaats daarvan verzendt het lichaam pijnsignalen naar je hersenen, ongevraagd.
Mensen met deze pijnstoornis kunnen schieten, brandende pijn ervaren. De pijn kan constant zijn of willekeurig voorkomen. Een gevoel van gevoelloosheid of verlies van gevoel is ook gebruikelijk. Neuropathische pijn kan na verloop van tijd erger worden, of het kan beter worden.
Ongeveer 1 op de 3 Amerikanen ervaart chronische pijn. Daarvan ervaart 1 op de 5 neuropathische pijn. Eén studie schat dat maar liefst 10 procent van de Amerikanen een of andere vorm van neuropathische pijn ervaart.
Als u de mogelijke oorzaken begrijpt, kunt u betere behandelingen en manieren vinden om te voorkomen dat de pijn in de loop van de tijd erger wordt.
De meest voorkomende oorzaken voor neuropathische pijn kunnen worden onderverdeeld in vier hoofdcategorieën.
Verwondingen aan weefsel, spieren of gewrichten kunnen neuropathische pijn veroorzaken. Evenzo kunnen rug-, been- en heupproblemen of -verwondingen blijvende schade aan de zenuwen veroorzaken. Terwijl de blessure kan genezen, kan de schade aan het zenuwstelsel dat niet zijn. Als gevolg hiervan kunt u jaren na het ongeval aanhoudende pijn ervaren.
Ongevallen of verwondingen die de wervelkolom beïnvloeden, kunnen ook neuropathische pijn veroorzaken. Hernia-schijven en compressie van het ruggenmerg kunnen de zenuwvezels rond uw wervelkolom beschadigen.
Infecties zijn een veel voorkomende oorzaak van neuropathische pijn. Mensen met HIV of AIDS kunnen deze onverklaarbare pijn ervaren. Een syfilisinfectie kan ook leiden tot de brandende, stekende onverklaarde pijn. Gordelroos, veroorzaakt door het waterpokkenvirus, kan langdurige neuropathische pijn veroorzaken.
Een ongebruikelijke vorm van neuropathische pijn genaamd fantoomlidmaatsyndroom kan voorkomen wanneer een arm of been is geamputeerd. Ondanks het verlies van dat ledemaat, denken je hersenen nog steeds dat het pijnsignalen ontvangt van het verwijderde lichaamsdeel.
Wat er feitelijk gebeurt, is echter dat de zenuwen nabij de amputatie niet kloppen en foutieve signalen naar je hersenen sturen. Behalve armen of benen, kan fantoompijn worden gevoeld in de vingers, tenen, penis, oren en andere lichaamsdelen.
Neuropathische pijn kan een symptoom of een complicatie van verschillende ziekten en aandoeningen zijn. Deze omvatten multiple sclerose, multipel myeloom en kanker. Niet iedereen met deze aandoeningen zal neuropathische pijn ervaren, maar het kan voor sommigen een probleem zijn.
Diabetes is verantwoordelijk voor 30 procent van de neuropathische gevallen, volgens de Cleveland Clinic. Chronische diabetes kan invloed hebben op hoe uw zenuwen werken. Mensen met diabetes ervaren vaak verlies van gevoel en gevoelloosheid, gevolgd door pijn, branden en steken in hun ledematen en cijfers.
Langdurige overmatige alcoholinname kan veel complicaties veroorzaken, waaronder chronische pijn. Schade aan de zenuwen door chronisch alcoholgebruik kan langdurige en pijnlijke gevolgen hebben.
Ten slotte kan kankerbehandeling neuropathische pijn veroorzaken. Chemotherapie en bestraling kunnen zowel invloed hebben op het zenuwstelsel als ongebruikelijke pijnsignalen veroorzaken.
Andere oorzaken van neuropathische pijn zijn onder andere:
De symptomen van neuropathische pijn bij elke persoon kunnen verschillen, maar deze symptomen komen vaak voor:
Het eerste doel van neuropathische pijnbehandeling is om de onderliggende ziekte of aandoening die verantwoordelijk is voor de pijn te identificeren en, indien mogelijk, te behandelen. Dan zal uw arts zich richten op pijnverlichting, u helpen om de typische vermogens te behouden ondanks de pijn en om uw levenskwaliteit te verbeteren.
De meest voorkomende behandelingen voor neuropathische pijn zijn onder andere:
Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), zoals Aleve en Motrin, worden soms gebruikt om neuropathische pijn te behandelen. Veel mensen merken echter dat deze geneesmiddelen niet effectief zijn voor neuropathische pijn. In tegenstelling tot pijn veroorzaakt door een verwonding of hoofdpijn, heeft neuropathische pijn geen doelwit? voor deze geneesmiddelen.
Opioïde pijnstillers kunnen sommige mensen helpen, maar ze verminderen misschien niet de pijn van neuropathische pijn en verminderen ook andere soorten pijn. Bovendien kunnen artsen aarzelen om hen voor te schrijven uit angst dat een persoon afhankelijk kan worden.
Topische pijnstillers kunnen ook worden gebruikt. Deze omvatten lidocaine pleisters, capsaïcine pleisters en prescriptie-sterkte zalven en crèmes.
Antidepressiva hebben veel belofte getoond in het behandelen van symptomen van neuropathische pijn. Twee veel voorkomende soorten antidepressiva worden voorgeschreven aan mensen met deze aandoening. Het zijn tricyclische antidepressiva en serotonine noradrenalineheropnameremmers. Deze kunnen zowel de pijn als de symptomen van depressie of angst veroorzaakt door de chronische pijn behandelen.
Anti-epileptische medicatie en anticonvulsiva worden soms gebruikt om neuropathische pijn te behandelen. Gabapentinoids worden meestal voorgeschreven voor neuropathische pijn. Het is niet duidelijk waarom anti-epileptica voor deze aandoening werken, maar onderzoekers geloven dat de medicatie de pijnsignalen verstoren en de verkeerde transmissies stoppen.
Uw arts kan steroïden, lokale anesthetica of andere pijnstillers in de zenuwen injecteren waarvan verondersteld wordt dat deze verantwoordelijk zijn voor de eigenzinnige pijnsignalen. Deze blokken zijn tijdelijk, dus ze moeten worden herhaald om te blijven werken.
Deze invasieve procedure vereist dat een chirurg een apparaat in uw lichaam implanteert. Sommige apparaten worden in de hersenen gebruikt en sommige worden in de wervelkolom gebruikt. Zodra een apparaat op zijn plaats is, kan het elektrische impulsen in de hersenen, het ruggenmerg of de zenuwen sturen. De impulsen kunnen de onregelmatige zenuwsignalen en controlesymptomen stoppen.
Deze apparaten worden meestal alleen gebruikt bij personen die niet goed hebben gereageerd op andere behandelingsopties.
Fysieke, relaxerende en massagetherapieën worden allemaal gebruikt om symptomen van neuropathische pijn te verlichten. Deze vormen van behandeling kunnen de spieren helpen verlichten, wat zenuwproblemen kan verminderen.
Uw zorgverlener kan u ook manieren leren om met uw pijn om te gaan. Sommige mensen met neuropathische pijn kunnen bijvoorbeeld na meerdere uren zitten last van verhoogde symptomen hebben. Hierdoor kunnen bureaubanen moeilijk uitvoerbaar zijn. Een fysiotherapeut of een ergotherapeut kan je technieken leren om te zitten, rekken, staan en bewegen die pijn kunnen voorkomen.
Als uw arts in staat is om een onderliggende oorzaak voor de neuropathische pijn te identificeren, kan de behandeling de pijn verminderen en zelfs wegnemen. Diabetes is bijvoorbeeld een veelvoorkomende oorzaak van neuropathische pijn. Een goede diabeteszorg, waaronder een gezond dieet en regelmatige lichaamsbeweging, kan neuropathische pijn elimineren of verminderen. Het verzorgen van diabetessymptomen kan ook verergering van pijn en gevoelloosheid voorkomen.
Neuropathische pijn is niet one-size-fits-all, en een meervoudige benadering kan een effectieve manier zijn om de aandoening te beheersen. Een combinatie van medicijnen, fysiotherapie, psychologische behandeling en zelfs een operatie of implantaten kan worden gebruikt om de beste resultaten te bereiken.
Neuropathische pijn kan een negatief effect hebben op uw leven als u geen stappen onderneemt om het te behandelen en verergering van de symptomen te voorkomen. Hoewel de pijntoestand op zichzelf beter wordt, kan het ook verergeren. In de loop van de tijd kan dit leiden tot ernstige handicaps en complicaties, waaronder depressie, problemen met slapen, angst en meer.
Gelukkig leren onderzoekers meer over waarom deze aandoening zich ontwikkelt en wat er kan worden gedaan om het effectief te behandelen. Dat leidt tot betere behandelingsopties. Het vinden van de juiste indeling van behandelingsopties kan enige tijd duren, maar u en uw arts zullen samenwerken om verlichting te vinden van de symptomen van deze pijnlijke aandoening.